W tym artykule temat Medal Młodej Sztuki został omówiony z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy. Medal Młodej Sztuki to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych sferach społeczeństwa, generując sprzeczne opinie i rozbieżne stanowiska. Na przestrzeni dziejów Medal Młodej Sztuki odegrał fundamentalną rolę w ewolucji różnych aspektów życia codziennego, a także w rozwoju kultury i tożsamości różnych społeczności. Dzięki szczegółowej i dogłębnej analizie zbadane zostaną liczne krawędzie składające się na złożoność Medal Młodej Sztuki, badając jego wpływ, implikacje i możliwe prognozy na przyszłość.
Medal Młodej Sztuki – nagroda artystyczna przyznawana od 1974 przez redakcję dziennika „Głos Wielkopolski”; honoruje artystów i ludzi związanych z wielkopolską kulturą. Inicjatorami powołania nagrody byli: Izabella Cywińska i Włodzimierz Braniecki[1].
Medal przyznawany jest przez jury złożone z zaproszonych przez redakcję Głosu Wielkopolskiego ekspertów[2].
Pomysłodawcą Medalu jest Włodzimierz Braniecki, dziennikarz i literat. W latach 70. związał się z Teatrem Nowym Izabelli Cywińskiej, wprowadzając do niego sztukę plastyczną, pod postacią Galerii Nowej Teatru Nowego (obecnie znana jako Poznańska Galeria Nowa). Tam też w grudniu 1974 odbyła się pierwsza uroczystość wręczenia nagród, które otrzymali wówczas Stanisław Barańczak (literatura), Wiesław Komasa (teatr), Norbert Skupniewicz (plastyka), Jacek Solecki (balet), Aleksandra Utrecht (muzyka) i Zbigniew Napierała (animator kultury).
Laureat Medalu Młodej Sztuki w chwili przyznania wyróżnienia nie może przekroczyć granicy 35. roku życia (wyjątkiem od regulaminu są animatorzy kultury)[3].