Bagieniec
W świecie Bagieniec jest mnóstwo informacji do odkrycia i zbadania. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Bagieniec przez lata budził zainteresowanie wielu ludzi. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Bagieniec, od jego wkładu w kulturę po wpływ na życie codzienne. Poprzez szczegółową i wnikliwą analizę przyjrzymy się wszystkim aspektom Bagieniec, zapewniając naszym czytelnikom wszechstronną i wzbogacającą wizję. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie Bagieniec!
| wieś | |
 Dwór w Bagieńcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
107[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
58-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DSW |
| SIMC |
0852482 |
Położenie na mapie gminy Jaworzyna Śląska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |
 50°53′19″N 16°29′08″E/50,888611 16,485556[1]
| |
Bagieniec – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.
Historia
Miejscowość ma swoje korzenie sięgające drugiej połowy XIII wieku, a pierwsza znana wzmianka na jej temat pochodzi z roku 1307. W roku 1366 Bagieniec znajdował się w posiadaniu Konrada von Rohnau. W kolejnych okresach wioska była własnością rodzin: Hulfrich, Schleuer, Herdan, von Sachenkirch, von Kolditz, von Saulcz. W latach 1545–1633 majątek w Bagieńcu znowu przeszedł w ręce rodziny von Rohnau. Następnie, w okresie 1633-1754, dobra należały do rodziny von Luck. W roku 1754 Carl Gottlieb von Luck sprzedał Bagieniec baronowi Heinrichowi Wilhelmowi von Zedlitz. W roku 1834 posiadłość nabyła rodzina von Lierse, jednak Zedlitzowie odkupili ją od nich w 1872 roku[4].
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 107 mieszkańców[2]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Jaworzyna Śląska.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- zespół dworski, z XVI-XX w.:
- park, zaniedbany w otoczeniu pałacu, pozostałości
- dwór – pałac na wyspie z XVI w.; pierwotne założenie to prawdopodobnie dwór obronny. W drugiej połowie XVI w. przekształcony w renesansowy zamek. Kolejna przebudowa w połowie XVIII w. nadała budowli wystrój barokowy. Ostatecznie przebudowany na początku XX w. w stylu neorenesansowym. Obecnie – pałac, trójkondygnacyjny, podpiwniczony, powstały na planie regularnym. Zbudowany jest głównie z cegły, z niewieloma dodatkami kamienia, kryty dachem czterospadowym. Kubatura obiektu to niespełna 5000 m³. Zabytek znajduje się w centrum wsi Bagieniec, otoczony jest jeziorem, które kiedyś pełniło rolę fosy. Do pałacu można się dostać kamiennym mostem wybudowanym w miejscu mostu zwodzonego. Zachowały się m.in. XIX-wieczny kamienny portal, kartusz herbowy oraz pomieszczenia ze sklepieniami kolebkowymi. W pałacu gościło wiele znanych osobistości takich jak: Johann Wolfgang Goethe czy Friedrich Bogislav von Tauentzien. Własność prywatna w odbudowie.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1709
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 10 .
- ↑ Super User, Bagieniec , www.palaceslaska.pl (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 160. . .
Bibliografia
- Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 5.
