Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Znaki pisarskie – znaki graficzne stanowiące pismo oraz symbole graficzne oznaczające dźwięki mowy, znaczenia myślowe. Ciąg znaków pisarskich nazywany jest tekstem.
Znaki pisarskie dzieli się na:
Do znaków pisarskich nie są zaliczane: loga, logotypy, znaki drogowe, legendy map i planów, czy też inne elementy graficzne systemów informacji wizualnej.
Cechą wspólną stosowania wszystkich znaków pisarskich jest respektowanie ich użycia dla danego języka, w jakim jest pisany tekst, czyli zasad pisowni w danym języku.
Istotne jest jednak odróżnianie pojęcia znaków pisarskich od pojęcia znaków typograficznych będących określoną graficzną reprezentacją znaków pisarskich. I tak:
Różnica pomiędzy znakami pisarskimi a typograficznymi jest taka, że o znakach pisarskich mówi się, jak ich użyć (np. małą lub wielką literą), gdzie należy ich użyć, kiedy, w jakiej kolejności i jak one funkcjonują w otoczeniu innych znaków, natomiast typografia mówi o ich wyglądzie. Faktem jest, że większość znaków pisarskich posiada funkcjonalnie tylko jeden swój odpowiednik wśród znaków typograficznych, nazywany zresztą tak samo, a który jedynie ze względu na wygląd estetyczny (krój pisma wraz z odmianą i stopniem) może przybierać wiele postaci. Do tego typu pojedynczych odpowiedników należą przede wszystkim litery i cyfry. Jednak szereg innych znaków pisarskich posiada więcej niż jeden odpowiednik funkcjonalny wśród znaków typograficznych.
Przykładem jest znak pisarski myślnik, który spełnia określoną rolę interpunkcyjną w piśmie, przez co mają do niego zastosowanie określone zasady pisowni, a który w druku reprezentowany jest głównie przez dwa charakterystyczne dla niego znaki typograficzne – półpauzę lub pauzę.
Czasami jednak pojęcia znaków pisarskich i typograficznych zazębiają się, np. gdy zasady pisowni określające użycie cudzysłowu wypowiadają się również nad graficznym rozróżnianiem pary znaków tworzących cudzysłów w przypadku jego hierarchicznego użycia w wypowiedzi (cudzysłów w cudzysłowie).
Schemat przedstawia typowy układ klawiszy na klawiaturze. Aby dowiedzieć się więcej o którymś ze znaków, należy nacisnąć go na schemacie.
Znaki interpunkcyjne |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Znaki (symbole) |
| ||||||||
Znaki niedrukowalne |
Akcenty |
|
---|---|
Pozostałe |
Litery |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Dwuznaki | |||||||
Trójznaki |
Klasyczne litery greckie | |
---|---|
Litery nieużywane współcześnie | |
Litery używane w innych językach |
W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim, według polskiej transkrypcji podręcznikowej.
Kontrola autorytatywna (dane):