Enrico Bombieri
Obecnie Enrico Bombieri to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wywierając znaczący wpływ na różne dziedziny życia, Enrico Bombieri wywołał bezprecedensową debatę, przyciągającą zarówno zwolenników, jak i krytyków. Ponieważ Enrico Bombieri nadal zajmuje duże miejsce w świadomości zbiorowej, jego wpływ rozciąga się na wiele sektorów, od polityki po rozrywkę i od technologii po całe społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty Enrico Bombieri, badając jego obecne znaczenie i potencjalny wpływ na przyszłość.
 Enrico Bombieri | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1940 |
| Specjalność: analityczna teoria liczb, geometria algebraiczna, analiza zespolona i teoria grup | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1966–1974 |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1974–1977 |
| Instytut badawczy | |
| Okres zatrudn. |
1977–2011 |
| Uczelnia | |
| Nagrody | |
|
Medal Fieldsa (1974) | |
Enrico Bombieri (ur. 26 listopada 1940 roku w Mediolanie) – włoski matematyk, laureat Medalu Fieldsa z 1974 roku. Specjalizuje się w analitycznej teorii liczb, geometrii algebraicznej, analizie zespolonej i teorii grup.
Życiorys
Urodził się 26 listopada 1940 roku w Mediolanie. Matematyką zainteresował się dość wcześnie, mając 13 lat studiował podręcznik z teorii liczb[1]. W 1963 roku uzyskał doktorat na Uniwersytecie Mediolańskim (jego promotorem był Giovanni Ricci[2])[3].
W roku 1964 wyjechał do University of Cambridge, gdzie pogłębiał swoją wiedzę z teorii liczb u Harolda Davenporta, a w 1995 został profesorem na Uniwersytecie w Cagliari[4]. W latach 1966–1974 był profesorem na Uniwersytecie w Pizie, a w okresie 1974–1977 w Scuola Normale Superiore di Pisa. W 1977 roku przeniósł się do Institute for Advanced Study, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 2011 roku[5].
Wypromował 6 doktorów, wśród nich byli m.in. Umberto Zannier, Fabrizio Catanese, Roberto Dvornicich i włoski senator Luciano Modica[2].
Bombieri jest pierwszym Włochem uhonorowanym Medalem Fieldsa[6].
Publikacje i osiągnięcia
Autor ponad 160 artykułów naukowych i 3 książek (w tym napisanej wspólnie z Walterem Gublerem Heights in Diophantine Geometry[7] za którą otrzymali Joseph L. Doob Prize[8]). Swoje prace publikował m.in. w „Acta Arithmetica”, „American Journal of Mathematics”, „Duke Mathematical Journal”, „Communications on Pure and Applied Mathematics”, „Mathematische Annalen”, „Publications mathématiques de l'IHÉS” oraz najbardziej prestiżowych czasopismach matematycznych świata: „Annals of Mathematics”, „Journal of the American Mathematical Society", „Acta Mathematica” i „Inventiones Mathematicae”[9].
Medal Fieldsa otrzymał za wkład w teorię liczb pierwszych, lokalną hipotezę Bieberbacha, teorię funkcji wielu zmiennych zespolonych oraz teorię równań różniczkowych cząstkowych i powierzchni minimalnych – w szczególności za wkład w rozwiązanie problemu Bernsteina w wyższych wymiarach[10].
Znany jest w szczególności z twierdzenia Bombieriego-Winogradowa, będącego jednym z klasycznych wyników teorii sit udoskonalających twierdzenie Dirichleta o liczbach pierwszych w postępach arytmetycznych[11][12]. Twierdzenie to często może stanowić substytut dla uogólnionej hipotezy Riemanna w dowodach innych twierdzeń[13][14].
Bombieri zajmował się również aproksymacją diofantyczną i geometrią diofantyczną, badając zagadnienia dotyczące rozwiązywania równań i nierówności w zbiorach liczb całkowitych i wymiernych. Niektóre z nich, w szczególności te związane z teorią liczb pierwszych, mają potencjalne zastosowania praktyczne w kryptografii oraz bezpieczeństwie transmisji i identyfikacji danych[5].
