Katarzyna Gärtner

W dzisiejszym świecie Katarzyna Gärtner jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie na polu zawodowym, Katarzyna Gärtner stał się punktem zbieżności różnych perspektyw i dyskusji. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Katarzyna Gärtner, badając jego liczne aspekty, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i oferując panoramiczny widok, który pozwoli czytelnikowi zrozumieć znaczenie i zakres tego tematu. Dzięki szczegółowej i rygorystycznej analizie rozwikłamy złożoność Katarzyna Gärtner i zaoferujemy nowe perspektywy, które wzbogacą debatę wokół tego fascynującego tematu.

Katarzyna Gärtner
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1942
Myślenice

Instrumenty

fortepian

Gatunki

jazz, folk, pop

Zawód

kompozytor, pianistka, aranżer

Aktywność

od 1958

Powiązania

Mieczysław Fogg

Współpracownicy
Ernest Bryll, Anna German, Agnieszka Osiecka, Maryla Rodowicz, Andrzej Kurylewicz, Jerzy Matuszkiewicz, Zbigniew Namysłowski, Andrzej Trzaskowski, Czerwono-Czarni, Edward Hulewicz, Urszula Sipińska
Zespoły
New York Quartet
Old Time Band
Klipsy
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Cytaty w Wikicytatach

Katarzyna Gärtner, Katarzyna Gaertner (ur. 22 lutego 1942 w Myślenicach) – polska kompozytorka, producentka muzyczna, pianistka i aranżerka. Autorka przebojów, takich jak „Tańczące Eurydyki”, „Małgośka”, „Wielka woda” czy „Bądź gotowy dziś do drogi”.

Życiorys

Uczęszczała do Średniej Szkoły Muzycznej w Krakowie (klasa fortepianu). Jeszcze w czasie edukacji w szkole muzycznej zainteresowała się jazzem, za granie którego po III klasie wyrzucono ją ze szkoły. Maturę zdawała eksternistycznie w Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie[1].

Pracę artystyczną rozpoczęła w 1958, grając do 1960 w amatorskich zespołach muzyki jazzowej – New York Quartet oraz Old Time Band. W 1958 wzięła też udział w krakowskich Zaduszkach Jazzowych, a rok później w obozie muzycznym Jazz Camping na Kalatówkach i koncertach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree w Warszawie. Współpracowała z muzykami – Andrzejem Kurylewiczem, Jerzym Matuszkiewiczem, Zbigniewem Namysłowskim i Andrzejem Trzaskowskim.

W 1960 została akompaniatorką, kompozytorem i kierownikiem muzycznym Estrady Rzeszowskiej. Rok później została członkinią zespołu Klipsy, akompaniującego Mieczysławowi Foggowi. Wówczas poznała Helenę Majdaniec, dla której napisała piosenkę „Tańczące Eurydyki”, później wykonywaną przez Annę German[2]. W 1962 zaczęła komponować piosenki zawodowo, napisała m.in. przebój Maryli Rodowicz „Małgośka”[2].

W 1968 zaczęła tworzyć dla potrzeb filmu i teatru. Jest autorką muzyki do prekursorskiej mszy beatowej Pan przyjacielem moim (1968)[2], jednego z pierwszych polskich musicali Na szkle malowane (1970), do oratorium Zagrajcie nam dzisiaj, wszystkie srebrne dzwony (1975) – oba do tekstów Ernesta Brylla, oraz do musicalu dla dzieci Rumcajs (1974). W wersji scenicznej musicalu Pozłacany warkocz (1980) wystąpił m.in. zespół Dżem z Ryszardem Riedlem.

W okresie stanu wojennego w PRL w 1982 była członkiem Prezydium Tymczasowej Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego[3] i w składzie Rady Krajowej PRON w 1983[4].

W 1997 otrzymała Grand Prix im. Karola Musiała na 34. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[2]. Wygraną przeznaczyła na produkcję płyty i przedstawienia Pomsta czyli Zemsta po śląsku[2]. W 1999 zagrała w dwóch odcinkach serialu Polsatu Policjanci. W 2014 skomponowała mszę kanonizacyjną „Missa Santo E Gia Santo” z okazji kanonizacji Jana Pawła II[5] (i Jana XXIII).

