52 Armia (ZSRR)
Dziś 52 Armia (ZSRR) to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Ze swoim wpływem na społeczeństwo, gospodarkę i kulturę 52 Armia (ZSRR) jest zjawiskiem zasługującym na dogłębną analizę i zrozumienie. Na przestrzeni dziejów 52 Armia (ZSRR) odegrał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na podejmowanie decyzji, sposób, w jaki odnosimy się do siebie nawzajem i sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z 52 Armia (ZSRR), od jego pochodzenia po jego wpływ w teraźniejszości, w tym jego przyszły potencjał. Mamy nadzieję, że dzięki tej analizie rzucimy światło na temat, który w dalszym ciągu ma znaczący wpływ na nasze życie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja wiślańsko-odrzańska Operacja berlińska | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
52 Armia (ros. 52-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
W czasie walk na froncie wschodnim 52 Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym 2 Frontu Ukraińskiego[1]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Konstantina Korotiejewa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Aleksandr Kołominow[2]. Brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim i z tego przyczółka 12 stycznia 1945 rozpoczęła natarcie w ramach ofensywy zimowej[3]. Następnie kontynuowała natarcie podczas operacji dolnośląskiej. Uczestnicząc w walkach z wojskami Grupy Armii Środek dotarła w rejon Nysy Łużyckiej. Operację berlińską rozpoczęła 16 kwietnia z rejonu Bielawy[4].
Dowództwo armii
Dowódcy:
- gen. por. Nikołaj Kłykow (sierpień 1941 — styczeń 1942)
- gen. por. Wsiewołod Jakowlew (styczeń 1942 — czerwiec 1943)
- gen. płk Konstantin Korotiejew[5] ( od lipca 1943 do zakończenia wojny)[6]
Członkowie Rady Wojennej:
- gen. mjr Aleksander Bobrow, gen. mjr Iwan Kabiczkin i gen. mjr Aleksandr Kołominow[7].
Struktura organizacyjna
Skład 12 stycznia 1945 roku[8]:
Przypisy
- ↑ Donald Sommerville, Kronika II wojny światowej. Kraków 1992, s.213.
- ↑ a b Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s.597.
- ↑ Robert Zwierzyniecki, Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944-1945. Kraków 2018, s.82.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s.33.
- ↑ Jakubowski 1976 ↓, s. 640,641.
- ↑ https://bdsa.ru/armiya/obshevoiyskovie-armii/52-2/?print=print
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 338,339.
Bibliografia
- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.