Anne-Sophie Mutter

Wygląd przypnij ukryj Anne-Sophie Mutter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1963
Rheinfelden

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

EMI Classics,
Deutsche Grammophon

Powiązania

Berliner Philharmoniker,
English Chamber Orchestra

Instrument
Stradivarius Emiliani 1703
Stradivarius Lord Dunn-Raven 1710
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Order Bawarski Zasługi Order Bawarski Maksymiliana za Naukę i Sztukę Order Zasługi Badenii-Wirtembergii Krzyż Oficerski Odznaki Honorowej za Zasługi Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (Austria) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Anne-Sophie Mutter (ur. 29 czerwca 1963 w Rheinfelden) – niemiecka skrzypaczka.

Życiorys

Mając 5 lat Mutter zaczęła grać na fortepianie, wkrótce jednak zmieniła instrument i rozpoczęła naukę gry na skrzypcach pod kierunkiem Erny Honigberger i Aidy Stucki.

Po zdobyciu nagród w kilku konkursach dla młodych skrzypków, na 13 letnią Mutter zwrócił uwagę Herbert von Karajan i zaprosił ją do gry z prowadzoną przez siebie orkiestrą Filharmoników Berlińskich. W 1977 zadebiutowała na festiwalu w Salzburgu z English Chamber Orchestra pod batutą Daniela Barenboima.

W wieku 15 lat Mutter nagrała z orkiestrą Berliner Philharmoniker pod kierownictwem Karajana dwa koncerty skrzypcowe Mozarta (trzeci i piąty). W tym samym roku (1978) wybrana została „Artystką roku”.

Dwa lata później zadebiutowała w Stanach Zjednoczonych grając z orkiestrą filharmoników nowojorskich pod batutą Zubina Mehty. W 1985 została wybrana członkiem honorowym Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie i kierownikiem wydziału skrzypiec. W 1998 nagrała wszystkie sonaty skrzypcowe Beethovena. Koncerty te były transmitowane przez telewizje wielu krajów.

Mutter ma w swoim repertuarze przede wszystkim wiele dzieł muzyki poważnej, jednak szczególnie znane są jej wykonania muzyki współczesnej. Kilku znanych kompozytorów pisało utwory specjalnie dla niej. Pierwszym był Witold Lutosławski, który na zamówienie Paula Sachera skomponował dla niej Łańcuch II (później powstała również Partita; z myślą o niej pisał przerwany przez śmierć koncert skrzypcowy). Komponowali dla niej także Krzysztof Penderecki (II Koncert skrzypcowy), Wolfgang Rihm (Gesungene Zeit) i Sofija Gubajdulina. Ponadto Lutosławski ofiarował skrzypaczce w 1989 w prezencie ślubnym kołysankę Lullaby for Ann-Sophie.

Otrzymała wiele nagród międzynarodowych. Jest laureatką kilku nagród Grammy w kategorii muzyki poważnej. W 2001 została laureatką prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning. W 2019 otrzymała Polar Music Prize.

30 marca 2022 roku została uhonorowana tytułem doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

Posiada dwoje skrzypiec Stradivariego: Emiliani z 1703 i Lord Dunn-Raven z 1710.

Wybrana dyskografia

Mendelssohn Violin Concerto/Bruch Violin Concerto No. 1 (Deutsche Grammophon) Mozart Violin Concertos Nos. 2 & 4 (EMI Classics) Bach Violin Concertos/Concerto for Two Violins and Orchestra (EMI Classics) Brahms Violin Sonatas (EMI Classics) Lutoslawski Partita & Chain 2/Stravinsky Violin Concerto (Deutsche Grammophon) Mozart Violin Concerto No. 1, Sinfonia Concertante (EMI Classics) Sibelius Violin Concerto (Deutsche Grammophon) Penderecki Violin Concerto No. 2/Bartok Sonata for Violin and Piano No. 2 (Deutsche Grammophon) Beethoven Violin Concerto (Deutsche Grammophon) Previn Violin Concerto/Bernstein Serenade (Deutsche Grammophon) Mozart The Violin Concertos (Deutsche Grammophon)

Przypisy

  1. ↑ Anne-Sophie Mutter. allmusic.com
  2. ↑ Jazzpress, Witold Lutosławski Lullaby for Anne-Sophie. . .
  3. ↑ Anne-Sophie Mutter | Polar Music Prize (ang.)
  4. ↑ Paweł Gzyl: Krakowska Akademia Muzyczna nadała tytuł doktora honoris causa słynnej skrzypaczce Anne-Sophie Mutter . krakow.naszemiasto.pl, 30 marca 2022. .

Linki zewnętrzne

 Laureaci Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning
1950.
1960.
1970.
1980.
1990.
2000.
2010.
2020.
Laureaci nagrody Praemium Imperiale (muzyka)
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: