Simon Johnson (ekonomista)

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Simon Johnson (ekonomista), analizując jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Simon Johnson (ekonomista) to temat, który wzbudził ogromne zainteresowanie w różnych dziedzinach, od nauki po kulturę popularną. Na przestrzeni dziejów Simon Johnson (ekonomista) odgrywał zasadniczą rolę w społeczeństwie, wpływając na różne aspekty współczesnego życia. W tym artykule postaramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty Simon Johnson (ekonomista), aby zapewnić kompleksowy i aktualny pogląd na ten temat.

Simon H. Johnson
ilustracja
Państwo działania

Wielka Brytania, Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1963
Sheffield

profesor
Specjalność: ekonomia
Alma Mater

Uniwersytet Oksfordzki
Uniwersytet Manchesterski
Massachusetts Institute of Technology

Nagrody

Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Simon H. Johnson (ur. w 1963 r. w Sheffield)[1] – brytyjsko-amerykański ekonomista.

Profesor przedsiębiorczości w MIT Sloan School of Management(inne języki)[2][3], od lutego 2021 członek zarządu Fannie Mae[4]. W latach 2008–2019 starszy pracownik naukowy (Fellow) w Peterson Institute for International Economics[5]. Zajmował różne stanowiska akademickie i polityczne, w tym stanowisko wykładowcy nauk ekonomicznych (assistant professor i associate professor) w Fuqua School of Business na Uniwersytecie Duke’a w latach 1991–1997[3]. Od marca 2007 do końca sierpnia 2008 był doradcą ekonomicznym i dyrektorem departamentu badań Międzynarodowego Funduszu Walutowego[6][7].

14 października 2024 roku wraz z Daronem Acemoğlu i Jamesem Robinsonem otrzymał Nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii za „badania nad tym, jak powstają instytucje i jak wpływają na dobrobyt”[8][9].

Wykształcenie

Uzyskał licencjat na Uniwersytecie Oksfordzkim, a następnie tytuł magistra na Uniwersytecie w Manchesterze[10], by w 1989 roku otrzymać tytuł doktora nauk ekonomicznych w Massachusetts Institute of Technology na podstawie rozprawy zatytułowanej Inflacja, pośrednictwo i aktywność gospodarcza (Inflation, intermediation, and economic activity)[11].

Afiliacje

Pełni, między innymi, funkcję współpracownika naukowego (Research Associate) w National Bureau of Economic Research, starszego pracownika naukowego (Fellow) w Centre for Economic Policy Research[12] oraz członka Międzynarodowej Rady Doradczej w Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (CASE)[3]. Był również członkiem Panelu Doradców Ekonomicznych Congressional Budget Office[13][14]. W latach 2006–2007 był profesorem wizytującym w Peterson Institute for International Economics, gdzie w latach 2008–2019 pełnił funkcję starszego pracownika naukowego (Fellow)[5]. Jest autorem wielu publikacji w mediach i współpracownikiem Project Syndicate od 2007 roku[15][7][16].

Był członkiem-woluntariuszem Zespołu ds. Przeglądu Agencji przygotowującego przejęcie władzy przez Prezydenta Joe Bidena i jego administrację w 2021 roku – Johnson wspierał działania zespołów ds. Departamentu Skarbu Stanów Zjednoczonych i Rezerwy Federalnej[17].

Badania i publikacje

Simon Johnson jest wraz z Jamesem Kwakiem(inne języki) autorem książki z 2010 roku pt. 13 Bankers: The Wall Street Takeover and the Next Financial Meltdown (ISBN 978-0307379054) dotyczącej wielkich amerykańskich banków w trakcie kryzysu finansowego w latach 2007–2008[18][19]. Autorzy wspólnie prowadzili też blog ekonomiczny „The Baseline Scenario”[20].

Jest również autorem książek:

  • White House Burning: Our National Debt and Why It Matters to You (2013)
  • Jump-Starting America: How Breakthrough Science Can Revive Economic Growth and the American Dream (2019), napisanej wspólnie z Jonathanem Gruberem
  • Power and Progress: Our Thousand-Year Struggle Over Technology and Prosperity (2023), napisanej wspólnie z Daronem Acemoğlu[21][22]

Power and Progress

Książka Power and Progress z 2023 roku poświęcona jest tematyce postępu technicznego w ujęciu historycznym oraz jego społecznym i politycznym konsekwencjom[23]. Porusza trzy kwestie dotyczące: relacji między nowymi maszynami, technologiami produkcji i płacami, sposobów wykorzystania technologii dla dobra społecznego oraz przyczyn entuzjastycznego podejścia do sztucznej inteligencji.

Autorzy wyjaśnili, że do napisania książki skłoniło ich rosnące w datowanej od ok. 1980 roku erze cyfrowej rozwarstwienie płac. Acemoğlu i Johnson odrzucili technooptymizm wskazując, że niekontrolowany postęp techniczny niekoniecznie prowadzi do powszechnego bogactwa i zwrócili uwagę na szereg zagrożeń płynących z popularyzacji sztucznej inteligencji: zarówno dla miejsc pracy jak i całych gospodarek, zwłaszcza tych nisko i średnio rozwiniętych, z przemysłem opartym na taniej sile roboczej, kiedy rutynowe czynności w procesie produkcji zostaną zautomatyzowane przy użyciu sztucznej inteligencji[24].

Acemoğlu i Johnson przedstawili również wizję w jaki sposób postęp techniczny może być wykorzystany dla dobra społecznego, wskazując na erę postępu jako wzór do naśladowania. Omówili listę propozycji działań w celu przekierowania technologii, które obejmują: (1) zachęty rynkowe, (2) rozbicie dużych firm technologicznych (Big Tech), (3) reformę podatkową, (4) inwestowanie w pracowników, (5) ochronę prywatności i przetwarzania danych oraz (6) podatek od reklamy cyfrowej[25].

Przypisy

  1. ↑ The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2024 , NobelPrize.org (ang.).
  2. ↑ Simon Johnson On Bank Bailout Plan. NPR.org.
  3. ↑ a b c Simon Johnson , Sloan School of Management M.I.T., 8 stycznia 2024 (ang.).
  4. ↑ Simon Johnson | Fannie Mae , www.fanniemae.com, 8 kwietnia 2024 .
  5. ↑ a b Simon Johnson. PIIE, March 2, 2016.
  6. ↑ Simon Johnson -- Biographical Information , www.imf.org .
  7. ↑ a b MIT Sloan Faculty Directory - MIT Sloan Faculty & Research , archive.is (ang.).
  8. ↑ Nagroda Nobla z ekonomii 2024 przyznana , Rzeczpospolita (pol.).
  9. ↑ The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2024 , NobelPrize.org (ang.).
  10. ↑ Simon Johnson -- Biographical Information. www.imf.org. .
  11. ↑ Inflation, intermediation and economic activity.
  12. ↑ Simon Johnson , CEPR, 12 sierpnia 2022 (ang.).
  13. ↑ Panel of Economic Advisers Congressional Budget Office , www.cbo.gov, 24 kwietnia 2009 (ang.).
  14. ↑ CBO's Panel of Economic Advisers , www.cbo.gov, 9 maja 2014 (ang.).
  15. ↑ Simon Johnson , Institute for New Economic Thinking (ang.).
  16. ↑ Simon Johnson , Project Syndicate (ang.).
  17. ↑ Agency Review Teams , Biden Harris Transition buildbackbetter.gov (ang.).
  18. ↑ 13 Bankers , James Kwak (ang.).
  19. ↑ Meg Trauner, Book Review: 13 Bankers , Uniwersytet Duke, Fuqua Ford Library, 15 czerwca 2010 (ang.).
  20. ↑ „The Baseline Scenario”. About. September 25, 2008.
  21. ↑ Simon Johnson , mitsloan.mit.edu, 14 października 2024 (ang.).
  22. ↑ Daron Acemoglu & Simon Johnson, Power and Progress: Our Thousand-Year Struggle Over Technology and Prosperity , Next Big Idea Club (ang.).
  23. ↑ Daron Acemoglu and Simon Johnson, Power and Progress: Our Thousand-Year Struggle Over Technology and Prosperity. New York: PublicAffairs, 2023.
  24. ↑ Daron Acemoğlu, Simon Johnson, Frequently Asked Questions about Power and Progress , Massachusetts Institute of Technology (ang.).
  25. ↑ Daron Acemoglu and Simon Johnson, Power and Progress: Our Thousand-Year Struggle Over Technology and Prosperity. New York: PublicAffairs, 2023, Ch. 11.

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii
XX wiek
XXI wiek

Nobel