Obecnie Gillian Sheen to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Gillian Sheen jest przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych kręgach, generując najróżniejsze opinie i punkty widzenia. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na kulturę popularną, Gillian Sheen pozostaje tematem ciągłych badań i dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Gillian Sheen, analizując jego znaczenie i wpływ dzisiaj.
Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1928 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 lipca 2021 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Gillian Mary Sheen, po mężu Donaldson (ur. 21 sierpnia 1928 w Willesden, zm. 5 lipca 2021 w Auburn)[1] – brytyjska florecistka, mistrzyni olimpijska i brązowa medalistka mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku w turnieju indywidualnym odpadła w ćwierćfinałach. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Melbourne wywalczyła złoty medal. W rundzie finałowej uzyskała tyle samo punktów co Rumunka Olga Orbán; w walce barażowej o złoto wygrała z Orbán 4:2[2]. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, gdzie w zawodach drużynowych była dziewiąta, a w indywidualnych odpadła w ćwierćfinałach.
Podczas mistrzostw świata w Monte Carlo w 1950 roku wspólnie z Elizabeth Carnegy Arbuthnott, Caroline Drew, Mary Glen-Haig i Margaret Somerville zajęła trzecie miejsce w turnieju drużynowym[3].
Ponadto wywalczyła złoty medal indywidualnie na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Cardiff (1958) oraz srebrny na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Vancouver (1954). Między 1949 a 1960 dziesięciokrotnie zdobywała mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
Zakończyła karierę sportową w 1963 roku i wraz z mężem zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie prowadzili gabinet stomatologiczny[4].
W 2019 roku odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego[5]
Konkurencja: floret