Renée Zellweger

Wygląd przypnij ukryj Renée Zellweger
Ilustracja
Zellweger w 2016 roku
Imię i nazwisko

Renée Kathleen Zellweger

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1969
Katy, Teksas

Zawód

aktorka, producentka

Współmałżonek

Kenny Chesney
(2005; anulowane)

Lata aktywności

1992-2010, od 2015

Renée Kathleen Zellweger (ur. 25 kwietnia 1969 w Katy) – amerykańska aktorka.

Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za rolę Judy Garland w dramacie biograficznym Ruperta Goolda Judy (2019) i za drugoplanową rolę jako Ruby Thewes w dramacie Anthony’ego Minghelli Wzgórze nadziei (2003). Ponadto dwukrotnie nominowana do Oscara dla aktorki pierwszoplanowej za role w Dzienniku Bridget Jones (2001) i Chicago (2002). Otrzymała także m.in. cztery Złote Globy i dwie nagrody BAFTA.

Życiorys

Wczesne lata

Urodziła się w Katy w stanie Teksas jako córka Kjellfried Irene (z domu Andreassen) i Emila Ericha Zellwegera. Wychowywała się ze starszym bratem, Andrew. Ojciec pochodził z kantonu St. Gallen w Szwajcarii i z zawodu był inżynierem mechanikiem. Matka była pochodzenia norwesko-fińskiego (Lapończycy); pracowała jako położna i guwernantka.

W 1987 ukończyła Katy High School, gdzie była cheerleaderką, gimnastyczką i zainteresowała się aktorstwem należąc do kółka teatralnego. W 1991 uzyskała tytuł bakalaureata na wydziale języka angielskiego w University of Texas at Austin. Na uniwersytecie Zellweger wzięła też udział w kursie dramatycznym, co wywołało jej zainteresowanie aktorstwem. Pracowała w Austin jako kelnerka i asystentka barmana.

Kariera

Zadebiutowała rolą Mary Lou w dreszczowcu Smak zabijania (A Taste for Killing, 1992) u boku Michaela Biehna i Jasona Batemana. Następnie zagrała w komediodramacie Richarda Linklatera Uczniowska balanga (Dazed and Confused, 1993) i główną rolę Susan w dramacie muzycznym Showtime Shake, Rattle and Rock! (1994). Pojawiła się także w filmach: Mój chłopak zombie (My Boyfriend Back, 1993), Orbitowanie bez cukru (Reality Bites, 1994), 8 sekund (8 Seconds, 1994), Teksańska masakra piłą mechaniczną: Następne pokolenie (The Return of the Texas Chainsaw Massacre, 1994) z Matthew McConaugheyem, Empire Records (1995) i The Low Life (1995). Za postać Starlene Cheatham w Kalibrze 45 (Love and a. 45, 1994) była nominowana do Independent Spirit Awards.

Została zauważona przez krytykę dzięki roli wrażliwej samotnej matki i obiektu zainteresowania wpływowego agenta sportowego (Tom Cruise) w komediodramacie sportowym Camerona Crowe’a Jerry Maguire (1996), pokonując ubiegające się o tę rolę aktorki, m.in. Bridget Fondę, Marisę Tomei, Cameron Diaz i Winonę Ryder. Za występ w filmie odebrała nagrodę Broadcast Film Critics Association Awards za najlepszy debiut w 1996, Blockbuster Entertainment Awards za najlepszą drugoplanową rolę komediową i była nominowana do Satelity, MTV Movie Awards i nagrody Gildii Aktorów Filmowych.

Za tytułową rolę Betty Sizemore, która pod wpływem silnych emocji wmawia sobie, że jest bohaterką swojej ulubionej opery mydlanej, w czarnej komedii Siostra Betty (Nurse Betty, 2000) otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu i Nagrodę Satelity. Wystąpiła jako Irene P. Waters w komedii Bobby’ego Farrelly i Petera Farrelly Ja, Irena i Ja (Me, Myself & Irene, 2000) u boku Jima Carreya.

