Batalion ON „Warszawski I”
W dzisiejszym świecie Batalion ON „Warszawski I” jest bardzo istotnym tematem, który przyciąga uwagę osób wszelkiego typu. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na społeczeństwo w ogóle, Batalion ON „Warszawski I” wywołuje ciągłą debatę i napędza poszukiwania innowacyjnych rozwiązań. Przy podejściu multidyscyplinarnym w tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów związanych z Batalion ON „Warszawski I”, oferując kompleksową i zaktualizowaną wizję tego tematu. Celem analizy różnych studiów przypadków jest zapewnienie czytelnikowi globalnej i krytycznej wizji, która pozwala na lepsze zrozumienie znaczenia Batalion ON „Warszawski I” w dzisiejszym świecie i jego możliwych konsekwencji dla przyszłości.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1937 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa obrona Warszawy | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | |
I Warszawski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Warszawski I”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pododdział sformowany został w 1937 roku, w garnizonie Warszawa, w składzie Warszawskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku przeformowany został na etat batalionu ON typ IV. Dowództwo batalionu mieściło się w Koszarach Sierakowskich przy ulicy Konwiktorskiej.
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla I Warszawskiego batalionu ON był 21 pułk piechoty „Dzieci Warszawy” w Warszawie.
Działania batalionu we wrześniu 1939
Na początku kampanii wrześniowej batalion (bez 1 kompanii ON) wraz z 15 baterią artylerii konnej, baterią artylerii przeciwlotniczej motorową nr 19, rezerwową kompanią saperów nr 114 i grupą fortyfikacyjną nr 11 stanowił załogę przedmościa „Płock”, podporządkowanego bezpośrednio dowódcy Armii „Modlin”. 1 kompania ON stanowiła obsadę przedmościa „Wyszogród”. Zadaniem obu załóg była obrona mostów na Wiśle.
Załoga przedmościa „Płock” w dniu 8 września, po uprzednim zniszczeniu mostu, odeszła z Nowogródzką BK w kierunku Raciąża. 10 września rozpoczęła marsz na Warszawę. W trakcie marszu podporządkowana została ppłk dypl. Janowi Maliszewskiemu i otrzymała zadanie obrony rubieży Bzury od Brochowa do Wyszogrodu.
1 kompania ON, w dniu 5 września, po zniszczeniu mostu, odmaszerowała w składzie III/41 pp w kierunku Warszawy.
13 września batalion stoczył walkę w rejonie Zegrza i Wieliszewa, a następnego dnia dotarł do Warszawy. 15 września pododdział przeszedł na Pragę i wszedł w skład 20 Dywizji Piechoty, jako odwód jej dowódcy. W bezpośrednich walkach w obronie stolicy nie wziął udziału.
Obsada personalna
Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[1][a]:
- dowódca batalionu – mjr Żebrowski Franciszek Stanisław (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Warszawa” – kpt. Penner Edward Alfred
- dowódca 2 kompanii ON „Warszawa” – kpt. Kuźmiński Henryk (*)[b]
- dowódca 3 kompanii ON „Warszawa” – por. adm. (piech.) Sosnowski Kazimierz
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[2].
- ↑ a b Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[3].
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 668.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia
- Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1987, wyd. I, ISBN 83-11-07274-4.
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Batalion ON „Warszawski I”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. .