Kapusta warzywna brukselska

Dziś Kapusta warzywna brukselska to temat, który budzi zainteresowanie dużej liczby osób. Przez lata było przedmiotem debat, badań i badań, wywołując różnorodne opinie i teorie. Niezależnie od tego, czy Kapusta warzywna brukselska jest osobą, tematem, datą czy jakimkolwiek innym elementem, jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. Dlatego istotne jest, aby zagłębić się w jego różne aspekty, aby zrozumieć jego znaczenie i konsekwencje w różnych obszarach. W tym artykule dokładnie zbadamy Kapusta warzywna brukselska i przeanalizujemy jego wpływ na nasz dzisiejszy świat.

Kapusta warzywna brukselska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

kapusta

Gatunek

kapusta warzywna

Odmiana

kapusta warzywna brukselska

Nazwa systematyczna
Brassica oleracea var. gemmifera (DC.) Zenker
Fl. Thuringen 15:2. 1836-1855
Synonimy
  • Brassica oleracea var. bullata DC.[3]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Kapusta warzywna brukselska, brukselka (Brassica oleracea L. var. gemmifera (DC.) Zenker) – odmiana botaniczna kapusty warzywnej[3]. Jest to roślina dwuletnia należąca do rodziny kapustowatych. Prawdopodobnie powstała ze skrzyżowania jarmużu i kapusty głowiastej w Belgii. Uprawiana od XVII wieku głównie w Europie Zachodniej i Północnej.

Morfologia

Kwiatostan
Łodyga
Wytwarza długą, grubą, silnie ulistnioną łodygę, jej wysokość dochodzi od 50 do 100 cm.
Liście
Drobne, wydłużone, pofałdowane, jasno lub sinozielone, w kątach których znajdują się małe główki – silnie skrócone, ulistnione pędy boczne. Na szczycie wytwarza pióropusz z dużych liści.
Kwiaty
Wyrastają w drugim roku wegetacji z wierzchołka łodygi i pędów bocznych. Pędy kwiatostanowe mają wysokość do 150 cm.
Korzeń
Dobrze rozwinięty, głęboko sięgający.

Zastosowanie

Plantacja kapusty brukselskiej
  • Warzywo – częścią jadalną są główki liściowe. Można je gotować, smażyć, opiekać oraz marynować. Przegotowywanie brukselek powoduje, że robią się miękkie i szare oraz nabierają charakterystycznego smaku, który jest uznawany przez część osób za nieprzyjemny.

Właściwości

Brukselka stanowi źródło potasu, wapnia, magnezu, witaminy A, β-Karotenu, witamin z grupy B (B1, B2, B3), a także najwięcej witaminy C (94 mg na 100 g) ze wszystkich kapustowatych. Zawiera również kwas foliowy, którego niedobór powoduje podwyższony poziom homocysteiny (aminokwasu, powodującego miażdzycę). Dzięki niskiej wartości energetycznej (37 kcal na 100 g) oraz wysokiej zawartości błonnika jest polecana osobom odchudzającym się[4].

Wartość odżywcza
Brukselka, mrożona
(100 g)
Wartość energetyczna 191 kJ (46 kcal)
Białka 4,5 g
Węglowodany 8,4 g
Tłuszcze 0,5 g
Woda 85,4 g
Dane liczbowe na podstawie: [5]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[6]
Ilość aminokwasów w 100 g[5]
Nazwa Ilość w mg
Izoleucyna 202
Leucyna 262
Lizyna 262
Metionina 46
Cystyna 31
Fenyloalanina 178
Tyrozyna 124
Treonina 208
Tryptofan 55
Walina 231
Arginina 300
Histydyna 108
Alanina 224
Kwas asparaginowy 443
Kwas glutaminowy 590
Glicyna 155
Prolina 802
Seryna 279

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). . (ang.).
  4. ↑ Jadwida Górnicka: Na Zdrowie. Porady dr Górnickiej. Warszawa: Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski, 2008, s. 103. ISBN 978-83-7250-343-5.
  5. ↑ a b Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 528. ISBN 978-83-200-5311-1.
  6. ↑ Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).