Największą rozpoznawalność i pierwszą nominację do Oscara przyniosła jej postać tytułowej bohaterki komedii romantycznej Dziennik Bridget Jones (2001), na podstawie książki Helen Fielding. Zagrała również w kontynuacji filmu, Bridget Jones: W pogoni za rozumem (2004), a po latach wróciła do aktorstwa w dobrze przyjętej przez fanów i krytyków Bridget Jones 3 (2016). W 2002 zagrała Roxie Hart w musicalu Chicago, który został nominowany do Oscara w 13. kategoriach. W następnym roku otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w dramacie Wzgórze nadziei w reżyserii Anthony’ego Minghelli.

Po premierze Piosenki o miłości (2010) zawiesiła karierę aktorską na sześć lat, co w wywiadach dla brytyjskich magazynów „Red” i „Vogue” podsumowała jako „trudny czas dojrzewania, w którym nie potrafiła poradzić sobie z emocjami i problemami”. Za tytułową rolę w filmie Judy (2019) została nagrodzona Oscarem dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej podczas 92. ceremonii wręczenia Nagród Akademii Filmowej, Złoty Glob, nagrodę Gildii Aktorów Filmowych i nagrodę BAFTA. Ścieżka dźwiękowa filmu zawierająca dwanaście najpopularniejszych, wykonywanych głównie przez aktorkę, piosenek Judy Garland została nominowana do nagrody Grammy.

Życie prywatne

Jej partnerami byli: Jim Carrey, Jack White, Bradley Cooper i gitarzysta Doyle Bramhall II. Po czterech miesiącach znajomości, 9 maja 2005 wyszła za muzyka country, Kenny’ego Chesneya, jednak już we wrześniu tego samego małżonkowie złożyli dwa odrębne wnioski o anulowanie małżeństwa, które nastąpiło 20 grudnia. W 2006 w wywiadzie dla brytyjskiego magazynu „Now” Zellweger stwierdziła, że to małżeństwo było największym błędem w jej życiu.

Filmografia

aktorka Aktorka była członkiem jury na Berlinale w 2010 r. producentka wykonawcza reżyserka

Nagrody

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Renée Zellweger (EUA). InterFilmes.com. . (port.).
  2. ↑ Renee Zellweger Biography (1969-). Film Reference. . (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Dawid Dudko (2020-02-06): Renée Zellweger. Dziennik gwiazdy z problemami. Onet.pl. . . (pol.).
  4. ↑ a b Renée Zellweger Pictures. FanPix.Net. . (ang.).
  5. ↑ Renée Zellweger Biography. TV.com. . . (ang.).
  6. ↑ a b Renée Zellweger Actor. „TV Guide”. . . (ang.).
  7. ↑ Renee Zellweger, Encyclopædia Britannica   (ang.).
  8. ↑ Shake, Rattle and Rock! (1994). Rotten Tomatoes. . (ang.).
  9. ↑ Renée Zellweger. Rotten Tomatoes. . (ang.).
  10. ↑ Sandra Brennan: Renée Zellweger Biography. AllMovie. . (ang.).
  11. ↑ Julie Miller (2016-06-): Renée Zellweger Explains Her Six-Year Hollywood Hiatus. „Vanity Fair”. . . (ang.).
  12. ↑ a b Renée Zellweger sześć lat temu zawiesiła karierę. „Viva!”. . . (pol.).
  13. ↑ PeterP. Travers PeterP., PeterP. Travers PeterP., 'Judy' Review: Renée Zellweger Goes Over the Rainbow , Rolling Stone, 24 września 2019   (ang.).
  14. ↑ A Grammys ‘Savage’: Beyoncé leads with 9 nominations, „The Washington Post”, 24 listopada 2020   (ang.), 'Renée Zellweger ... is nominated for best traditional pop vocal album for “Judy”'.
  15. ↑ Zuzanna O’Brien „Uroda” (Nr 50-51/2006, od 11 do 26 grudnia): Renée Zellweger. Onet.pl. . . (pol.).

Linki zewnętrzne

Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1936–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie dramatycznym
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszej aktorki w filmie komediowym lub musicalu
1950–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Złoty Glob dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020-2029

Nagroda BAFTA dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda BAFTA dla najlepszej aktorki drugoplanowej
1968–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktorki w roli pierwszoplanowej
1994-1999
2000-2009
2010-2019
2020-2029
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktorki w roli drugoplanowej
1994-1999
2000-2009
2010-2019
2020-2029
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: