Tadeusz Rybak
Tadeusz Rybak to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego znaczenie i aktualność zarówno w życiu codziennym, jak i zawodowym sprawiają, że jest godna analizy i refleksji. W całej historii Tadeusz Rybak był przedmiotem debaty i kontrowersji oraz ewoluował zgodnie z potrzebami i wymaganiami społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tadeusz Rybak, od jego powstania po dzisiejszy wpływ, a także przeanalizujemy jego wpływ w różnych dziedzinach, takich jak polityka, ekonomia, kultura i technologia.
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 października 1929 | ||
| Data i miejsce śmierci |
7 marca 2017 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Biskup diecezjalny legnicki | |||
| Okres sprawowania |
1992–2005 | ||
| Biskup pomocniczy wrocławski | |||
| Okres sprawowania |
1977–1992 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
2 sierpnia 1953 | ||
| Nominacja biskupia |
28 kwietnia 1977 | ||
| Sakra biskupia |
24 czerwca 1977 | ||
| Data konsekracji |
24 czerwca 1977 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Wrocław | ||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Tadeusz Rybak (ur. 28 października 1929 w Milanówku, zm. 7 marca 2017 w Legnicy) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1977–1992, biskup diecezjalny legnicki w latach 1992–2005, od 2005 biskup senior diecezji legnickiej.
Życiorys
Urodził się 28 października 1929 w Milanówku[1] w rodzinie Bolesława i Heleny z domu Tylman[2]. Egzamin dojrzałości złożył w 1947 w tamtejszym Państwowym Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1948–1953 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. Święceń prezbiteratu udzielił mu 2 sierpnia 1953 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela biskup pomocniczy kielecki Franciszek Sonik. W latach 1957–1962 studiował na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując stopień doktora teologii dogmatycznej[3].
Jako wikariusz pracował w parafiach: Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie (1953–1954), św. Stanisława i św. Doroty we Wrocławiu (1954–1955) oraz św. Stanisława w Świdnicy (1955–1956)[3]. W 1967 został członkiem komisji liturgicznej i rady duszpasterskiej archidiecezji wrocławskiej[3][2]. W 1966 otrzymał przywilej noszenia rokiety i mantoletu, a w 1969 godność kapelana honorowego Jego Świątobliwości[3].
Od 1956 do 1957 pracował w Instytucie Katolickim w Trzebnicy. W latach 1962–1977 sprawował urząd wicerektora Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, prowadząc równocześnie wykłady z teologii dogmatycznej i liturgiki[2]. Od 1968 do 1992 był adiunktem w Katedrze Sakramentologii Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu. W 1970 wszedł w skład Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów Duchownych[3].
28 kwietnia 1977 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej ze stolicą tytularną Benepota[2]. Święcenia biskupie otrzymał 24 czerwca 1977 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Udzielił mu ich arcybiskup metropolita wrocławski Henryk Gulbinowicz, któremu asystowali biskup pomocniczy warszawski Jerzy Modzelewski i biskup pomocniczy wrocławski Wincenty Urban[3]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Per Christum in Spiritu ad Patrem” (Przez Chrystusa w Duchu do Ojca)[2]. W latach 1977–1992 sprawował urząd wikariusza generalnego archidiecezji. W kurii metropolitalnej pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Liturgii. Wszedł w skład rady kapłańskiej i kolegium konsultorów[3]. W 1978 został mianowany członkiem Kapituły Metropolitarnej Wrocławskiej, a w 1982 jej prepozytem[2]. Wszedł w skład Rady Wydziału Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu[3].
25 marca 1992 papież Jan Paweł II ustanowił go biskupem diecezjalnym nowo erygowanej diecezji legnickiej[3][2]. Tego samego dnia kanonicznie objął diecezję, natomiast ingres do katedry Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Legnicy odbył 24 maja 1992. W 1997 podejmował w Legnicy Jana Pawła II podczas jego VI podróży apostolskiej do Polski[3]. 19 marca 2005 ten sam papież przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego diecezji legnickiej[4][5].
W ramach prac Episkopatu Polski był w latach 1983–1994 przewodniczącym Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego[3]. Kierowana przez niego komisja opracowała większość ksiąg liturgicznych będących w użyciu w Polsce[2]. Został także członkiem Komisji Duszpasterskiej[3]. Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów pomocniczych wrocławskich Józefa Pazdura (1985)[6] i Jana Tyrawy (1988) oraz biskupa diecezjalnego świdnickiego Ignacego Deca (2004)[7].
Zmarł 7 marca 2017[8] w Legnicy[9]. 11 marca 2017 został pochowany w krypcie katedry legnickiej[10].
Wyróżnienia
W 2003 nadano mu tytuł honorowego obywatela Legnicy[11].
Przypisy
- ↑ Bp Tadeusz Rybak ukończył 80 lat. opoka.org.pl (arch.), 2009-11-06. . K.R. Prokop (Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 124 ISBN 83-7052-900-3), G. Polak (Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 314. ISBN 83-911554-0-4) i P. Nitecki (Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 387. ISBN 83-211-1311-7) jako datę urodzenia podali 7 listopada 1929.
- ↑ a b c d e f g h Nota biograficzna Tadeusza Rybaka na stronie diecezji legnickiej. diecezja.legnica.pl. .
- ↑ a b c d e f g h i j k l K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 124. ISBN 83-7052-900-3.
- ↑ Rinuncia del vescovo di Legnica (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2005-03-19. . (wł.).
- ↑ Legnica: rezygnacja i nominacja. episkopat.pl (arch.), 2005-03-19. .
- ↑ K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 112–113. ISBN 83-7052-900-3.
- ↑ Tadeusz Rybak. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
- ↑ Zmarł bp Tadeusz Rybak – pierwszy biskup legnicki. niedziela.pl, 2017-03-07. .
- ↑ Nie żyje Tadeusz Rybak, pierwszy biskup legnicki. Miał 88 lat. gazetawroclawska.pl, 2017-03-07. .
- ↑ P. Nowosielski: Legnica pożegnała swojego Pierwszego Biskupa Diecezjalnego. niedziela.pl, 2017-03-11. .
- ↑ Nota biograficzna Tadeusza Rybaka na stronie miasta Legnicy. portal.legnica.eu. .
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Tadeusza Rybaka na stronie diecezji legnickiej. .
- Tadeusz Rybak na stronie Konferencji Episkopatu Polski (arch.).
- Tadeusz Rybak , catholic-hierarchy.org (ang.).
- Tadeusz Rybak, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .