An-22

Wygląd przypnij ukryj An-22
Ilustracja
An-22
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Antonow

Typ

samolot transportowy

Konstrukcja

metalowa

Załoga

5–6

Historia
Data oblotu

27 lutego 1965

Lata produkcji

1965–1975

Liczba egz.

68

Dane techniczne
Napęd

4 x Kuzniecow NK-12MA

Moc

4 × 11 030 kW (15 000 KM)

Wymiary
Rozpiętość

64,4 m

Długość

57,3 m

Wysokość

12,53 m

Powierzchnia nośna

345 m²

Masa
Własna

118 727 kg

Startowa

205 000 kg
(maks. 225 000 kg)

Paliwa

96 000 kg

Zapas paliwa

127 000 l

Osiągi
Prędkość maks.

608 km/h

Pułap praktyczny

8000 m

Zasięg

3 100 km (z ładunkiem)
11 000 km (pusty)

Rozbieg

1460 m

Dobieg

1040 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
 ZSRR / Rosja,  Ukraina
Rzuty
Rzuty samolotu

An-22 (ros. Aн-22, Антей – „Antei”) – radziecki samolot transportowy zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa. W kodzie NATO otrzymał oznaczenie Cock.

Ukraiński An-22

Samolot przewidziany do transportu wojska i ładunków oraz poszukiwania złóż minerałów. Wyposażony w silniki turbośmigłowe Kuzniecow NK-12, które napędzały również samoloty Tu-95 i Tu-142 z rodziny samolotów bombardujących i patrolujących. NK-12 był najpotężniejszym wówczas używanym turbinowym silnikiem śmigłowym. Pierwszy lot samolotu miał miejsce 27 lutego 1965 roku. Pierwszy publiczny pokaz odbył się podczas Międzynarodowych Pokazów Lotniczych w Paryżu rok później. W swoim czasie An-22 był największym samolotem transportowym na świecie. W roku 1970 uległ katastrofie samolot An-22 z żywnością i sprzętem przeznaczonym do pomocy dla Peru po trzęsieniu ziemi. W 1975 roku produkcja została zakończona. Wyprodukowano 68 maszyn.

Konstrukcja

Kabina pilotów An-22

Samolot został zaprojektowany jako strategiczna maszyna przystosowana do operowania z krótkich lądowisk. Zmiana ciśnienia w oponach dawała możliwość startu z nieutwardzonych lądowisk. Wysoko umieszczone skrzydła umożliwiły skonstruowanie ogromnej przestrzeni ładunkowej mierzącej 33 metry długości oraz 639 m³ objętości. Oddzielona hermetyzowana kabina pozwalała na zmieszczenie od 5 do 8 członków załogi, oraz 29 pasażerów. Część ładunkowa nie była hermetyzowana, co pozwalało na otworzenie tylnych drzwi ładunkowych podczas lotu i desant wojska spadochronowego oraz sprzętu. Samolot mógł przenosić ładunek o masie do 60 ton (istniały plany zwiększenia ładowności do 80 ton, lecz nie zostały wdrożone). W doświadczalnym locie rekordowym w 1967 roku uniósł ładunek o masie 100,44 ton na wysokość 7848 m, ustanawiając nadal niepobity rekord dla samolotu turbośmigłowego. Zamontowane silniki są najpotężniejszymi silnikami turbośmigłowymi kiedykolwiek zamontowanymi w samolocie (i największymi jakie powstały), 4 silniki Kuzniecow NK-12MA każdy po 11 030 kW (14997 KM).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Jakubowicz 2013 ↓, s. 109.
  2. Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 21.
  3. Jakubowicz 2013 ↓, s. 19, 24.
  4. Jakubowicz 2013 ↓, s. 24.

Bibliografia

Ciąg oznaczeń konstrukcji lotniczych opracowanych przez biuro Antonowa

Radzieckie i rosyjskie samoloty i śmigłowce wojskowe po 1945 roku
Samoloty myśliwskie
Samoloty bombowe
Samoloty obserwacyjne
rozpoznawcze i dowodzenia
Samoloty szturmowe
Samoloty szkolno-treningowe
Samoloty transportowe i szybowce desantowe
Śmigłowce
Prototypy i konstrukcje
doświadczalne

Rosja

Kontrola autorytatywna (typ statków powietrznych):Encyklopedia internetowa: