W tym artykule przyjrzymy się fascynującej historii Sona (język sztuczny), badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Od swoich początków do chwili obecnej Sona (język sztuczny) odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia ludzkiego, od polityki po kulturę, technologię i naukę. Na tych stronach zbadamy wiele aspektów Sona (język sztuczny), od jego najbardziej kontrowersyjnych aspektów po najbardziej znaczący wkład, w celu pełnego zrozumienia znaczenia Sona (język sztuczny) we współczesnym świecie.
| Pismo/alfabet | |||
|---|---|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | brak | ||
| IETF | brak | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język sona – język sztuczny stworzony przez Kennetha Searighta w 1935 r.
Searight stworzył język sona jako odpowiedź na eurocentryzm rozpowszechnionych wtedy języków sztucznych jak esperanto i ido. Jednocześnie chciał uniknąć stworzenia języka a priori, ponieważ znane wtedy języki tego rodzaju jak solresol czy ro były niepraktyczne.
Na język wpłynęły perski, turecki, arabski, rosyjski, chiński i japoński, a także angielski.
Sona obejmuje 375 słów podstawowych, w tym 360 rdzeni i 15 partykuł, z których można zbudować całe potrzebne słownictwo. Język jest, tak jak japoński, aglutynacyjny (zobacz niżej rako) i wykazuje, jak japoński (i częściowo angielski), silną tendencję do izolacji, co widać w przykładzie z kotem i szczurem.
Ranjosi jolen (Ojcze nasz)
o paramie ha ci akahuma zia,
o hatu zi ha jo.
o ranmatu inru ha ge o
cutu dani ha
po agama asi po akahuma.
Don ha indiri mie diripana li mie,
ge vonalo ha mie zeda
asi mie vonalo zeda ana mie.
Poua o tu ima ranma ge
nine ge urone
panri ge ire. Inyu ha.