George Hamilton (aktor)

W tym artykule zbadamy George Hamilton (aktor) z nowej i szczegółowej perspektywy, analizując jego różne aspekty i cechy, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję tego tematu. W następnych kilku linijkach zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję historyczną i jego dzisiejsze znaczenie, a także zbadamy jego możliwe implikacje w różnych kontekstach. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na George Hamilton (aktor) i zapewnić nowe, fascynujące perspektywy, które zachęcają nas do refleksji i głębszego zagłębienia się w ten temat.

George Hamilton
Ilustracja
George Hamilton (2009)
Imię i nazwisko

George Stevens Hamilton IV

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1939
Memphis, Tennessee

Zawód

aktor, producent filmowy, reżyser

Współmałżonek

Alana Stewart (1972–1975; rozwód)

Lata aktywności

od 1952

Multimedia w Wikimedia Commons

George Hamilton, właśc. George Stevens Hamilton IV (ur. 12 sierpnia 1939 w Memphis) – amerykański aktor, okazjonalnie reżyser i producent filmowy[1].

Laureat Złotego Globu dla najbardziej obiecującego debiutanta i Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor.

12 sierpnia 2009 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Memphis[4] w Tennessee jako syn Anne Lucille „Teeny” (z domu Stevens)[5] i George’a Williama „Spike’a” Hamiltona[6]. Jego ojciec, kompozytor, dyrygent, lider orkiestry jazzowej i wiceprezes ds. sprzedaży perfum Evian[6], pochodził z Newport[6], a matka pochodziła z Hopkinsville[5]. Jego ojciec był pochodzenia angielskiego[7]. Miał młodszego brata Davida[8], a z wcześniejszego związku matki miał przyrodniego brata Williama S. Pottera[9]. Ze względu na tournée ojca, rodzina często zmieniała miejsce zamieszkania w stanie Arkansas, Los Angeles, Bostonie i Nowym Jorku.

W 1944 między rodzicami Hamiltona pojawiły się trudności małżeńskie, które ostatecznie siedem lat po ślubie doprowadziły do ​​​​rozwodu[5]. Matka wyszła po raz trzeci za mąż za Carletona Hunta, a jej czwartym mężem był sportowiec Jesse Spalding[5]. Ojciec ożenił się z June Howardd, z którą Hamilton w wieku 12 lat miał stosunki seksualne[8] i ponownie później, gdy był dorosły[10].

Uczęszczał do wielu szkół średnich, w tym do prywatnej Hackley School w Tarrytown. Ostatni rok nauki spędził w Palm Beach High[11] w Palm Beach na Florydzie, gdzie w 1957 niewiele brakowało mu do ukończenia. Tam rozwijał swoją pasję do teatru[11], z za występ w szkolnym przedstawieniu Alana Jaya Lernera/Fredericka Loewe’a Brigadoon Hamilton otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na Florydzie w konkursie sponsorowanym przez Uniwersytet Florydy[12]

Kariera

Po przybyciu do Hollywood, znalazł agenta, Hy Siegera z Mitchell Gertz Agency i zawarł kontrakt z wytwórnią filmową MGM. W wieku trzynastu lat zadebiutował kinową rolą Noaha – służącego Andrew Jacksona (Lionel Barrymore) w westernie Samotna gwiazda (Lone Star, 1952)[13] u boku Avy Gardner i Clarka Gable’a. Jego kreacja Roberta Cole’a w dramacie kryminalnym Zbrodnia i kara (Crime and Punishment U.S.A., 1959) na motywach powieści Fiodora Dostojewskiego przyniosła mu Złoty Glob dla najbardziej obiecującego debiutanta i nominację do nagrody BAFTA dla najlepszego aktora zagranicznego[14]. W 1960 zdobył Złoty Laurel.

Wystąpił w takich filmach jak: Dom od wzgórza (Home From the Hill (1960), Ci wspaniali młodzi ludożercy (All the Fine Young Cannibals, 1960) z Robertem Wagnerem i Natalie Wood, Gdzie są ci chłopcy (Where the Boys Are, 1960), Obłąkana przez miłość (By Love Possessed (1961) z Laną Turner i Viva Maria! (1965) z Jeanne Moreau i Brigitte Bardot. Jako Włoch Fabrizio Naccarelli w melodramacie Światło na Piazza (Light in the Piazza, 1962) z Olivią de Havilland otrzymał nominację do nagrody BAFTA dla najepszego aktora zagranicznego. W 1966 jego profesjonalna kariera załamała się, gdy wyszły na jaw spotkania z Lyndą Bird Johnson (córką ówczesnego prezydenta Johnsona), które były ochraniane przez agentów FBI i szeroko rozgłaszane[15]. W rezultacie wybuchła prasowa awantura. Hamilton niechętnie przyjmował role, pojawił się dopiero w serialu Ocaleni (The Survivors, 1969) jako Duncan Carlyle.

