Front Zakaukaski
W dzisiejszych czasach Front Zakaukaski to temat, który wywołał duże zainteresowanie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Front Zakaukaski stał się istotnym problemem, który dotyka ludzi w każdym wieku i stylu życia. Ponieważ Front Zakaukaski w dalszym ciągu wpływa na nasze codzienne życie, ważne jest, aby dokładnie rozważyć jego implikacje i konsekwencje. W tym artykule będziemy dalej badać różne perspektywy związane z Front Zakaukaski, mając na celu zapewnienie szerszego zrozumienia tego stale rozwijającego się tematu.
 Spotkanie oficerów 47 Armii z Frontu Zakaukaskiego z oficerami armii brytyjskiej w okupowanych Niemczech (lipiec 1945) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 (I); 1942 (II) |
| Rozformowanie |
1941 (I); 1943 (II) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Dmitrij Kozłow |
| Ostatni |
gen. armii Iwan Tiuleniew |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład | |
Front Zakaukaski (ros. Закавказский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na południowym terytorium ZSRR, działający podczas wojny z III Rzeszą w czasie II wojny światowej.
Formowanie i walki
Front Zakaukaski utworzony został po raz pierwszy 23 sierpnia 1941[1]. Następnie, 30 grudnia 1941 został przemianowany na Front Kaukaski. Utworzony ponownie został 15 maja 1942 z Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. Front, który rozwinął się na linii rzek Terek i Uruch oraz w środkowej części głównego grzbietu Kaukazu. 1 listopada weszła w jego skład utworzona z wojsk Frontu Północno-Kaukaskiego Grupa Czarnomorska. Między sierpniem a grudniem Front prowadził walki przeciw niemieckiej 1 Armii Pancernej, w czasie których wycofywał się na całej szerokości do linii wzdłuż grzbietu Kaukazu, zatrzymując tam natarcie wojsk niemieckich. W styczniu 1943 przeprowadził siłami Północnej Grupy Operacyjnej uderzenie w ogólnym kierunku na Stawropol, który 21 stycznia 1943 został wyzwolony. Po zakończeniu tej operacji 24 stycznia Północna Grupa Operacyjna została wydzielona i przekształcona we Front Północno-Kaukaski. Wojska Grupy Czarnomorskiej nacierały w kierunku Majkopu (wyzwolony 30 stycznia). W okresie 9 lutego - 4 kwietnia uczestniczyły w krasnodarskiej operacji zaczepnej. W maju 1943 Front został rozwiązany[1].
Dowództwo Frontu
Dowódcy[1]:
- gen. por. Dmitrij Kozłow – I formowanie
- gen. armii Iwan Tiuleniew – II formowanie
Szefowie sztabu[2]:
- gen. por. Aleksiej Antonow
Struktura organizacyjna
| I formowanie[1] | II formowanie[1] |
|---|---|
| 44 Armia | 45 Armia |
| 45 Armia | 46 Armia |
| 46 Armia | Czarnomorska Grupa Wojsk |
| 47 Armia |
Przypisy
- ↑ a b c d e Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 148.
- ↑ Sztemienko 1969 ↓, s. 145.
Bibliografia
- Sergiej Sztemienko: Sztab generalny w latach wojny. Warszawa: 1969.
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.