W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Równanie różniczkowe zwyczajne. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy każdy aspekt związany z Równanie różniczkowe zwyczajne, aby zrozumieć jego znaczenie w różnych kontekstach. Na przestrzeni dziejów Równanie różniczkowe zwyczajne odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i interakcje. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się rozwikłać tajemnice otaczające Równanie różniczkowe zwyczajne i odkryć jego prawdziwe znaczenie we współczesnym świecie.
Równanie różniczkowe zwyczajne – równanie, w którym występuje jedna zmienna niezależna oraz jedna lub więcej funkcji niewiadomych i ich pochodne[1]. Równania różniczkowe, w których występuje więcej zmiennych niezależnych, nie są zwyczajne, ale cząstkowe.
Wśród równań różniczkowych zwyczajnych równania różniczkowe liniowe odgrywają szczególną rolę – taką postać ma większość równań fizyki i matematyki stosowanej. Ponadto równania nieliniowe są trudniejsze do rozwiązania, dlatego często rozwiązuje się je w sposób przybliżony, za pomocą równań liniowych (por. linearyzacja równań).
Uznaje się, że Lectiones mathematicae de methodo integraliumJohanna Bernoulliego były pierwszym podręcznikiem na temat równań różniczkowych zwyczajnych[2].
Oznaczenia
Niech Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle t}
oznacza zmienną niezależną, Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle x=x(t)}
zmienną zależną. Stosuje się różne oznaczenia na pochodne zmiennej zależnej względem zmiennej
W praktyce (jak wyżej) zazwyczaj pomija się zapisywanie argumentu przy funkcji i jej pochodnych, tzn. zamiast pisze się
Równania różniczkowe zwyczajne
Def. równania różniczkowego zwyczajnego w postaci jawnej
Jeżeli jest funkcją zmiennej zmiennej oraz pochodnych zmiennej to równanie postaci
nazywa się jawnym równaniem różniczkowym rzędu
Def. równania różniczkowego zwyczajnego w postaci niejawnej
Niejawnym równaniem różniczkowym rzędu nazywa się równanie postaci
Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe rzędu n
Definicja
Def. Równanie różniczkowe zwyczajne nazywamy równaniem liniowym rzędu n zmiennej zależnej , gdy funkcję można zapisać w postaci kombinacji liniowej funkcji i jej pochodnych:
gdzie:
– pochodne rzędu zmiennej zależnej względem zmiennej Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle t,}
oraz – różniczkowalne funkcje zmiennej niekoniecznie liniowe.
Innymi słowy: równanie jest liniowe, gdy zmienna zależna i jej pochodne występują tylko w 1-szej potędze i nie ma wyrazów zawierających funkcje zmiennej Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle x}
czy funkcje jej pochodnych, np. itd.
Przy tym mamy dwa istotne przypadki:
– wtedy równanie nazywa się jednorodnym,
– wtedy równanie nazywa się niejednorodnym.
Przykłady
(1) Równanie liniowe niejednorodne rzędu
np. równanie ruchu ciała ze stałym przyspieszeniem
(2) Równania liniowe jednorodne rzędu Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle n= 2}
(a)
(b)
np. równaniami (a) i (b) opisuje się ruch harmoniczny: (a) swobodny (b) z tłumieniem.
Równanie różniczkowe zwyczajne nieliniowe rzędu n
Definicja
Def. Równanie różniczkowe zwyczajne nieliniowe rzędu jest to równanie różniczkowe liniowe rzędu , które nie jest liniowe.
Przykłady
(1) Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle x''+ \frac{g}{\ell} \sin x(t) = 0}
– równanie różniczkowe zwyczajne, nieliniowe; równanie to opisuje drganie oscylatora anharmonicznego (np. wahadła matematycznego); aby równanie to było liniowe, zmienna zależna powinna być w pierwszej potędze, nie w postaci funkcji dla małych drgań można dokonać przybliżenia dzięki czemu równanie upraszcza się do postaci liniowej
(2)
(3)
(4)
– równania (2)–(4) są nieliniowe, bo zmienna zależna nie jest w pierwszej potędze, ale w drugiej lub trzeciej; dodatkowo w równaniu (4) pochodna jest w drugiej potędze.
Układ równań różniczkowych zwyczajnych (ODE)
Def. Jeżeli mamy powiązanych ze sobą równań różniczkowych zwyczajnych, to tworzą one układ (ang. ordinary differential equations – ODE). Niech oznacza wektor, którego elementami są funkcje
zaś – funkcja, której wartościami są funkcje wektora Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \mathbf x(t)}
i jego pochodnych, to
Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \mathbf{x}^{(n)} = \mathbf{F}\big(t,\mathbf{x},\mathbf{x}',\mathbf{x}'',\dots,\mathbf{x}^{(n-1)} \big)}
jest jawną postacią układu równań różniczkowych zwyczajnych wymiaru w postaci macierzowej mamy
Proces znajdowania rozwiązań równań różniczkowych nazywa się całkowaniem.
Całką nazywa się jedno równanie lub zespół równań wiążących funkcje niewiadome ze zmienną niezależną Po podstawieniu funkcji niewiadomych i ich pochodnych do danego równania różniczkowego jest ono tożsamościowo spełnione.
Uwaga: Nie należy tego pojęcia mylić z pojęciem całki, rozumianej jako pole powierzchni pod krzywą.
Przykłady
Równanie wektorowe drugiej zasady dynamiki
Tor kuli wystrzelonej z armaty jest opisany krzywą będącą rozwiązaniem układu dwóch równań różniczkowych zwyczajnych, zadających współrzędne ciała na płaszczyźnie
Równanie opisujące drugą zasadę dynamiki Newtona w przypadku ruchu ciała o stałej masie w przestrzeni 3-wymiarowej w polu wektora siły Parser nie mógł rozpoznać (SVG (MathML może zostać włączone przez wtyczkę w przeglądarce): Nieprawidłowa odpowiedź („Math extension cannot connect to Restbase.”) z serwera „http://localhost:6011/pl.wikipedia.org/v1/”:): {\displaystyle \mathbf F(t)=}
zmiennej w czasie ma postać:
gdzie:
– wektor, określający położenia ciała w zależności od czasu
Jest to więc układ 3 równań różniczkowych liniowych rzędu trzech zmiennych które są współrzędnymi ciała w przestrzeni.
Układ Lorentza
Układ Lorentza – to układ trzech nieliniowych równań różniczkowych zwyczajnych
gdzie: – stałe parametry; tutaj oznaczono: ma sens czasu.
I.N. Bronsztejn, K.A. Siemiendiajew, Poradnik encyklopedyczny. Matematyka, PWN, Warszawa 2010, s. 509–549 – równania różniczkowe zwyczajne, s. 549–573 – równania różniczkowe cząstkowe.
R.S. Guter, A.R. Janpolski, Równania różniczkowe, PWN, Warszawa 1980.
W.I. Smirnow, Matematyka wyższa, tom II, PWN, Warszawa 1966, s. 7–165 – równania różniczkowe zwyczajne oraz s. 464-607 – równania różniczkowe cząstkowe.
Hans Niels Jahnke: A history of analysis. Providence, RI: American Mathematical Society, 2003. ISBN 0-8218-2623-9. OCLC51607350.