Caudron J

W tym artykule przyjrzymy się Caudron J z różnych perspektyw, aby zaoferować pełną i wzbogacającą analizę tego tematu. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie, a także możliwe implikacje i zastosowania w różnych dziedzinach. Poprzez badania i refleksję staramy się zapewnić czytelnikowi szeroką i szczegółową wizję Caudron J, zachęcając go do zanurzenia się w jego badaniu i zrozumieniu z różnych punktów widzenia. Bez wątpienia jest to niezwykle ciekawy i stale rozwijający się temat, z którego wyłonią się niezliczone refleksje i interpretacje, które wzbogacą nasze jego zrozumienie.

Caudron J
francuski wodnosamolot Caudron J
Caudron J
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Société des Avions Caudron

Typ

wodnosamolot

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1913

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rotacyjny Gnome

Moc

59–75 kW (80–100 KM)

Wymiary
Rozpiętość

15,1 m

Długość

9 m

Powierzchnia nośna

40 m²

Masa
Własna

500 kg

Startowa

800 kg

Osiągi
Prędkość maks.

95 km/h

Prędkość wznoszenia

33 m/min

Dane operacyjne
Użytkownicy
Francja, Chiny, Imperium Rosyjskie, Wielka Brytania
Multimedia w Wikimedia Commons

Caudron J – francuski dwumiejscowy wodnosamolot pływakowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Société des Avions Caudron. Produkowana seryjnie maszyna używana była w niewielkich ilościach przez lotnictwo morskie Marine nationale, Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego, Royal Naval Air Service i w Chinach.

Historia

Wodnosamolot Caudron J został zaprojektowany przez braci Gastona i René Caudron w rodzinnej wytwórni Société des Avions Caudron(inne języki) w 1913 roku[1]. Maszyna została w tym samym roku zaprezentowana na Międzynarodowej Wystawie Lotniczej[1]. Zbudowany w układzie dwupłatu dwuosobowy samolot miał dwuprzęsłową konstrukcję skrzydeł, z których górne było znacznie dłuższe od dolnego[1]. Para skośnych rozpórek rozciągała się od końca dolnego płata do krawędzi górnego[1]. Oba pływaki wyposażone były w małe kółka, które umożliwiały bezproblemowy transport samolotu na lądzie[1]. Pojedynczy ster kierunku i stery wysokości były wsparte podwójnymi zastrzałami, a na przedłużeniu steru kierunku zamontowany był mały pływak ogonowy[1]. Do napędu użyto silnika rotacyjnego Gnome o mocy 75 kW (100 KM)[1].

Użycie

Francja

Wodnosamolot Caudron J na pokładzie tendra wodnosamolotów Foudre
Caudron J na pokładzie tendra wodnosamolotów „Foudre”

W 1913 roku Caudron J wziął udział w kilku zorganizowanych przez francuskie lotnictwo morskie(inne języki) konkursach, mających na celu wybór samolotu do służby na pokładach francuskich okrętów[1]. W ich wyniku Marine nationale zamówiło niewielką liczba egzemplarzy seryjnych, które używane były głównie do zadań szkolnych, operując m.in. z pokładu tendra wodnosamolotów „Foudre” (dwie sztuki) i z bazy w Deauville (maszyna oznaczona numerem 6)[1][2]. Samoloty używane były także na podwoziu kołowym[2].

Chiny

Niewielka liczba maszyn Caudron J została 13 lipca 1913 roku zakupiona przez Chiny (łącznie 16 samolotów produkcji zakładów Caudron: G.2, G.3 i J)[3].

Imperium Rosyjskie

Rosja zakupiła dwa egzemplarze samolotu, które używane były przez Marynarkę Wojenną Imperium Rosyjskiego na Morzu Czarnym[4].

Wielka Brytania

W 1913 roku Royal Naval Air Service zakupiło kilka maszyn Caudron J, które otrzymały numery 55–57[2][4]. Samoloty z numerami 55 i 56 napędzane były silnikami Gnome o mocy 80 KM i operowały z pokładu krążownika HMS „Hermes”, zaś egzemplarz o numerze 57 z silnikiem Gnome o mocy 100 KM bazował na Isle of Grain(inne języki)[4].

Opis konstrukcji i dane techniczne

Caudron J był jednosilnikowym, dwuosobowym dwupłatowym wodnosamolotem pływakowym[5]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 15,1 metra, a powierzchnia nośna 40 m²[4]. Długość samolotu wynosiła 9 metrów[4]. Masa własna wynosiła 500 kg, zaś masa całkowita (startowa) 800 kg[4]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem silnik rotacyjny Gnome o mocy od 59 do 75 kW (80–100 KM)[4]. Prędkość maksymalna wynosiła 95 km/h, prędkość wznoszenia 33 metry na minutę[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 141.
  2. ↑ a b c Opdycke 1999 ↓, s. 82.
  3. ↑ Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 141, 145.
  4. ↑ a b c d e f g h Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 142.
  5. ↑ Davilla i Soltan 1997 ↓, s. 141–142.

Bibliografia

  • James J. Davilla, Arthur M. Soltan: French Aircraft of the First World War. Stratford, Connecticut: Flying Machines Press, 1997. ISBN 0-9637110-4-0. (ang.).
  • Leonard E. Opdycke: French Aeroplanes Before the Great War. Atglen: Schiffer Publishing Ltd., 1999. ISBN 0-7643-0752-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

Francuskie samoloty wojskowe z okresu I wojny światowej
Samoloty myśliwskie
Samoloty bombowe
Samoloty wielozadaniowe i szkolne
Samoloty rozpoznawcze i lekkie bombowce
Wodnosamoloty i łodzie latające
Konstrukcje prototypowe