W tym artykule omówimy temat Dydko, koncepcji, która intryguje ludzkość od wieków. Od jego powstania po znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, Dydko był przedmiotem debaty i fascynacji w wielu obszarach. Na przestrzeni dziejów Dydko odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu myśli, działań i przekonań w różnych kulturach na całym świecie. Co więcej, jego wpływ rozciąga się na obszary tak różnorodne, jak nauka, religia, polityka i kultura popularna. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Dydko, badając jego wiele aspektów i wpływ na współczesne społeczeństwo.
Dydko, didko, ditko, dytko, dydo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, pierwotnie demon z wierzeń słowiańskich, później zdegradowany do roli straszydła.
Postać dydka wywodzi się od znanego na Rusi demona opiekuńczego domu (por. domowik), po chrystianizacji zdegradowanego do roli diabła, zwłaszcza leśnego[1], ostatecznie zaś do roli nocnego straszydła, którym straszono dzieci (por. bobo).
Dydka wyobrażano sobie jako niezgrabną postać z wielką głową, zazwyczaj na słomianych nogach podobnych do pajęczych odnóży. Według późniejszych wierzeń dydko miał się pokazywać w zwierciadle pannom spędzającym za dużo czasu przed lustrem.
Na Podkarpaciu uważano, że bytuje on w puszczach i zaroślach, plącząc szlaki, podmieniając drogowskazy i uprzykrzając życie wędrowcom. Czasem stosuje on czary i uroki, pokazując się w postaci związanego koguta albo zająca[2].