W dzisiejszym świecie Okręty podwodne typu Narwhal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy znaczenie współczesne, Okręty podwodne typu Narwhal stał się tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od początków do dzisiejszego wpływu Okręty podwodne typu Narwhal był przedmiotem dogłębnej analizy prowadzonej przez ekspertów z różnych dziedzin, którzy starali się lepiej zrozumieć jego naturę i wpływ w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów Okręty podwodne typu Narwhal i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |
Zbudowane |
dwa |
---|---|
Użytkownicy | |
Uzbrojenie: | |
2 działa kaliber 152 mm | |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
Załoga |
88 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
2700 t |
• w zanurzeniu |
3900 t |
Długość |
113 m |
Szerokość |
10,1 m |
Napęd: | |
2 silniki wysokoprężne, dwa silniki elektryczne napędzające dwie śruby | |
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Okręty podwodne typu Narwhal – amerykańskie okręty podwodne z okresu II wojny światowej.
W 1916 Kongres zatwierdził program budowy 58 okrętów przeznaczonych do działań przybrzeżnych i 9 "okrętów floty" przeznaczonych do ścisłej współpracy z dużymi okrętami nawodnymi. 3 jednostki przeznaczone do działań przybrzeżnych stały się prototypami serii okrętów typu S. 9 "okrętów floty" zbudowano w latach 1921 – 1934 i były to jedyne amerykańskie okręty zbudowane w tym czasie. Okręty te otrzymały nieformalne oznaczenie "typ V" jednak różniły się od siebie znacznie pod względem konstrukcyjnym i należały do pięciu różnych typów okrętów podwodnych. W 1925 w ramach tego programu rozpoczęto budowę dużego okrętu podwodnego USS "Argonaut", który charakteryzował się silnym uzbrojeniem artyleryjskim i zdolnością do stawiania min. Bazując na tej konstrukcji opracowano projekt okrętów na których zamiast uzbrojenia minowego zastosowano dodatkowe wyrzutnie torped. Okręty charakteryzowały się małą prędkością i manewrowością, a z powodu dużych wymiarów były stosunkowo łatwe do wykrycia przez przeciwnika. Problemy sprawiała także nitowana konstrukcja kadłuba z powodu której na okrętach często dochodziło do wycieków paliwa. Po wybuchu wojny na Pacyfiku okręty poddano modernizacjom w wyniku których wymieniono m.in. ich silniki wysokoprężne.