Ludwik II de Male

Wygląd przypnij ukryj Ludwik II de Male
Ilustracja
ilustracja herbu
Hrabia Flandrii, Nevers i Rethel
Okres

od 26 sierpnia 1346
do 30 stycznia 1384

Poprzednik

Ludwik I de Nevers

Następca

Małgorzata III

Hrabia Burgundii i Artois
Okres

od 9 maja 1382
do 30 stycznia 1384

Poprzednik

Małgorzata I

Następca

Małgorzata II

Dane biograficzne
Dynastia

Dom Dampierre

Data i miejsce urodzenia

25 października 1330
Male

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1384
Lille

Ojciec

Ludwik I de Nevers

Matka

Małgorzata I Burgundzka

Żona

Małgorzata Brabancka

Dzieci

Małgorzata III Flandryjska

Ludwik II de Male (ur. 25 października 1330 w Male, zm. 30 stycznia 1384 w Lille) – hrabia Flandrii, Nevers, Rethel i Artois, hrabia-palatyn Burgundii, jedyny syn Ludwika I de Nevers i Małgorzaty, córki króla Francji Filipa V Długiego.

Jego ojciec zginął w 1346 r. w bitwie pod Crécy (Ludwik również uczestniczył w tej bitwie, towarzyszył potem królowi Filipowi VI w drodze do Amiens). Ludwik został wówczas hrabią Flandrii (jako Ludwik II) oraz hrabią Rethel i Nevers (jako Ludwik III). 1 lipca 1347 r. w Saint-Quentin, poślubił Małgorzatę (9 lutego 13231368), córkę Jana III, księcia Brabancji, i Marii d'Évreux, córki Ludwika d'Évreux. Ludwik i Małgorzata mieli razem dwóch synów i córkę:

Ludwik miał również wiele dzieci ze związków pozamałżeńskich. Trzech jego nieślubnych synów zginęło 25 września 1396 r. w bitwie pod Nikopolis.

Po objęciu władzy Ludwik musiał stawić czoło rebelii mieszczan Gandawy w latach 13471349. W tym czasie na kraj spadła też epidemia "czarnej śmierci". W 1355 r. zmarł teść hrabiego i Ludwik przyjął tytuł księcia Brabancji. Nie udało mu się jednak zdobyć kontroli nad księstwem, które pozostało w rękach jego szwagierki, Joanny. Ludwikowi udało się jednak przyłączyć do Flandrii Antwerpię i Malines.

Ostatnie lata rządów Ludwika upłynęły pod znakiem walk wewnętrznych we Flandrii. W 1379 r. wybuchło powstanie mieszczan Gandawy, które zostało stłumione dzięki pomocy zięcia Ludwika, Filipa Burgundzkiego. W 1382 r. wybuchła jednak kolejna rewolta pod wodzą Filipa van Artevelde. 3 maja Ludwik został pokonany w bitwie pod Beverhoutsveld. Klęska hrabiego wywołała rebelię w kolejnych flamandzkich miastach. Tylko Dendermonde i Oudenaarde pozostały wierne Ludwikowi. Hrabia musiał uciekać do Francji.

Skorzystał tam ze swoich wpływów na dworze (jego zięć Filip był regentem Francji w imieniu nieletniego Karola VI) i wyjednał francuską pomoc zbrojną. 27 listopada 1382 r. buntownicy zostali pokonani pod West-Roosebeke, a van Artevelde zginął na polu bitwy. Ludwik walczył ze zbuntowanymi mieszczanami Gandawy (wspieranymi przez Anglików) do swojej śmierci w 1384 r. Rebelia wygasła rok później.

W 1382 r., po śmierci swojej matki, Ludwik odziedziczył hrabstwa Burgundii i Artois. Nie pozostawił po sobie legalnych synów. Jego dziedziczką została jego córka, Małgorzata.

Władcy Artois
Pierwsi hrabiowie
Dynastia flandryjska
Estrydsenowie
Dynastia normandzka
Adalbertowie
Kapetyngowte
Dynastia burgundzka
Dynastia Dampierre
Dynastia burgundzka
Habsburgowie

Władcy Flandrii
Dynastia flandryjska
Dynastia Estridsenów
Dynastia normandzka
Dynastia Adalbertów
Dynastia flandryjska
Dynastia z Dampierre
Dynastia burgundzka
Habsburgowie
Burbonowie
Habsburgowie
Dynastia habsbursko-lotaryńska

Władcy Nevers
Hrabiowie Nevers
Dynastia burgundzka
Dynastia Nevers
Kapetyngowie, linia Courtenay
Dynastia Donzy
Dynastia Chatillon
Dynastia Bourbon
Kapetyngowie, linia burgundzka
Dynastia Dampierre
Walezjusze, linia burgundzka
Dynastia kliwijska
Książęta Nevers
Dynastia kliwijska
Gonzagowie
Mazarinowie
Dynastia Mancini

Władcy Rethel
Pierwsza dynastia
Druga dynastia
Dynastia Dampierre
Walezjusze, linia burgundzka
Dynastia Albret
Dynastia kliwijska
Gonzagowie
Mancini-Mazarini

Władcy Hrabstwa Burgundii
Pierwsza dynastia
Dynastia z Ivrei
Hohenstaufowie
Dynastia Andechs
Dynastia z Ivrei
Kapetyngowie
Linia burgundzka Kapetyngów
Dynastia Dampierre
Linia burgundzka Walezjuszy
Habsburgowie


Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: