Dzisiaj zajmiemy się Antonow A-1, tematem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Antonow A-1 to temat obejmujący wiele obszarów zainteresowań, od nauki po rozrywkę, obejmującą zagadnienia społeczne i kulturalne. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Antonow A-1, od jego wpływu na społeczeństwo po postęp, jaki dokonał się w tej dziedzinie. Dodatkowo omówimy kontrowersje i wyzwania stojące obecnie przed Antonow A-1, a także możliwe rozwiązania i perspektywy na przyszłość. Przygotuj się na głębsze zanurzenie się w fascynujący świat Antonow A-1!
![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | |
Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji drewnianej |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Liczba egz. |
5700 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
10,55 m |
Wydłużenie |
7,13 |
Długość |
5,6 m |
Wysokość |
1,7 m |
Powierzchnia nośna |
15,64 m² |
Masa | |
Własna |
92 kg |
Startowa |
164 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
70 km/h |
Prędkość min. opadania |
1,15 m/s |
Doskonałość maks. |
11 |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
ZSRR | |
Rzuty | |
![]() |
Antonow A-1 – radziecki szybowiec szkolny, pierwsza konstrukcja lotnicza sygnowana nazwiskiem Antonowa.
Wykorzystując swoje wcześniejsze doświadczenia związane z budową szybowca Standard-2 Oleg Antonow opracował w 1930 r. szybowiec A-1 przeznaczony do szkolenia wstępnego. Maszyna okazała się bardzo udana i trafiła do produkcji seryjnej, szacuje się że powstało ok. 5700 egzemplarzy różnych jej wersji. Na podstawie A-1 w Związku Radzieckim zbudowano w późniejszych latach szereg jej modyfikacji, m.in. P-s1 i P-s2 („Upar”), B-s4 i B-s5 oraz dwumiejscowe U-s5 i U-s6. Wersje rozwojowe zachowały wszystkie charakterystyczne cechy konstrukcji szybowca A-1[1].
A-1 to jednomiejscowy szybowiec szkolny w układzie zastrzałowego górnopłata o konstrukcji drewnianej i pokryciu płóciennym.
Kadłub kratownicowy, miejsce pilota osłonięte, wyposażone w drążek i pedały. Zakończony usterzeniem, statecznik poziomy wolnonośny. Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątnym, z dźwigarem skrzynkowym, wyposażone w lotki, podparte dwoma zastrzałami. Podwozie jednotorowe złożone z podkadłubowej drewnianej płozy okutej listwą metalową i płozy ogonowej amortyzowanej krążkiem gumowym[2].