Wyróżnienia
Bombieri był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał:
- 2020 – Nagrodę Crafoorda[15]
- 2010 – King Faisal International Prize[4]
- 2008 – Joseph L. Doob Prize[8]
- 2006 – Premio Internazionale Pitagora[5]
- 1980 – Nagrodę Balzana[16]
- 1976 – Premio Feltrinelli[17]
- 1974 – Medal Fieldsa[10].
W 1974 roku wygłosił wykład plenarny (związany z otrzymanym wówczas Medalem Fieldsa) na Międzynarodowym Kongresie Matematyków[18].
Jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk (od 1979 roku[19]), Francuskiej Akademii Nauk (od 1984 roku[20]), Academia Europea (od 1995 roku[21]), National Academy of Sciences (od 1996 roku[22]) i Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk[23].
Zainteresowania pozanaukowe
Bombieri jako młody człowiek interesował się botaniką alpejską, w szczególności roślinami z rodziny storczykowatych. Jest też malarzem. Za młodu eksperymentował z rysunkami ołówkiem i akwarelami, a w podróże zabierał ze sobą farby i pędzle. Po przeprowadzce do Stanów Zjednoczonych zapisał się na studia z malarstwa i grafiki w Mercer County Community College. Bombieri maluje ludzi, zwierzęta i krajobrazy. Jego obrazy określane są jako surrealistyczne lub celowo dwuznaczne, choć przyjmuje także zamówienia na portrety. Jedna z prac, z której jest szczególnie dumny, przedstawia gigantyczną szachownicę nad jeziorem, na której rozmieszczone są figury symbolizujące krytyczny punkt historycznego meczu pomiędzy mistrzem świata Garrim Kasparowem a komputerem szachowym Deep Blue[24].
Przypisy
- ↑ J J O'Connor and E F Robertson, Enrico Bombieri - Biography , Maths History (ang.).
- ↑ a b Enrico Bombieri - The Mathematics Genealogy Project , Mathematics Genealogy Project (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri , Encyclopaedia Britannica (ang.).
- ↑ a b Professor Enrico Bombieri , King Faisal Prize (ang.).
- ↑ a b c Enrico Bombieri - Professor Emeritus , Institute for Advanced Study, 9 grudnia 2019 (ang.).
- ↑ Fields Medal to the Normale alumnus Alessio Figalli , NormaleNews on the web, 1 sierpnia 2018 .
- ↑ Enrico Bombieri, Walter Gubler, Heights in Diophantine Geometry, New Mathematical Monographs, Cambridge: Cambridge University Press, 2006, ISBN 978-0-521-71229-3 .
- ↑ a b Browse Prizes and Awards - Joseph L. Doob Prize , American Mathematical Society (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri - Author Profile - zbMATH Open , zbMATH Open (ang.).
- ↑ a b Fields Medals 1974 , International Mathematical Union (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri, On the large sieve, „Mathematika”, 12, 1965, s. 201-225, ISSN 0025-5793 (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri, Le grand crible dans la théorie analytique des nombres, „Astérisque”, 18, Société Mathématique de France, 1974 (fr.).
- ↑ J. Friedlander, H. Iwaniec, Opera de Cribro, American Mathematical Society, 2010, s. xiv (ang.).
- ↑ A.C. Cojocaru, M.R. Murty, An Introduction to Sieve Methods and Their Applications, Cambridge University Press, 2005, s. 156 (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri , Crafoord Prize (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri: 1980 Balzan Prize for Mathematics , Fondazione Internazionale Premio Balzan (ang.).
- ↑ Premi Feltrinelli 1950-2011 , Accademia Nazionale dei Lincei (wł.).
- ↑ ICM Plenary and Invited Speakers - Enrico Bombieri , International Mathematical Union (ang.).
- ↑ Professor Enrico Bombieri , American Academy of Arts and Sciences, 27 września 2024 (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri , Académie des sciences (fr.).
- ↑ Academy of Europe: Bombieri Enrico , Academia Europaea (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri – NAS , National Academy of Sciences (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri , Kungl. Vetenskapsakademien (ang.).
- ↑ Enrico Bombieri – Mathematician , Italy On This Day, 26 listopada 2018 (ang.).