George Hamilton (1969)

Powrócił triumfalnie na kinowy ekran w roli hrabiego Vladimira Draculi, który wyrusza do Nowego Jorku w poszukiwaniu kandydatki na żonę, w parodii Miłość od pierwszego ukąszenia (Love at First Bite, 1979), za którą był uhonorowany nagrodą Saturna i nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu. Kolejną nominację do Złotego Globu zdobył za podwójną rolę – szlachetnego Don Diego Vegi i jego zaginionego przed lat homoseksualnego brata–bliźniaka Bunny’ego Wigglesa (Misia Kręcipupci) w kręconej w Meksyku parodii klasycznych filmów o Zorro pt. Zorro, ostrze szpady (Zorro, the Gay Blade, 1980)[16], gdzie także pełnił funkcję producenta. Francis Ford Coppola obsadził go w roli prawnika B.J. Harrisona w filmie Ojciec chrzestny III (The Godfather, Part III, 1990).

Na małym ekranie grał w dramacie telewizyjnym Pasożyty (The Users, 1978) z Jaclyn Smith i Johnem Forsythe’em, operze mydlanej ABC Dynastia (1985–1986) jako podstępny reżyser Joel Abrigore, miniserialu Monte Carlo (1986) u boku Joan Collins, telewizyjnym westernie Pokerzystka Alicja (Poker Alice, 1987) jako niespełniony pisarz z Elizabeth Taylor w roli tytułowej[17] oraz miniserialu P.T. Barnum (1999).

Był obsadzony w westernie Człowiek który kochał Tańczącą Kotkę (The Man Who Loved Cat Dancing, 1973) z Burtem Reynoldsem, komedii Off Key (2001) jako Armand Dupres – jeden z trzech największych tenorów i komediodramacie Woody’ego Allena Koniec z Hollywood (Hollywood Ending, 2002). W latach 1995–1996 wraz z byłą żoną Alaną Stewart był także gospodarzem talk-show „na żywo” George & Alana Show. Prowadził program Wredny Klan, w Polsce nadawany przez stację VH1.

W 2000 na scenie Marines Memorial Theatre w San Francisco występował w roli Andrew Makepeace’a Ladda III w spektaklu A.R. Gurneya Listy miłosne (Love Letters)[18] z Joan Collins. W 2001 trafił na Broadway w roli prawnika Billy’ego Flynna w musicalu Chicago[19]. Od jesieni 2011 grał rolę Georgesa, właściciela rewii drag queen w produkcji objazdowej Jerry’ego Hermana/Harveya Fiersteina La Cage aux Folles[20].

W kanadyjskiej telewizyjnej familijnej komedii przygodowej Super święta (Very Cool Christmas, 2004) był Świętym Mikołajem. W 2005 wziął udział w nagraniu scen dialogowych do komputerowej gry sensacyjnej Marc Ecko’s Getting Up: Contents Under Pressure jako burmistrz Sung, wykazujący totalitarne skłonności polityk, trzymający w garści całe miasto New Radius. W 2009 premierę miał komediodramat Richarda Loncraine’a Zawsze tylko ty (My One and Only) z Renée Zellweger; scenariusz, inspirowany prawdziwą historią z dzieciństwa George’a Hamiltona w latach 50. XX wieku na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, którą Hamilton opowiedział producentowi Mervowi Griffinowi, napisał Charlie Peters[21]

Życie prywatne

Nazywany był najsłynniejszym hollywoodzkim pożeraczem damskich serc[22] obok Warrena Beatty[23]. Romansował z Mamie Van Doren (1959), Vanessą Redgrave (1966), Britt Ekland (1972), Susan Saint James (1978), Morgan Fairchild (1985), Joan Collins (1986), Elizabeth Taylor (1987-1988), Denice D. Lewis (1989–1991), Danielle Steel (1999–2000)[24] oraz poprzednią pierwszą damą Filipin – Imeldą Marcos (1990)[25].

