Psalm 46
W dzisiejszym świecie Psalm 46 to kwestia, która przyciągnęła uwagę ogółu społeczeństwa. Z wpływem przekraczającym granice i obejmującym różne obszary, Psalm 46 stał się głównym tematem dyskusji i debat. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę popularną, znaczenie w biznesie czy wpływ na życie codzienne, Psalm 46 zdołał pozycjonować się jako fundamentalny element współczesnego dyskursu. W tym artykule zbadamy różne wymiary Psalm 46, analizując jego znaczenie, implikacje i przyszłość w świecie, który ewoluuje w szybkim tempie.
Psalm 46 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. W Septuagincie psalm ten nosi numer 45.
Ogólne informacje
Psalm 46 jest zaliczany do dzieł Synów Koracha. W tekście widzimy, że podmiot liryczny wypowiada się w 1. os. lm. Pewną ciekawostkę stanowią dwa ostatnie wersety, ponieważ podmiot liryczny przekształca się w 1. os. lp., a osobą mówiącą staje się sam Bóg.
Treść
Psalmiści w swoim dziele zapewniają, że Bóg jest dla nich największym źródłem pewności w godzinach wszelkich prób i niepewności. Niezależnie od tego, czy zagraża im człowiek, czy siły przyrody, obecność Najwyższego oddala od nich bojaźń[1]. Niektórzy zdają się sugerować, iż Psalm opowiada o niebiańskiej opiece, jaką otoczył Bóg Jerozolimę[2]. Jedyną poszlakę argumentującą tego typu hipotezę zdaje się być werset 5, który wspomina o mieście Bożym[1]. Z tego względu niektórzy zaliczają niniejszy Psalm do tzw. Pieśni Syjonu[2]. Jednak należy zaznaczyć, że tekst nie wspomina wyraźnie ani o Syjonie, ani o Jerozolimie[1].
Nagłówek Psalmu
Warto wspomnieć o samym nagłówku Psalmu. Wydaje się on wskazywać, że pieśń została stworzona z myślą o tym, iż będą śpiewały ją młode kobiety, wskazuje na to hebrajski zwrot alamot. Istnieje też możliwość, że wykonywany miał być przez soprany[1]. Odnośnie do samego zwrotu alamot, grecka wersja Psałterza tłumaczy ten tytuł jako Pieśń o rzeczach ukrytych[2].
Ciekawostki
- morze i wody – ludzie starożytnego Bliskiego Wschodu te dwa określenie niejednokrotnie łączyli z potężnymi siłami chaosu zagrażającymi od czasu do czasu porządkowi ustanowionemu przez Boga[1].
- Pan zastępów – częste określenie Boga jako głównego dowódcy ziemskiej armii[2]. W Nowym Testamencie tytuł ten, jak wiele innych, został skrócony do formy Pan i wyraźnie odnosi się do Boga Ojca. Septuaginta zastąpiła tym słowem imię Boga JHWH[3].
- Sela – słowo występujące siedemdziesiąt jeden razy w Księdze Psalmów. W psalmie 46 powtarza się trzy razy. Do dziś jego znaczenie nie jest nam znane[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42-72) i trzecia (Ps 73-89), Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 720.
- ↑ a b c d Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1187.
- ↑ Pan, Pański, Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 175.
- ↑ W.A. Beardslee, Sela, Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, 2004, s. 708.
Bibliografia
- Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W.R., Verbinum, Warszawa 2001.
- Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
- Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.
Linki zewnętrzne
| Księga pierwsza | |
|---|---|
| Księga druga | |
| Księga trzecia | |
| Księga czwarta | |
| Księga piąta | |
| Grupy psalmów |
|
| Inne terminy | |
| Psalmy apokryficzne |
