W tym artykule szczegółowo i wyczerpująco omówiono temat Milikowice. Przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze Milikowice, od jego powstania do dzisiejszego wpływu. Omówione zostaną różne stanowiska i opinie w tej sprawie, a także implikacje, jakie Milikowice ma w różnych obszarach życia. Poprzez ten artykuł staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i obiektywną wizję Milikowice, pozwalając mu dokładnie zrozumieć jego znaczenie i możliwe implikacje w dzisiejszym świecie.
wieś | |
![]() Ruiny pałacu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
246-270 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
591[2] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
58-140[3] |
Tablice rejestracyjne |
DSW |
SIMC |
0852513 |
Położenie na mapie gminy Jaworzyna Śląska ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Milikowice (niem. Arnsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Milikowice – etymologia nazwy wsi wywodzi się z formy dzierżawnej – wieś Arnolda, później skrócona do formy Arnsdorf. Milikowice nie znajdują potwierdzenia w źródłach pisanych i pochodzą z nazewnictwa powojennego, z 1945 roku.
Milikowice są wsią ulicową, utworzoną na bazie wsi łańcuchowej z elementami wsi owalnicowej. Wieś długa, rozłożona równolegle do potoku Milikówka, wzdłuż drogi, wiodącej z Jaworzyny Śląskiej, przez Stary Jaworów i Witków do Świdnicy, na wysokości od 246 do 270 m n.p.m.
Pierwsza wzmianka o wiosce pochodzi z 1264 roku. Miejscowość nazywała się Arnoldsdorf została założona przez rycerza Arnolda z orszaku hrabiego Johanna von Wurben. W 1308 roku właścicielem wioski został wrocławski kanonik katedralny Heinrieh von Baruth. Wieś rozpadła się na dwa działy w okresie średniowiecza, a po wojnie trzydziestoletniej nawet na trzy. Były to: Dolne, Środkowe oraz Górne Milikowice (Nieder-, Mittel- und Ober Arnsdorf). Taki podział trwał do roku około 1933.
W 1845 roku posiadaczami środkowej części wsi byli baronowie von Halin. Majątek przeszedł pod koniec XIX wieku w ręce mieszczańskie.
Milikowice Dolne: na początku XVI wieku właścicielami tej części wsi była rodzina von Schindel. Inni posesorzy to m.in.: baronowie von Nimptsch, rodzina von Kehler, w 1845 roku von Woikowsky-Biedau. Oba majątki zostały ponownie zjednoczone w jednym ręku w 1900 roku przez podpułkownika Schmiege. Kolejni właściciele to hrabiowie von Hasslingen, panowie von Wietersheim i ostatecznie baronowa von Buddenbrock.
Właścicielami Milikowic Górnych były m.in. świdnickie rodziny patrycjuszowskie von Monau, Ungerothen (do poł. XVI wieku), rycerze von Gersdorf, von Tschirn, von Kruckau, von Tschirschky, von Reibnitz, von Zedlitz. Od roku 1741 wieś należała do księstwa świdnickiego, a od roku 1933 wieś stała się osadą ściśle mieszkalną ze względu na liczne gospody oraz domy gościnne.
W 1318 roku wzniesiono kościół katolicki. Od czasu wojny 30-letniej, aż do późnych lat XIX wieku należał do świdnickiego stowarzyszenia kościołów i parafii ewangelickich, wraz z 3 pobliskimi wioskami (Alt-Jauernick, Neu-Jauernick, Wickendorf).
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
inne obiekty objęte ochroną konserwatorską:
Ochronie konserwatorskiej podlega układ przestrzenny wsi, a ponadto wszystkie wymienione powyżej obiekty, stanowiące dobra kultury: historii, zieleni, architektury i budownictwa.