W październiku 1968 związał się z aktorką Alaną Kaye Collins Stewart[26], z którą się 29 października 1972 zawarł związek małżeński. Mają syna Ashleya (ur. 30 września 1974). Rozwiódł się 13 października 1976[27]. W latach 1999–2002 był związany z Kimberley Backford. Mają syna George’a Thomasa (ur. 2000)[28].

Został wyznawcą Stowarzyszenia Chrześcijańskiej Nauki.

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1952: Samotna gwiazda (Lone Star)
  • 1959: Zbrodnia i kara (Crime & Punishment) jako Robert Cale
  • 1960: Dom od wzgórza (Home from the Hill) jako Theron Hunnicutt
  • 1960: Ci wspaniali młodzi ludożercy (All the Fine Young Cannibals) jako Tony McDowall
  • 1960: Gdzie są ci chłopcy (Where the Boys Are) jako Ryder Smith
  • 1961: Dziecko anioła (Angel Baby) jako Paul Strand
  • 1961: By Love Possessed jako Warren Winner
  • 1961: A Thunder of Drums jako Lt. Curtis McQuade
  • 1962: Light in the Piazza jako Fabrizio Naccarelli
  • 1962: Dwa tygodnie w innym mieście (Two Weeks in Another Town) jako Davie Drew
  • 1963: Zwycięzcy (The Victors) jako sierżant Trower
  • 1963: Jeden akt (Act One) jako Moss Hart
  • 1964: Looking for Love
  • 1964: Your Cheatin Heart jako Hank Williams
  • 1965: Viva Maria! jako Flores
  • 1966: Człowiek Marakeszu (L’homme de Marrakech) jako George
  • 1967: Doctor, You’ve Got to Be Kidding jako Harlan W. Wycliff
  • 1967: A Time for Killing jako kpt. Dorrit Bentley
  • 1967: Walet karowy (Jack of Diamonds) jako Jeff Hill
  • 1968: Władza (The Power) jako prof. Jim Tanner
  • 1970: Togetherness jako Jack DuPont
  • 1970: Elvis: Tak to jest (Elvis: That’s the Way It Is, film dokumentalny)
  • 1971: Evel Knievel (także producent) jako Evel Knievel
  • 1973: Meduza (Medusa, także producent) jako Jeffrey
  • 1973: Człowiek który kochał Tańczącą Kotkę (The Man Who Loved Cat Dancing) jako Crocker
  • 1975: Bez zobowiązań (Once Is Not Enough) jako David Milford
  • 1977: The Happy Hooker Goes to Washington jako Ward Thompson
  • 1978: Sekstet (Sextette) jako Vance Norton
  • 1978: Pasożyty (The Users) jako Adam Baker
  • 1979: Z piekła do zwycięstwa (De Dunquerque à la victoire) jako Maurice Bernard
  • 1979: Miłość od pierwszego ukąszenia (Love at First Bite, także producent) jako hrabia Vladimir Dracula
  • 1981: Zorro, ostrze szpady (Zorro, The Gay Blade, także producent) jako Don Diego Vega (Zorro) / Bunny Wigglesworth
  • 1983: Malibu jako Jay Pomerantz
  • 1990: Ojciec chrzestny III (The Godfather: Part III) jako B.J. Harrison
  • 1991: Doktor Hollywood (Doc Hollywood) jako dr Halberstrom
  • 1991: Była sobie zbrodnia (Once Upon A Crime) jako Alfonso de la Pena
  • 1993: Zaloty (Amore!) jako Rudolpho Carbonera
  • 1994: Znak smoka (Double Dragon) jako Channel 102 News Anchor
  • 1994: Sprawiedliwość dla niewinnych (Two Fathers: Justice for the Innocent) jako Bradley
  • 1995: Zaginiony (Vanished) jako Malcolm Patterson
  • 1996: Playback jako Gil Braman
  • 1997: Oszołom show (Meet Wally Sparks) jako George Hamilton
  • 1997: Osiem głów w torbie (8 Heads in a Duffel Bag) jako Dick Bennett
  • 1998: Kacper i Wendy (Casper Meets Wendy) jako Desmond Spellman
  • 1998: Ona jest za wysoka (She’s Too Tall) jako Alonso Palermo
  • 1998: Senator Bulworth (Bulworth) jako George Hamilton
  • 1999: Pets jako Von Steiger / 'Ręka'
  • 2001: Krokodyl Dundee w Los Angeles (Crocodile Dundee in Los Angeles) – w roli samego siebie
  • 2001: Off Key jako Armand
  • 2002: Mały jednorożec (The Little Unicorn) jako Wielki Allonso
  • 2002: Bryłka złota (The Nugget)
  • 2001: Koniec z Hollywood (Hollywood Ending) jako Ed
  • 2004: Śledztwo hollywoodzkiej mamy (The Hollywood Mom’s Mystery) jako Woody Prentice
  • 2005: The L.A. Riot Spectacular jako król Beverly Hills
  • 2005: Z ust do ust (Rumor Has It) – w roli samego siebie

