Dzisiaj Bass wielkogębowy jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w danej dziedzinie po osoby po prostu poszukujące informacji na dany temat, Bass wielkogębowy stał się punktem odniesienia w bieżącej debacie. Aby lepiej zrozumieć Bass wielkogębowy i jego implikacje, niezbędna jest analiza różnych perspektyw i przeprowadzonych na jego temat badań. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Bass wielkogębowy, badając jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na społeczeństwo. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy o Bass wielkogębowy!
Micropterus salmoides[1] | |||||
(Lacepède, 1802) | |||||
![]() | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
bass wielkogębowy | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
![]() |
Bass wielkogębowy[3][4] (Micropterus salmoides), niewłaściwie[5] nazywany okoniopstrągiem[6][7] (inna nazwa występująca w literaturze to okoniopstrąg amerykański[7]) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby okoniokształtnej z rodziny bassowatych (Centrarchidae). Poławiany przez wędkarzy.
Pochodzi z Północnej Ameryki. Występuje w dorzeczu Rzeki Św. Wawrzyńca, basenie Wielkich Jezior, u brzegów Zatoki Hudsona, w rzekach uchodzących do Atlantyku od Karoliny Północnej na północy po Florydę na południu, w dorzeczu Mississippi oraz w północnej części Meksyku.
Introdukowany w Europie w 1885. Do Polski sprowadzony prawdopodobnie w 1912 roku, początkowo hodowany z powodzeniem, od 40 lat nie stwierdzono jego występowania na obszarze kraju[8].
Zasiedla wody rzek i jezior.
W ojczyźnie osiąga ok. 60 cm długości (maksymalnie 97 cm) i 10 kg masy ciała. W Europie zwykle dorasta do około 35 cm i 1–2 kg. Ciało krępe, niezbyt silnie wygrzbiecone. Otwór gębowy przedni, duża jego krawędź sięga za oko. Liczba łusek w linii nabocznej 65-70[9].
Grzbiet zazwyczaj ciemnozielony, boki srebrzyste, brzuch srebrzystozielony. Wzdłuż boków biegnie falista, ciemna smuga często zanikająca u dużych osobników.
Narybek żywi się planktonem, dorosłe osobniki żywią się rybami, rakami i żabami.
Dojrzewa płciowo w 3–4 roku życia. Tarło w maju–czerwcu. Samiec kopie w podłożu gniazdo, do którego samica składa ikrę. Samiec opiekuje się ikrą.