47 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

W dzisiejszym świecie 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w polityce i ekonomii, 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) zdołał przyciągnąć uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę popularną, czy znaczenie na polu akademickim, 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) wywołał debatę, w której aktywnie uczestniczą osoby w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W miarę jak 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) ewoluuje i nabiera nowych niuansów, potrzeba zrozumienia go w całej jego złożoności staje się jeszcze bardziej oczywista. W tym artykule zbadamy różne aspekty 47 Dywizja Piechoty (III Rzesza) i jego wpływ na współczesne społeczeństwo.

Ten artykuł dotyczy 47 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 47 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.
47 Dywizja Piechoty
47 Dywizja Grenadierów Ludowych
47. Infanterie-Division
47. Volksgrenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1 lutego 1944

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

47 Dywizja Piechoty (niem. 47. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu 1 lutego 1944 roku przez VI Okręg Wojskowy w okolicach Calais. Jednostkę utworzono na bazie 156 Dywizji Rezerwowej. 17 września 1944 r. została przekształcona w 47 Dywizję Grenadierów Ludowych (47. Volksgrenadier-Division)[1].

Struktura organizacyjna

  • Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:

103, 104, 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 batalion fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna w grudniu 1944 roku:

103, 104 i 115 pułk grenadierów, 147 pułk artylerii, 147 batalion pionierów, 147 dywizyjna kompania fizylierów, 147 oddział przeciwpancerny, 147 oddział łączności, 147 polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

  • gen. por. Otto Elfedt (od 1 lutego 1944 do czerwca 1944)
  • gen. mjr Carl Wahle (od 30 lipca 1944 do 4 września, gdy dostał się do niewoli)
  • gen. por. Siegfried Macholz (od 4 września 1944)
  • gen. por. Max Bork (od 17 września 1944)
  • płk von Grundherr (marzec 1945)
  • płk Langesee (kwiecień 1945)
  • gen. mjr Hauser (kwiecień 1945)

Szlak bojowy

Po utworzeniu dywizja była aktywna w Normandii, później walczyła nad Mozą, gdzie poniosła ciężkie straty. Została odbudowana w Danii, poprzez wchłonięcie 577 Dywizji Grenadierów Ludowych, która była w początkowej fazie formowania. Później walczyła w Nadrenii pod Akwizgranem, szlak bojowy zakończyła pod Münsingen poddając się Amerykanom[2].

Przypisy

  1. ↑ 47. Volksgrenadier-Division
  2. ↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 102-103. ISBN 978-83-11-11596-5.

Bibliografia

  • Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
Dywizje piechoty III Rzeszy
1-100
101-200
201-300
301-400
401-500
501-600
601-719
Imienne

rigt