W dzisiejszym świecie Kondor D 1 to temat budzący duże zainteresowanie i debatę. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na społeczeństwo czy wpływ na poziomie osobistym, Kondor D 1 jest tematem, który nie pozostaje niezauważony. Na przestrzeni lat budziła sprzeczne opinie i była przedmiotem licznych badań i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kondor D 1, analizując jego znaczenie, konsekwencje i różne perspektywy, które istnieją wokół niego. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w środowisku akademickim, Kondor D 1 niewątpliwie jest dziś tematem o ogromnym znaczeniu.
![]() Prototyp myśliwca Kondor D 1 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
jesień 1917 |
Liczba egz. |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
7,6 m |
Długość |
4,85 m |
Wysokość |
2,4 m |
Powierzchnia nośna |
13,35 m² |
Masa | |
Własna |
388 kg |
Startowa |
568 kg |
Osiągi | |
Prędkość wznoszenia |
30 min 36 s na 5000 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 km kal. 7,92 mm |
Kondor D 1 – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w niemieckiej wytwórni Kondor Flugzeugwerke w Essen. Z powodu niezadowalających osiągów maszyna nie weszła do produkcji seryjnej.
Latem 1917 roku w zakładach Kondor Flugzeugwerke w Essen inżynierowie Paul Georg Ehrhardt i Walter Rethel stworzyli projekt dwupłatowego samolotu myśliwskiego, opracowany równolegle z pierwszym modelem tej firmy – trójpłatowym myśliwcem Kondor Dreidekker[1]. Skrzydła połączone były słupkami w kształcie litery „V”, tak jak w myśliwcach produkcji zakładów Albatros[1][2]. Jednodźwigarowy płat dolny był krótszy od górnego[1][2]. Do napędu maszyny zastosowano silnik rotacyjny Gnome Monosoupape 9B[1].
Prototyp, nazwany nieoficjalnie Kondorlaus, został oblatany późną jesienią 1917 roku, jednak jego osiągi były niezadowalające[1]. Mimo to myśliwiec wziął udział w drugim konkursie na samolot myśliwski w Adlershof w czerwcu 1918 roku[2]. Po odejściu z wytwórni Paula Ehrhardta Walter Rethel przeprojektował samolot, tworząc wersję D 2[1].
Kondor D 1 był jednosilnikowym, jednoosobowym dwupłatem myśliwskim[2]. Długość samolotu wynosiła 4,85 metra, a rozpiętość skrzydeł 7,6 metra[1]. Powierzchnia nośna wynosiła 13,35 m²[1]. Masa pustego płatowca wynosiła 388 kg, zaś masa startowa – 568 kg[1][2]. Wysokość samolotu wynosiła 2,4 metra[1]. Napęd stanowił chłodzony powietrzem 9-cylindrowy silnik rotacyjny Gnome Monosoupape 9B o mocy 75 kW (100 KM)[1]. Maszyna osiągała pułap 5000 metrów w czasie 30 minut i 36 sekund[2].
Planowane uzbrojenie składało się z dwóch stałych zsynchronizowanych karabinów maszynowych LMG 08/15 kalibru 7,92 mm z zapasem 500 nabojów[1].