W dzisiejszym świecie Pełka (biskup krakowski) to bardzo istotny temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dzięki wpływowi obejmującemu wiele aspektów codziennego życia, Pełka (biskup krakowski) stał się punktem zainteresowania dla osób pragnących lepiej zrozumieć otaczający ich świat. Poprzez swój wpływ na społeczeństwo, kulturę, gospodarkę i politykę, Pełka (biskup krakowski) stał się nieuniknionym tematem dyskusji w każdej dziedzinie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Pełka (biskup krakowski), analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w obecnym świecie.
Data i miejsce śmierci |
11 września 1207 |
---|---|
Biskup krakowski | |
Okres sprawowania |
1185-1207 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
styczeń lub luty 1186 |
Pełka, Fulko (zm. 11 września 1207 w Krakowie) – biskup krakowski od 1185, przed nominacją dziekan kapituły krakowskiej[1].
Pochodził z rodu Lisów. Był synem Stępoty, bratem: Stefana kasztelana krakowskiego, Mikołaja wojewody krakowskiego i Stępoty Młodszego.
Bliski współpracownik księcia Kazimierza II Sprawiedliwego, mianowany przez niego biskupem po śmierci biskupa Gedki (1185). Po śmierci księcia pełnił wraz z wojewodą krakowskim Mikołajem Gryfitą w 1194 rządy regencyjne w imieniu nieletnich książęcych synów. Sakrę biskupią otrzymał bezpośrednio od papieża Urbana III, który nadał jemu i jego następcom w diecezji krakowskiej przywilej pierwszeństwa przed pozostałymi biskupami polskich prowincji kościelnych (bulla In eminenti sedis z 4 lutego 1186). Takiej papieskiej bulli i uprawnień nie uzyskało żadne inne biskupstwo. Historycy przypuszczają, że aspiracje biskupa Pełki mogły iść dalej i dotyczyć powołania w Krakowie arcybiskupstwa. Dbał o niezależność diecezji od władzy świeckiej. Zwolennik reform gregoriańskich w kościele. W Krakowie podjął próbę założenia pierwszego szpitala – przytułku dla biednych i chorych.
Zmarł 11 września 1207 r.[1][2]
Pochowany został w katedrze wawelskiej.