Alfa Romeo Giulia (1962)
W dzisiejszym świecie Alfa Romeo Giulia (1962) stał się tematem, który budzi coraz większe zainteresowanie społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na życie codzienne czy wpływ na sferę kulturową, Alfa Romeo Giulia (1962) przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu pojawienia się Alfa Romeo Giulia (1962) był przedmiotem debaty, badań i badań, a jego znaczenie nie zmniejszyło się z biegiem czasu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Alfa Romeo Giulia (1962) i jego znaczenia we współczesnym świecie, analizując jego ewolucję, wpływ i znaczenie dzisiaj.
 Alfa Romeo Giulia | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
czerwiec 1962 |
| Okres produkcji |
1962−1978 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
4-drzwiowe sedan |
| Silniki | |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4140 mm |
| Szerokość |
1560 mm |
| Wysokość |
1430 mm |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
Alfa Romeo Gran Sport Quattroruote |
Alfa Romeo Giulia – samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1962−1978.
Historia modelu
.jpg)
Pierwsze samochody Alfa Romeo Giulia zostały wprowadzone do produkcji w roku 1962. Auto to było wytwarzane w wielu wersjach nadwoziowych i samochody te miały charakter sportowy. Podstawowa odmiana Alfa Romeo Giulia 1600 TI o pojemności 1600 cm³ osiągała prędkość maksymalną 165 km/h i rozpędzała się do prędkości 100 km/h w ciągu 14,7 s. To bardzo dobry wynik, jak na 5-osobowy samochód z nadwoziem sedan wytwarzany w 1962 r. Rok później wyposażono Giulie w jeszcze mocniejszy silnik, otrzymała ona oznaczenie Super.
Silnik wykonany był ze stopów lekkich. W kadłubie osadzone są mokre tuleje cylindrowe a poniżej tulei znajduje się wał korbowy podparty na 5 łożyskach. Dwa wałki rozrządu umieszczone są w głowicy i uruchomiają zawory ustawione względem siebie pod kątem 80°, w układzie V (widlastym). Paliwo przygotowywane jest w dwugardzielowym gaźniku typu Solex.
Nadwozia dla tego modelu opracowywały takie firmy jak Bertone, Pininfarina i Zagato.
Dane techniczne (Giulia 1600 TI)
- Nadwozie samonośne, 2-drzwiowe, 5-miejscowe
- Silnik 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, chłodzony cieczą, umieszczony z przodu auta i napędzający koła tylne
- Pojemność skokowa – 1570 cm³
- Moc maksymalna – 67,7 kW (92 KM) przy 6000 obr./min
- Stopień sprężania – 9:1
- Skrzynia przekładniowa 5-biegowa synchroniczna
- Hamulce przednie i tylne tarczowe
- Ogumienie o wymiarach 155SR15 lub 165SR14
- Długość/szerokość/wysokość – 414/156/143 cm
- Rozstaw osi – 251 cm
- Masa własna pojazdu – 1060 kg
- Prędkość maksymalna – 165 km/h
- Zużycie paliwa – 7,5 – 13,5 l/100 km
Dane techniczne (Giulia Sprint GT)
- Nadwozie samonośne, 2-drzwiowe, 4-miejscowe[1]
- Silnik 4-suwowy, 4-cylindrowy rzędowy, chłodzony cieczą, umieszczony z przodu auta i napędzający koła tylne[1]
- Pojemność skokowa – 1557 cm³[1]
- Moc maksymalna – 106 KM przy 6000 obr./min[1]
- Stopień sprężania – 9:1
- Skrzynia przekładniowa 5-biegowa synchroniczna[1]
- Długość/szerokość/wysokość – 409/157/132 cm[1]
- Rozstaw osi – 236 cm[1]
- Prędkość maksymalna – 175 km/h[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 383. ISBN 978-83-7705-129-0.