Ildikó Újlaky-Rejtő

Ildikó Újlaky-Rejtő to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Z biegiem lat temat ten stał się istotny w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Istnieją podzielone opinie na temat Ildikó Újlaky-Rejtő, niektórzy uważają to za pozytywne, a inni postrzegają to jako problem. Jednakże ważne jest, aby dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty Ildikó Újlaky-Rejtő, aby zrozumieć jego prawdziwy wpływ na społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i zajmiemy się kluczowymi aspektami związanymi z Ildikó Újlaky-Rejtő, aby zaoferować pełny i wzbogacający pogląd na ten temat.

Ildikó Újlaky-Rejtő
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1937
Budapeszt

Wzrost

164 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 szermierka
(floret ind.)
złoto Tokio 1964 szermierka
(floret druż.)
srebro Rzym 1960 szermierka
(floret druż.)
srebro Meksyk 1968 szermierka
(floret druż.)
srebro Monachium 1972 szermierka
(floret druż.)
brąz Meksyk 1968 szermierka
(floret ind.)
brąz Montreal 1976 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1959 floret druż.
złoto Buenos Aires 1962 floret druż.
złoto Gdańsk 1963 floret ind.
złoto Montreal 1967 floret druż.
złoto Göteborg 1973 floret druż.
srebro Turyn 1961 floret druż.
srebro Gdańsk 1963 floret druż.
srebro Moskwa 1966 floret druż.
srebro Wiedeń 1971 floret druż.
srebro Grenoble 1974 floret druż.
srebro Budapeszt 1975 floret druż.
brąz Filadelfia 1958 floret ind.
brąz Hawana 1969 floret druż.
brąz Göteborg 1973 floret ind.
Multimedia w Wikimedia Commons

Ildikó Újlaky-Rejtő (ur. 11 maja 1937 w Budapeszcie[1]) – węgierska florecistka, wielokrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Treningi rozpoczęła w wieku 15 lat. Na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku wspólnie z Györgyi Marvalics-Székely, Magdą Nyári-Kovács, Katalin Juhász i Lídią Dömölky-Sákovics zdobyła drużynowo srebrny medal. W zawodach indywidualnych odpadła w półfinałach. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Tokio zwyciężyła w rywalizacji indywidualnej, wygrywając obie finałowe walki[2]. Parę dni później razem z Lídią Dömölky-Sákovics, Katalin Juhász, Judit Ágoston-Mendelényi i Paulą Marosi zwyciężyła w zawodach drużynowych. Kolejne dwa medale wywalczyła podczas igrzysk olimpijskich w Meksyku w 1968 roku. W turnieju indywidualnym zdobyła brązowy medal, wygrywając dwie z pięciu walk, plasując się za Jeleną Biełową z ZSRR i Pilar Roldán z Meksyku[3]. Ponadto reprezentacja Węgier w składzie: Ildikó Újlaky-Rejtő, Ildikó Bóbis, Paula Marosi, Lídia Dömölky-Sákovics i Mária Gulácsy zdobyła tam drużynowo srebrny medal. Podczas igrzysk olimpijskich w Monachium Rejtő, Bóbis, Ildikó Schwarczenberger, Mária Szolnoki i Ildikó Rónay zdobyły drużynowo srebrny medal. W zawodach indywidualnych Rejtő odpadła ćwierćfinałach. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku zdobywając razem z Ildikó Schwarczenberger, Ildikó Bóbis, Magdą Maros i Edit Kovács brąz w zawodach drużynowych. W rywalizacji indywidualnej zajęła tym 31. miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Filadelfii w 1958 roku wywalczyła indywidualnie brązowy medal, ulegając tylko dwóm reprezentantkom ZSRR: Walentinie Rastworowej i Emmie Jefimowej. Na mistrzostwach świata w Budapeszcie rok później wspólnie z Katalin Juhász, Magdą Nyári-Kovács, Lídią Dömölky-Sákovics i Györgyi Marvalics-Székely zwyciężyła w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała także złote medale na mistrzostwach świata w Buenos Aires (1962), mistrzostwach świata w Montrealu (1967) i mistrzostwach świata w Göteborgu (1973), srebrne na mistrzostwach świata w Turynie (1961), mistrzostwach świata w Gdańsku (1963), mistrzostwach świata w Moskwie (1966), mistrzostwach świata w Wiedniu (1971), mistrzostwach świata w Grenoble (1974) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Hawanie (1969). Ponadto zdobyła również kolejne dwa medale w turniejach indywidualnych: złoty na mistrzostwach świata w Gdańsku w 1963 roku i brązowy na mistrzostwach świata w Grenoble dziesięć lat później (za Walentiną Nikonową z ZSRR i Ildikó Schwarczenberger)[4].

W 1958, 1961, 1962, 1969, 1970, 1972 zostawała indywidualną mistrzynią Węgier.

W latach 1963 i 1964 była wybierana Węgierskim Sportowcem Roku.

Starty olimpijskie

Rzym 1960
  • floret drużynowo – srebro
Tokio 1964
  • floret indywidualnie – złoto
  • floret drużynowo – złoto
Meksyk 1968
  • floret drużynowo – srebro
  • floret indywidualnie – brąz
Monachium 1972
  • floret drużynowo – srebro
Montreal 1976
  • floret drużynowo – brąz

Przypisy

  1. ↑ Biografia zawodnika na sports-reference.com (zarchiwizowane) (ang.) Edytuj na Wikidanych
  2. ↑ Olympedia - 1964 Summer Olympics, Foil, Individual, Women , olympedia.org (ang.).
  3. ↑ Olympedia - 1968 Summer Olympics, Foil, Individual, Women , olympedia.org (ang.).
  4. ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Damen - Florett) , sport-komplett.de (niem.).

Linki zewnętrzne

Mistrzynie olimpijskie w szermierce (floret)

Mistrzynie świata w szermierce (floret)