W dzisiejszym świecie Wielościany Catalana stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ w różnych obszarach, Wielościany Catalana przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. Z biegiem lat badania i analizy Wielościany Catalana zostały pogłębione, próbując zrozumieć jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Ten artykuł ma na celu przedstawienie ogólnego i pełnego przeglądu Wielościany Catalana, odnosząc się do jego różnych aspektów z obiektywnej i analitycznej perspektywy. Od jego powstania do dzisiejszych implikacji, zbadane zostaną różne aspekty Wielościany Catalana, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i dokładniejsze zrozumienie tego tematu o uniwersalnym znaczeniu.
Wielościany Catalana (bryły Catalana) – wielościany dualne do wielościanów archimedesowych[1]. Wielościan dualny powstaje przez zastąpienie każdej ściany wierzchołkiem, a każdego wierzchołka ścianą.
Wszystkie wielościany są wypukłe. Ich grupy symetrii są przechodnie ze względu na ściany, ale nieprzechodnie ze względu na wierzchołki. Jest tak, ponieważ dualne do nich wielościany archimedesowe mają grupy symetrii przechodnie ze względu na wierzchołki i nieprzechodnie ze względu na ściany. W przeciwieństwie do brył platońskich i brył archimedesowych, ściany brył Catalana nie są wielokątami foremnymi. Ponadto dwie z brył Catalana mają grupy symetrii przechodnie ze względu na krawędzie: dwunastościan rombowy i trzydziestościan rombowy.
Dwa z wielościanów Catalana są chiralne: dwudziestoczterościan pięciokątny i sześćdziesięciościan pięciokątny, dualne do chiralnych brył Archimedesa: sześcio-ośmiościanu przyciętego i dwudziesto-dwunastościanu przyciętego.
Nazwa pochodzi od nazwiska belgijskiego matematyka Eugèna Charlesa Catalana.