Kazuyo Sejima

Kazuyo Sejima

Kazuyo Sejima
Data i miejsce urodzenia	29 października 1956 prefektura Ibaraki w Japonii
Narodowość	japońska
Dziedzina sztuki	Architektura
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kazuyo Sejima (jap. 妹島 和世 Sejima Kazuyo; ur. 29 października 1956^[1], w miejscowości Hitachi, w prefekturze Ibaraki, w Japonii) – japońska architekt.

Po ukończeniu studiów na Japońskim Uniwersytecie Kobiecym (Nihon Joshi Daigaku; ang. Japan Women's University) i pracy w biurze Toyoo Itō w Tokio, w 1987 roku założyła przedsiębiorstwo Kazuyo Sejima and Associates, a w 1995 roku przedsiębiorstwo SANAA (Sejima and Nishizawa and Associates) z siedzibą w Tokio, razem ze swoim pracownikiem Ryūe Nishizawa. Sejima jest gościnnym wykładowcą na Uniwersytecie Keiō.

Sejima tworzy swoje projekty w stylu modernistycznym. Lubi stosować takie materiały jak szkło, metal czy marmur. Często w swoich projektach używa sześcianów i kwadratów, umieszczając je w przeróżnych konfiguracjach. Lubuje się także w stosowaniu wielkich okien.

Japonka i jej firma znana jest głównie z projektów budynków publicznych, choć zajmuje się także projektowaniem domów czy raczej osiedli wielorodzinnych^[2].

Sejima została wybrana dyrektorem architektonicznego sektora na Biennale w Wenecji, gdzie była kuratorem 12th Annual International Architecture Exhibition w 2010 roku. Jest ona pierwszą kobietą wybraną na to stanowisko. W 2010 roku została laureatką Nagrody Pritzkera, razem z Ryūe Nishizawa.

W marcu 2019 roku rozpoczął obsługę pasażerów nowy pociąg o nazwie „Laview” linii Seibu, zaprojektowany przez zespół kierowany przez Kazuyo Sejimę^[3].

• Studio Multimedialne – 1995–1996 Gifu, Japonia
• N Muzeum (1995–1997) Wakayama, Japonia
• O Muzeum (1995–1999) Nagano, Japonia
• S House (1995–1996) Okayama, Japonia
• M House (1996–1997) Tokio, Japonia
• K Office Building (1996–1997) Ibaraki, Japonia
• Koga Park Café (1997–1998) Ibaraki, Japonia
• Centrum Welfare (1997) Kanagawa, Japonia
• Muzeum Sztuki Współczesnej (niezrealizowany) (1997–1999) Sydney, Australia
• Kampus Illinois Institute of Technology (niezrealizowany) – 1998 – Chicago, Illinois
• Muzeum Sztuki Współczesnej XXI wieku, Kanazawa(1999–2004) Ishikawa, Japonia
• Prada Beauty Store (2000) Arezzo, Włochy
• Instalacja Japońskiego Pawilonu na Biennale w Wenecji (2000) Wenecja, Włochy
• Sklep Dior Omotesando (2001–2003) Tokio, Japonia
• Szklany Pawilon w Toledo Museum of Art (2001–2006) Toledo, Ohio
• Nowe Muzeum Mercedes-Benz (niezrealizowany) (2002) Stuttgart, Niemcy
• Extension to the Rietberg Museum (niezrealizowany) (2002) Zurych, Szwajcaria
• Sklep Issey Miyake Naoki Takizawy (2003) Tokio, Japonia
• Szkoła Projektowania Zollverein (2003–2006) Essen, Niemcy
• Terminal Promowy Naoshima (2003–2006) Kagawa, Japonia
• Nowe Muzeum Sztuki Współczesnej Nowego Jorku (2003–2007) Nowy Jork
• Biurowiec Novartis (2003–) Bazylea, Szwajcaria
• Dom CIPEA (China International Practical Exhibition of Architecture) (2004) Nankin, Chiny
• Pawilon Serpentine Gallery (2009) Londyn, Wielka Brytania
• Centrum Edukacyjne Rolex na the École Polytechnique Fédérale de Lausanne – 2004 do 2010 – Lozanna, Szwajcaria
• Nowy pociąg o nazwie „Laview” dla Kolei Seibu (Seibu Tetsudō)^[3][4], Japonia, 2018

• 2004 Złoty Lew, 9 International Architecture Exhibition, Biennale w Wenecji,
• 2005 46 Mainichi Shinbun Arts Award (Kategoria Architektura),
• 2005 Nagroda Schocka za sztuki wizualne,
• 2010 Sejima i Nishizawa Nagroda Pritzkera

• 2000 Wystawa „City of Girls” w Pawilonie Japońskim na Biennale w Wenecji;
• The Garden Cafe 7. Międzynarodowe Biennale w Stambule, Turcja;
• Zumtobel Staff–Lichtforum, Wiedeń, Austria;
• Instytut Valencia d’Art Modern, Walencja, Hiszpania;
• Zeche Zollverein, Essen, Niemcy;
• Galleria MA, Tokio, Japonia;
• N–museum, Wakayama, Japonia
• Nowe Muzeum Sztuki Współczesnej, Nowy Jork.

• Nagroda Pritzkera
• Nagroda Pritzkera – Broszura Fotograficzna. pritzkerprize.com. . (ang.)
• Nagroda Pritzkera – Broszura Medialna. pritzkerprize.com. . (ang.)
• Oficjalna strona SANAA
• Kazuyo Sejima wybrana na dyrektora the Biennale di Venezia.. labiennale.org. .
• Dom w Tokio projektu Kazuyo Sejima
• Pociąg „Laview” dla linii Seibu (ang.)