57 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
W dzisiejszym świecie 57 Dywizja Piechoty (III Rzesza) to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Jej konsekwencje rozciągają się na wszystkie aspekty naszego życia, od sfery osobistej po zawodową. Dlatego tak ważne jest dokładne przeanalizowanie jego skutków i możliwych rozwiązań. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom 57 Dywizja Piechoty (III Rzesza) i temu, jak ewoluował on na przestrzeni czasu. Od swoich początków do chwili obecnej 57 Dywizja Piechoty (III Rzesza) budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie i konieczne jest pogłębienie jego zrozumienia, aby móc skutecznie sobie z nim poradzić.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Oskar Blümm |
| Ostatni |
gen. mjr Adolf Trowitz |
| Działania zbrojne | |
II wojna światowa
| |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
OKH |
57 Dywizja Piechoty (niem. 57. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, brała udział w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.
Sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939, w 2. fali mobilizacyjnej przez Infanterie – Kommandeur 7 w Landshut w VII Okręgu Wojskowym. W 1942 r. Polacy i Czesi stanowili 30% żołnierzy dywizji[1]. Uczestnicząc w ataku na Związek Radziecki, została rozbita w rejonie Achtyrki przez 3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany[2].
Dowódcy dywizji
- gen. mjr Oskar Blümm 26 VIII 1939 – 26 IX 1941
- gen. Anton Dostler 26 IX 1941 – 10 IV 1942
- gen. por. Oskar Blümm 10 IV 1942 – 10 X 1942
- gen. Friedrich Siebert 10 X 1942 – 20 II 1943
- gen. mjr Otto Fretter – Pico 20 II 1943 – 1 IX 1943
- gen. por. Vinzenz Müller 1 IX 1943 – 19 IX 1943
- gen. mjr Adolf Trowitz 19 IX 1943 – 7 VII 1944
Struktura organizacyjna
- Skład w sierpniu 1939
179, 199 i 217 pułk piechoty, 157 pułk artylerii, 157 batalion pionierów, 157 oddział rozpoznawczy, 157 oddział przeciwpancerny, 157 oddział łączności, 157 polowy batalion zapasowy;
- Skład w kwietniu 1944
179, 199 i 217 pułk piechoty, 157 pułk artylerii, 157 batalion pionierów, 157 batalion fizylierów, 157 oddział przeciwpancerny, 157 oddział łączności, 157 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
- ↑ Главное разведывательное Красной, Справочник боевых характеристик немецких дивизий (на 1.6.1943), Moskwa 1943.
- ↑ Forczyk 2020 ↓, s. 325.
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
- Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk, Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444.
- Tadeusz Jurga, Obrona Polski 1939, Waldemar Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818.
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
- Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944 Witebsk-Bobruisk-Minsk, b.m.w i b.r.w; ISBN 978-3-89555-412-4;
- Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Süd. Aus der Sicht der Divisionen., b.m.w 2005; ISBN 3-7909-0248-9;
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
- Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.r.w.;ISBN 0-7643-0266-3;
- Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Rückschlag b.m.w i b.r.w; ISBN 3-7909-0288-8
- Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
| 1-100 | |
|---|---|
| 101-200 | |
| 201-300 |
|
| 301-400 | |
| 401-500 | |
| 501-600 | |
| 601-719 | |
| Imienne |
|
