W tym artykule zbadamy wpływ Majdan Nepryski na dzisiejsze społeczeństwo. Od dziesięcioleci Majdan Nepryski jest tematem zainteresowania naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Jego znaczenie znalazło odzwierciedlenie w różnych obszarach, takich jak polityka, kultura, gospodarka i technologia. Z biegiem czasu Majdan Nepryski udowodnił, że potrafi wprowadzać znaczące zmiany i prowokować pasjonującą debatę. W tym sensie niezbędna jest krytyczna i obiektywna analiza roli, jaką Majdan Nepryski odgrywa w naszym społeczeństwie oraz tego, w jaki sposób nadal kształtuje naszą teraźniejszość i przyszłość.
wieś | |
Szkoła Podstawowa i Gimnazjum w Majdanie Nepryskim | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
270-280 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
23-460[4] |
Tablice rejestracyjne |
LBL |
SIMC |
0890420[5] |
Położenie na mapie gminy Józefów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego ![]() | |
![]() |
Majdan Nepryski – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Józefów[6][5]. Leży w centrum Roztocza, w pobliżu Puszczy Solskiej, przy trasie Biłgoraj-Tomaszów Lubelski. Pod względem typu zabudowy Majdan Nepryski jest ulicówką.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim.
Wieś jest sołectwem w gminie Józefów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1286 mieszkańców i była największą co do liczby ludności miejscowością gminy[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Józefowie[9].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1025249 | Poduchowne | część wsi |
0890301 | Zachoiny | część wsi |
Majdan Nepryski jest drugą co do wielkości (po wsi Długi Kąt), do niedawna największą wsią w gminie. Zabudowania są rozciągnięte wzdłuż liczącej około 3 km ulicy biegnącej od drogi wojewódzkiej nr 853 w kierunku północno-zachodnim. Około 2 km na zachód od wsi znajduje się miasteczko Józefów, natomiast na wschód, wzdłuż zabudowań ciągną się jedne z wyższych wzniesień Roztocza – Góry Halińskie. Po drugiej stronie tych wzniesień znajdują się wsie Górniki i Stanisławów. Północny kraniec wsi sąsiaduje z otuliną Roztoczańskiego Parku Narodowego i lasami Puszczy Solskiej. Południowy kraniec Majdanu sąsiaduje z wsiami Długi Kąt, Siedliska i Samsonówka.
Równolegle do wioski, po jej wschodniej stronie, tuż za zabudowaniami biegnie linia kolejowa łącząca Zwierzyniec z Bełżcem. PKP zaprzestała przewozów pasażerskich na tej trasie. Przez północny kraniec Majdanu Nepryskiego przebiega czarny szlak turystyczny z Józefowa do Potoku Senderek. Przy drodze łączącej Majdan Nepryski z Józefowem (droga wojewódzka nr 853) znajduje się murowany krzyż i figura Matki Bożej z początku XIX wieku, zabytkowe krzyże i figury znajdują się także przy krańcach wsi.
W Majdanie Nepryskim działa szkoła podstawowa i gimnazjum. Znajduje się tu kościół polskokatolicki i remiza Ochotniczej Straży Pożarnej, która została założona w 1914 roku.
Wieś została założona prawdopodobnie w latach 60. lub 70. XVI wieku. Początkowo nazwa wsi brzmiała "Neprysz" lub "Nieprysz", od rzeki Nepryszki. W XVII w. zlokalizowana była tu unicka cerkiew oraz cmentarz, a od 1723 drewniany kościół rzymskokatolicki. W 1725 r. na gruntach Neprysza zostało lokowane miasteczko Józefów, wówczas kościół przeniesiono do miasta, a tu wybudowano kaplicę.[potrzebny przypis] Neprysz był siedzibą klucza dóbr Ordynacji Zamojskiej. Zlokalizowana była tu pierwsza w gminie szkoła. W 1827 mieszkało tutaj 869 osób, a w 1921 1273 osoby. Na początku XX w. wybudowano tutaj młyn oraz tartak. W 1938 r. Majdan Nepryski jako pierwsza miejscowość w gminie został zelektryfikowany.[potrzebny przypis]
Podczas II wojny światowej Majdan Nepryski znajdował się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. Obszar ten był objęty powstaniem zamojskim, we wsi działała placówka AK, której komendantem był Franciszek Mielniczek ps. "Jeż". W 1946 r. miał miejsce pożar wsi, w wyniku którego zniszczona została duża część zabudowań, a w latach 70. XX wieku powstało kółko rolnicze zlokalizowane na końcowej części wsi oraz została wybudowana tutaj nowa, duża szkoła oraz parafialny kościół polskokatolicki.