7 Batalion Strzelców Celnych
7 Batalion Strzelców Celnych to temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Jego znaczenie i znaczenie stały się przedmiotem wielu debat i dyskusji w różnych obszarach. Od dziedziny akademickiej po dziedzinę zawodową, 7 Batalion Strzelców Celnych budzi rosnące zainteresowanie ze względu na jego wpływ i reperkusje na dzisiejsze społeczeństwo. W miarę jak coraz więcej osób zagłębia się w eksplorację i zrozumienie 7 Batalion Strzelców Celnych, ujawniają się nowe perspektywy i podejścia, które wzbogacają istniejącą wiedzę na ten temat. W tym artykule szczegółowo zbadamy kluczowe aspekty związane z 7 Batalion Strzelców Celnych, analizując jego ewolucję, stojące przed nim wyzwania i możliwy przyszły rozwój.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Nazwa wyróżniająca |
Krakowski |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Franciszek Nowiński |
| Ostatni |
Stanisław Gaszyński |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
7 Batalion Strzelców Celnych Krakowskich – ochotnicza polska formacja wojskowa powołana w czasie powstania listopadowego.
Batalion został utworzony w województwie Krakowskim w styczniu 1831[1], a w jego skład weszły oddziały korpusu leśnego[2].
Dowódcy
- Franciszek Nowiński[2]
- Wiktor Kozłowski[2]
- Stanisław Gaszyński[2]
Bitwy i potyczki
- Chotcza Góra (10 września 1831)[2]
Przypisy
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489.
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 78.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 78.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 489.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
