10 Korpus Strzelecki (ZSRR)
W dzisiejszym świecie 10 Korpus Strzelecki (ZSRR) to temat, który staje się coraz bardziej istotny i budzi zainteresowanie w różnych sektorach społeczeństwa. Wpływ 10 Korpus Strzelecki (ZSRR) jest widoczny w sposobie, w jaki wpływa na nasze codzienne życie, od sposobu komunikowania się po decyzje konsumenckie. Celem tego artykułu jest pełne zbadanie wpływu 10 Korpus Strzelecki (ZSRR) na nasze życie, analiza jego różnych aspektów i podejść. Od jego początków do przyszłej projekcji, zostaną omówione istotne aspekty, które pozwolą czytelnikowi zrozumieć znaczenie 10 Korpus Strzelecki (ZSRR) we współczesnym świecie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922, 1943 |
| Rozformowanie |
1941 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
10 Korpus Strzelecki (ros. 10-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.
Formowania i walki
Sformowany został w 1922 roku[1]. W 1939 roku wchodził w skład 3 Armii i wraz z wojskami III Rzeszy i Słowacji brał udział w ataku na Polskę. Następnie w składzie 7 Armii uczestniczył w wojnie radziecko-fińskiej[1]. W 1941 roku, w czasie niemieckiego ataku na Związek Radziecki korpusem należącym do 8 Armii dowodził gen. mjr Iwan Nikołajew[2]. W tym czasie w 10 KS służyło około 25 000 żołnierzy, którzy mieli do dyspozycji 453 działa i moździerze oraz 12 czołgów[1]. Już na początku niemieckiego ataku 90 Dywizja została rozbita a resztki korpusu wycofały się do Rygi. Tam 10 KS został wzmocniony 22 Zmotoryzowaną Dywizją Strzelecką NKWD, ale i tak pod naporem wojsk niemieckich musiał wycofać się z miasta. W kolejnych walkach uczestniczył pod Tallinnem, skąd 28 sierpnia został ewakuowany do Kronsztadu[3]. W dniu 10 września 1941 roku 10 KS został rozwiązany[1].
10 KS był formowany jeszcze dwukrotnie. W czasie trzeciego (ostatniego formowania) mającego miejsce w 1943 roku został włączony w skład 58 Armii. Szlak bojowy zakończył w składzie 51 Armii uczestniczącej w likwidacji niemieckich wojsk odciętych w tzw. kotle kurlandzkim[4].
Dowództwo korpusu
Dowódcy:
- Pawieł Dybienko (1924-1925)[5]
- Komdiw Jewgienij Jegorow[6]
- gen. mjr Iwan Nikołajew[2]
- gen. mjr Aleksandr Pychtin (3.02.1943 – 17.03.1943)
- gen. mjr Konstanty Niewierow (od 17.03.1943 do czerwca 1948)[4]
Szefowie sztabu:
- płk Lew Samoiłow[6]
Struktura organizacyjna
Skład w 1939 roku[7]:
jednostki korpuśne oraz
Skład 22 czerwca 1941 roku[2]:
Przypisy
- ↑ a b c d nashapobeda.lv , nashapobeda.lv (pol.).
- ↑ a b c Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 47.
- ↑ Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 112.
- ↑ a b nashapobeda.lv , nashapobeda.lv (pol.).
- ↑ Биография Павла Дыбенко - РИА Новости, 17.11.2017 , ru/20171117/1506989020.html (ros.).
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 256.
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 257,255.
Bibliografia
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.