Nadmanganian potasu

Wygląd przypnij ukryj Nadmanganian potasu
Związek w postaci krystalicznej Rozpuszczanie w wodzie

Komórka elementarna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

KMnO4

Masa molowa

158,04 g/mol

Wygląd

ciemnofioletowe kryształy o metalicznym połysku

Identyfikacja
Numer CAS

7722-64-7

PubChem

516875

DrugBank

DB13831

Podobne związki
Inne aniony

manganian potasu

Inne kationy

nadmanganian amonu, nadmanganian sodu

Podobne związki

dichromian potasu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

D08AX

Legalność w Polsce

prekursor narkotykowy kategorii 2

Nadmanganian potasu, nazwa Stocka: manganian(VII) potasu, KMnO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu nadmanganowego (nieistniejącego w formie wolnej).

Właściwości

W warunkach standardowych jest ciałem stałym o gęstości 2,7 g/cm³. Nie jest higroskopijny (w przeciwieństwie do nadmanganianu sodu). Umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie (w temperaturze 20 °C 6,4 g w 100 cm³).

W temperaturze ok. 240 °C rozkłada się z wydzieleniem tlenu:

2KMnO
4 → K
2MnO
4 + MnO
2 + O
2 Ok. 3% roztwór KMnO₄ w wodzie

Ma właściwości utleniające. Reakcja silnie zależy od pH roztworu. W roztworach kwaśnych ulega redukcji do bezbarwnego lub bladoróżowego roztworu manganu(II):

MnO−
4 + 8H+
+ 5e−
→ Mn2+
+ 4H
2O

W roztworach słabo zasadowych i neutralnych redukuje się do tlenku manganu(IV) (braunsztynu), który wydziela się z roztworu w postaci brązowego lub brunatego osadu:

MnO−
4 + 2H
2O + 3e−
→ MnO
2 + 4OH−

Natomiast w roztworach silnie zasadowych redukuje się do zielonego manganianu:

MnO−
4 + e−
→ MnO2−
4

Roztwory wodne nadmanganianu potasu mają, w zależności od stężenia, barwę od jasnoczerwonej do ciemnofioletowej, przy czym barwa pojawia się już przy bardzo małych stężeniach tego związku. Podgrzewanie roztworu wodnego nadmanganianu potasu prowadzi do jego rozkładu do dwutlenku manganu, co skutkuje jego odbarwieniem.

Zastosowanie

Ze względu na trwałość, łatwość manipulacji i silne własności utleniające, nadmanganian potasu wykorzystywany jest powszechnie w rozmaitych dziedzinach.

Stosowany jest jako utleniacz w wielu reakcjach chemicznych, szczególnie w chemii organicznej. Jest silnym utleniaczem, np. alkohole pierwszorzędowe utlenia od razu do soli kwasów karboksylowych (w celu otrzymania aldehydu należy zastosować łagodniejszy utleniacz, np. dichromian potasu lub perjodynan Dess-Martina):

RCH
2OH + KMnO
4 → RCOOK + MnO
2
+ KOH

Natomiast alkohole drugorzędowe KMnO
4 utlenia do ketonów, po czym reakcja zazwyczaj biegnie dalej, z rozerwaniem wiązania C−C.

Roztwór nadmanganianu potasu jest stosowany w analizie chemicznej do wykrywania jonów redukujących, takich jak tiocyjaniany (rodanki, SCN−
), bromki, azotyny. Roztwór ten jest również stosowany w analizie ilościowej, do miareczkowania – jest to manganianometria.

Reakcja nadmanganianu potasu z glicerolem

Mieszanina nadmanganianu potasu z glicerolem ulega samozapłonowi. Zjawisko to wykorzystywane jest do rozpalania ognia w trudnych warunkach (np. w podręcznych zestawach ratunkowych) oraz do inicjacji termitu.

Nadmanganian potasu ma silne własności bakterio- i grzybobójcze. Roztwór 0,05% stosuje się do przemywania skóry, ran i owrzodzeń, a roztwór 0,025% do płukania jamy ustnej.

Używany jest jako środek do wytwarzania tlenu w reakcji z wodą utlenioną lub w wyniku silnego ogrzania. Można go także wykorzystać do otrzymywania chloru w reakcji z kwasem solnym.