Życie prywatne

Jej ostatnim mężem był aktor i reżyser Kazimierz Mazur (1948–2022). Mieszkała z nim w posiadłości w miejscowości Komaszyce, w powiecie koneckim. 28 stycznia 2012 w domu wybuchł pożar, który strawił budynek, mieszczące się w nim studio nagrań, jak również wszystkie nagrania, nuty i instrumenty[6].

W 2012 i w październiku 2015 doznała udaru mózgu[7].

Odniesienia w popkulturze

Została sportretowana w serialach Anna German (Anna Szymańczyk)[8] i Osiecka (Olga Szomańska)[9].

Piosenki

Ordery i odznaczenia

Nagrody, wyróżnienia

  • 1956 – I nagroda za piosenkę o Wyścigu Pokoju
  • 1962 – I nagroda na Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie
  • 1963 – wyróżnienie na KFPP w Opolu za piosenkę Taka sobie miłość
  • 1964 – II nagroda na KFPP w Opolu za Tańczące Eurydyki
  • 1964 – I nagroda na MFP w Sopocie za Tańczące Eurydyki
  • 1965 – I nagroda na KFPP w Opolu za Zakwitnę różą
  • 1965 – I nagroda na festiwalu w Ostendzie (Belgia) za Zakwitnę różą
  • 1968 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na KFPP w Opolu za piosenkę Odmieniec;
  • 1969 – wyróżnienie na KFPP w Opolu za Hej, dzień się budzi
  • 1971 – Nagroda Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej na KFPP w Opolu za utwór Z tobą w górach
  • 1971 – nagroda redakcji „Synkopy” na KFPP w Opolu za piosenkę Nie zmogła go kula
  • 1972 – nagroda na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu za Powołanie
  • 1972 – nagroda PAX „za oryginalne koncepcje kompozytorskie”
  • 1973 – nagrody na MFP w Sopocie za piosenki Małgośka, Diabeł i raj, A gdzie jest siódme morze
  • 1974 – III nagroda na MFP w Sopocie za Kołysankę matki
  • 1974 – nagroda na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu za Kołysankę matki
  • 1975 – nagroda na festiwalu w Las Palmas (Hiszpania) za Wołaniem wołam cię
  • 1975 – nagrody I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za twórczość artystyczną
  • 1975 – nagroda Ministerstwa Obrony Narodowej za oratorium Zagrajcie nam dzisiaj, wszystkie srebrne dzwony
  • 1980 – Grand Prix na KFPP w Opolu za muzykę do widowiska Pozłacany warkocz
  • 1982 – Srebrny Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 1984 – Srebrny Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 1985 – Srebrny Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 1985 – Złoty Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 1987 – Srebrny Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 1987 – Złoty Pierścień na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
  • 2017, 2019 – Nagroda Specjalna Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[16]

Przypisy

  1. ↑ Katarzyna Gaertner , www.zaiks.org.pl .
  2. ↑ a b c d e Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 126–128. ISBN 978-83-938344-7-1.
  3. ↑ Dziennik Polski, r. XXXVIII, nr 223 (11807), Kraków 20 grudnia 1982 roku, s. 2.
  4. ↑ Trybuna Robotnicza, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.
  5. ↑ Agnieszka Lipska, Msza Papieska na Rynku. Tłumy mieszkańców [ZDJĘCIA] , Rzeszów News, 27 kwietnia 2014 (pol.).
  6. ↑ Pożar w domu znanej kompozytorki w Świętokrzyskiem. echodnia.eu, 29 stycznia 2012. .
  7. ↑ Katarzyna Gärtner po udarze potrzebuje pomocy , fakt.pl (pol.).
  8. ↑ Anna German w bazie filmpolski.pl
  9. ↑ Osiecka w bazie filmpolski.pl
  10. ↑ Jacek Lech – Co jej mogłeś dać
  11. ↑ Jacek Lech Co jej mogłeś dać piosenka z filmu Strach
  12. ↑ Jana Kratochvílová – Starý šenk
  13. ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979. 
  14. ↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury. „Dziennik Polski”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974. 
  15. ↑ Minister wręczył medale „Gloria Artis”. kielce.uw.gov.pl, 21 września 2005. .
  16. ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u , www.zaiks.org.pl .

Bibliografia

  • Encyklopedia muzyczna PWM, t. 3 efg, Kraków 1987, s. 238.
  • Skaradziński Jan, Rysiek, Poznań 1999, s. 48.
  • Wolański Ryszard, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło: Gaertner Katarzyna, s. 55–56.