156 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Obecnie 156 Dywizja Piechoty (III Rzesza) stał się tematem o ogromnym znaczeniu w społeczeństwie. Wpływ 156 Dywizja Piechoty (III Rzesza) rozciąga się od sfery osobistej i emocjonalnej po sferę polityczną i ekonomiczną, dotykając różnych aspektów życia ludzi. Wraz z postępem technologii i komunikacji 156 Dywizja Piechoty (III Rzesza) zyskał niespotykane dotąd znaczenie, wpływając na sposób, w jaki współpracujemy, pracujemy i rozwijamy się jako społeczeństwo. W tym artykule zbadamy wiele wymiarów 156 Dywizja Piechoty (III Rzesza) i jego wpływ na nasze życie, a także możliwe przyszłe konsekwencje, jakie może mieć.

156 Dywizja Szkoleniowa
156 Dywizja Piechoty
156. Feldausbildungs-Division
156. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Skład

patrz tekst

156 Dywizja Piechoty (niem. 156. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 12 marca 1945 roku, poza falą mobilizacyjną w rejonie Kolonii w VI. Okręgu Wojskowym jako 156 Dywizja Szkoleniowa[1]. 15 kwietnia 1945 r. została przemianowana na 156 Dywizję Piechoty.

Struktura organizacyjna

Struktura organizacyjna w marcu 1945 roku:

  • 1313. pułk grenadierów
  • 1314. pułk grenadierów
  • 1315. pułk grenadierów
  • 1456. pułk artylerii
  • 1456. batalion pionierów
  • 1456. oddział łączności

Historia

Dywizja została sformowana z różnych drobnych jednostek wojskowych oraz oddziałów sformowanych przez Departament Leśnictwa, Urząd Celny, Policję oraz Straż Pożarną włączone w skład 9 Armii. Początkowo jednostka zajmowała się szkoleniem rekrutów na bezpośrednim zapleczu frontu. Po przemianowaniu na dywizję piechoty została skierowana na front i wzięła udział w obronie Berlina w kwietniu 1945 r. Po rozbiciu przez Sowietów część jej żołnierzy uciekła na zachód. Jedynym dowódcą dywizji był generał porucznik Siegfried von Rekowski.

Przypisy

  1. ↑ 156. Feldausbildungs-Division

Bibliografia

  • Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944 – maj 1945 (struktura). Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.
  • Percy Ernst Schramm: Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht. Bonn: 2003. ISBN 3-8289-0525-0.
  • Altner Helmut: Berliński żołnierz. 2010.
Dywizje piechoty III Rzeszy
1-100
101-200
201-300
301-400
401-500
501-600
601-719
Imienne

rigt