Pokazy chemiczne

Nadmanganian potasu można stosować do pokazu zwanego „przemianą wody w wino”. W tym celu na dnie suchej szklanki należy umieścić niewielką, praktycznie niezauważalną ilość drobno sproszkowanego nadmanganianu. Po nalaniu wody zabarwia się ona na kolor przypominający czerwone wino. W kolejnym naczyniu powinno znajdować się kilka kropli reduktora, np. roztworu tiosiarczanu sodu. Po przelaniu do niego różowego roztworu nadmanganianu, barwa natychmiast znika („przemiana wina w wodę”). Aby eksperyment powiódł się, woda powinna być zakwaszona np. kwasem siarkowym, gdyż tylko w takich warunkach nastąpi redukcja MnVII do bezbarwnego MnII
. Jako reduktor można wykorzystać też wodę utlenioną, zajdzie wówczas reakcja:

2KMnO
4 + 5H
2O
2 + 3H
2SO
4 → 2MnSO
4 + 5O
2 + K
2SO
4 + 8H
2O

Można go także wykorzystać do wytwarzania mgły. W probówce umieszcza się kilka średnich kryształków KMnO
4 i za pomocą pipety, dodaje trochę perhydrolu. Z probówki natychmiast ulatuje mieszanina tlenu i mgły wodnej. Nadmanganian potasu wykorzystuje się też w prostym, możliwym do przeprowadzenia w domowych warunkach doświadczeniu „chemiczny kameleon”. Mangan jest w nim stopniowo redukowany w warunkach zasadowych przez glukozę, co objawia się stopniową zmianą barwy od fioletowej, przez zieloną, granatową, aż do słomkowożółtej.

Nadmanganian potasu stosuje się także w pirotechnice amatorskiej.

Chemiluminescencja

Mało znana jest zdolność nadmanganianu do chemiluminescencji w odpowiednich warunkach. Wymaga to wykorzystania energicznego reduktora (borowodorku sodu) – na skutek powstania jonu manganowego(II) w stanie wzbudzonym dochodzi do łatwej do zaobserwowania gołym okiem emisji czerwonego światła. Dzieje się to w momencie przechodzenia wspomnianego jonu do stanu podstawowego.

Przypisy

  1. a b c d e Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 236, ISBN 83-7183-240-0 .
  2. a b c d e Potassium permanganate, PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 516875  (ang.).
  3. Nadmanganian potasu, Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów   (ang.).
  4. Potassium Permanganate, karta charakterystyki, Fisher Science Education, 3 kwietnia 2015   (ang.).brak strony (książka)
  5. Alexander J.A.J. Fatiadi Alexander J.A.J., The Classical Permanganate Ion: Still a Novel Oxidant in Organic Chemistry, „Synthesis”, 1987 (02), 1987, s. 85–127, DOI10.1055/s-1987-27859  (ang.).
  6. a b c Robert T.R.T. Morrison Robert T.R.T., Robert N.R.N. Boyd Robert N.R.N., Chemia organiczna, t. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1985, s. 613–614, ISBN 83-01-04166-8 .
  7. JohnJ. McMurry JohnJ., Chemia organiczna, t. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017, ISBN 978-83-01-19455-0, OCLC 1005176465 .brak strony (książka)
  8. MarekM. Ples MarekM., Samozapłon mieszaniny glicerolu i manganianu(VII) potasu , Weird Science  .
  9. Szczegóły produktu leczniczego: ''Kalium hypermanganicum'' (ulotka dla pacjenta), Rejestr Produktów Leczniczych , Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy Galena  .
  10. Klanma95, Czy można zamienić wodę w wino? Na chemii wszystko jest możliwe , Crazy about TIK 3. (witryna sieci „Blogi Programów Centrum Edukacji Obywatelskiej”), 13 czerwca 2013  .
  11. Philip JohnP.J. Durrant Philip JohnP.J., BrylB. Durrant BrylB., Zarys współczesnej chemii nieorganicznej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 914–917 .
  12. MarekM. Ples MarekM., Gwałtowny rozkład perhydrolu , Weird Science  .
  13. MarekM. Ples MarekM., Chemiczny kameleon , Weird Science  .
  14. MarekM. Ples MarekM., Fiolet świeci – chemiluminescencja powszechnie dostępnego związku manganu, „Chemia w Szkole”, 6 (2018), Agencja AS Józef Szewczyk, s. 16–19 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Substancja lecznicza w klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC) D08: Środki antyseptyczne i dezynfekujące
D08A – Środki antyseptyczne
i dezynfekujące
D08AA – Pochodne akrydyny
D08AC – Biguanidy i amidyny
D08AE – Fenol i jego pochodne
D08AF – Pochodne nitrofuranu
D08AG – Preparaty zawierające jod
D08AH – Pochodne chinoliny
D08AJ – Czwartorzędowe
związki amoniowe
D08AK – Związki rtęci
D08AL – Związki srebra
D08AX – Inne
V03: Pozostałe środki lecznicze
V03AB – Odtrutki
V03AC – Czynniki wiążące żelazo
V03AE – Leki stosowane w leczeniu
hiperkaliemii i hiperfosfatemii
V03AF – Leki zmniejszające toksyczność
leków przeciwnowotworowych
V03AG – Leki stosowane w hiperkalcemii
V03AH – Leki stosowane w hipoglikemii
V03AN – Gazy medyczne
V03AX – Inne produkty terapeutyczne
V03AZ – Leki hamujące
przewodzenie nerwowe
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):