W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Latino Malabranca Orsini , temacie, o którym prawdopodobnie słyszałeś, ale być może nie znasz wszystkich szczegółów. Latino Malabranca Orsini to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie, ponieważ jego znaczenie i wpływ obejmują różne obszary. Jest to temat obecny od wieków, jednak obecnie, z różnych powodów, nabiera on szczególnego znaczenia. W tym artykule będziemy zagłębiać się w Latino Malabranca Orsini , aby lepiej zrozumieć jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Latino Malabranca Orsini !
Sukcesja apostolska
Data konsekracji
12 marca 1278
Konsekrator
brak danych
Latino Malabranca Orsini (ur. ok. 1225, zm. 10 sierpnia 1294 w Perugii ) − włoski duchowny katolicki, dominikanin , kardynał.
Życiorys
Bratanek papieża Mikołaja III , który na konsystorzu 12 marca 1278 mianował go kardynałem biskupem Ostia e Velletri oraz inkwizytorem generalnym i zwierzchnikiem papieskiej inkwizycji . Wikariusz generalny Rzymu od lipca do listopada 1279 . Był jednym z liderów frakcji kardynałów przeciwnych Andegawenom . 19 maja 1285 wyświęcił na kapłana, a następnego dnia konsekrował na biskupa wybranego kilkanaście dni wcześniej papieża Honoriusza IV . W 1294 znacząco przyczynił się do wyboru Celestyna V . Zmarł w Perugii, ale jego szczątki spoczęły w rzymskim kościele S. Maria sopra Minerva. Dominikanie czczą go jako błogosławionego .
Bibliografia
Lata 1130–1378
Obediencja „rzymska”
Obediencja „awiniońska”
Obediencja „pizańska”
Lata 1415–1503
Lata od 1503
Wikariusze przed 1558
Giovanni Marsicano (1106/1107)
Pietro Senex (1115, 1117–1120)
Corrado Demetri (1130–1137[ A] )
Gregorio Centu (1160)
Juliusz (1161–1164)
Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
Walter (1167–1168)
Gerardo (1184–1188)
Ottaviano di Paoli (1198)
Pietro Gallocia (1206)
Pietro Sasso (1217)
Romano Bonaventura (1236)
Giacomo Pecoraria (1238)
Stefano Conti (1245–1251)
Riccardo Annibaldi (1252)
Tommaso Fusconi di Berta (1260)
Giovanni Colonna (1262)
Tommaso da Lentini (1264)
Aldobrandino Cavalcanti (1272)
Latino Malabranca Orsini (1279)
Bartolomeo di Grosseto (1288)
Giovanni di Iesi (1290, 1295)
Salvo di Recanati (1291)
Lamberto di Veglia (1296)
Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
Ranuccio di Cagliari (1301)
Niccolò Alberti (1302)
Giovanni di Osimo (1303)
Giacomo di Sutri (1303)
Guittone Farnese (1307)
Isnardo Tacconi (1309)
Ruggero da Casole (1313)
Giovanni di Nepi (1317)
Andrea di Terracina (1322, 1325)
Angelo Tignosi (1324, 1325)
Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
Nicola Zucci (1341)
Raimondo di Rieti (1343)
Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
Giovanni di Orvieto (1361)
Pietro Boerio (1365)
Giacomo di Muti (1369)
Luca Gentili Ridolfucci (1375)
Stefano Palosi (1380)
Gabriele Gabrieli (1383)
Lorenzo Corvini (1389)
Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
Francesco Scaccani (1394, 1399)
Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
Francesco di San Martino (1411)
Giacomo Isolani (1414–1418)
Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
Daniele Gari Scotti (1431)
Gasparre di Diano (1431)
Stefano di Volterra (1434)
Genesio di Cagli (1435)
Andrea di Osimo (1437)
Giosuè Mormile (1441)
Onofrio Francesco (1444)
Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
Berardo Eroli (1449)
Francesco de Lignamine (1458, 1459)
Giovanni Neroni (1461, 1462)
Nicola Trevisano (1479, 1487)
Leonardo di Albenga (1485)
Giacomo Botta (1486, 1489)
Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
Pietro Gamboa (1501)
Pietro Accolti (1505)
Domenico Giacobazzi (1511)
Andrea Giacobazzi (1520)
Paolo Capizucchi (1521)
Bartolomeo Guidiccioni (1539)
Pomponio Cecci (1540)
Filippo Archinto (1542)
Ludovico Beccadelli (1554)
Pietro di Lucera (1555)
Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze od 1558
↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152