Seriale TV

Przypisy

  1. ↑ George Hamilton. Listal. (ang.).
  2. ↑ George Hamilton. Walk of Fame. (ang.).
  3. ↑ Susan King: Hollywood Star Walk: George Hamilton. „Los Angeles Times”, 2008-10-18. (ang.).
  4. ↑ George Hamilton Biography. TVRage.Com. (ang.).
  5. ↑ a b c d Carlos F. Bunge: Anne Lucille. Geni, 2023-05-29. . (ang.).
  6. ↑ a b c Carlos F. Bunge: George William Hamilton. Geni, 2022-09-29. . (ang.).
  7. ↑ Ashley Hamilton What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2019-01-27. (ang.).
  8. ↑ a b George Hamilton Biography. „TV Guide”. . (ang.).
  9. ↑ William Stevens Potter Hamilton. Find a Grave. (ang.).
  10. ↑ George Hamilton Admits to Sleeping with His Stepmother at Age 12. Fox News, 2008-10-17. . (ang.).
  11. ↑ a b Samuel Allis: Hamilton Veinglorious. „The Washington Post”, 1979-06-28. . (ang.).
  12. ↑ Hap Erstein: ArtsPaper Interview: George Hamilton, coming full circle. Palm Beach ArtsPaper, 2015-11-10. . (ang.).
  13. ↑ George Hamilton. Rotten Tomatoes. (ang.).
  14. ↑ George Hamilton Awards. AllMovie. (ang.).
  15. ↑ I'm A Celebrity... Get Me Out Of Here: George Hamilton – The latest contestants. SoFeminine.co.uk. . (ang.).
  16. ↑ George Hamilton (12 de Agosto de 1939). Filmow. . (port.).
  17. ↑ Hal Erickson: George Hamilton Biography. AllMovie. . (ang.).
  18. ↑ George Hamilton Biography (1939–). Film Reference. (ang.).
  19. ↑ George Hamilton. Internet Broadway Database. (ang.).
  20. ↑ Kevin Nance: George Hamilton goes on with the show in 'La Cage aux Folles'. „The Washington Post”, 2012-01-13. . (ang.).
  21. ↑ Renée Zellweger szuka opiekuna dla George’a Hamiltona. Onet.pl, 2008-02-12. . (pol.).
  22. ↑ Requiem for a Dream. „The Weekly Standard”. . (ang.).
  23. ↑ Jack of Diamonds. Turner Classic Movies. (ang.).
  24. ↑ George Hamilton dating. FamousFix. (ang.).
  25. ↑ Column One: An Actor's Close Ties to Marcos: The Philippine government's quest for missing funds leads to George Hamilton's former doorstep in Beverly Hills. „Los Angeles Times”, 2009-10-1990. (ang.).
  26. ↑ Peter Sheridan (2015-01-03): George Hamilton: 'I'm still looking for new lovers at 75'. „Daily Express”. . (ang.).
  27. ↑ Sadie Nicholas: How I was seduced by I'm A Celebrity's 'Gorgeous' George Hamilton. „Daily Mail”, 2009-12-08. (ang.).
  28. ↑ 'Breasts-mad George Hamilton ditched me when I was pregnant with his son'. „Daily Mirror”. . (ang.).

Bibliografia

  • George Hamilton, Alysse Minkoff: Life’s Little Pleasures. General Publishing Group, 1998. ISBN 978-1575440866.
  • George Hamilton, William Stadiem: Don’t Mind If I D. Simon and Schuster, 2008-10-14. ISBN 978-1-4165-4502-6.

Linki zewnętrzne

Złoty Glob dla nowej gwiazdy roku w kategorii aktor