Motyw Melancholia (film 2011) to taki, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie Melancholia (film 2011) był przedmiotem debat, dyskusji i badań. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na kulturę i politykę, Melancholia (film 2011) okazał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i różnorodnością. Ponieważ opinie i perspektywy na temat Melancholia (film 2011) stale ewoluują, ważne jest zbadanie i zrozumienie wszystkich aspektów tego tematu, aby wyrobić sobie świadomą opinię. W tym artykule zagłębimy się w świat Melancholia (film 2011), aby zbadać jego różne aspekty i odkryć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
130 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Zentropa Entertainments, |
Dystrybucja | |
Budżet |
7,400,000 $ (szacowany) |
Melancholia – duńsko-szwedzko-francusko-niemiecki film psychologiczny z elementami kina fantastycznonaukowego w reżyserii i według scenariusza Larsa von Triera, zrealizowany w roku 2011.
Plenerowe sceny filmu kręcone były m.in. na terenie zamku Tjolöholm[1].
Światowa premiera filmu miała miejsce 18 maja 2011 podczas 64. MFF w Cannes[2], gdzie film prezentowany był w konkursie głównym. Na tym festiwalu grająca główną rolę Kirsten Dunst odebrała nagrodę dla najlepszej aktorki[3].
Oś filmu skupia się na siostrach, Justine i Claire (Kirsten Dunst i Charlotte Gainsbourg), które oddalają się od siebie. Justine wychodzi za mąż za Michaela (Alexander Skarsgård), a fabuła filmu rozgrywa się podczas ich uroczystości weselnej. Okazuje się, że Justine cierpi na depresję (pot. 'melancholię'), co paradoksalnie sprawia, że gdy Ziemia jest zagrożona zderzeniem z samotną planetą (której nadano nazwę Melancholia), zachowuje ona spokój i pomaga najbliższym przygotować się do katastrofy.
Fabule towarzyszą obszerne poetyckie sekwencje obrazujące zbliżające się zderzenie planet (motywem przewodnim polskiego plakatu promującego film był tekst „To będzie piękny koniec świata”[4]). Ich sens staje się jasny w końcowej części filmu[5][6].
i inni
Film zaprezentowano po raz pierwszy 18 maja 2011 na 64. MFF w Cannes. Po projekcji filmu nastąpiła konferencja prasowa z twórcami obrazu. Podczas konferencji reżyser filmu Lars von Trier na pytanie o inspiracje w filmie niemieckim romantyzmem, zaczął opowiadać zaskoczonym dziennikarzom dowcipy o Żydach, a następnie wyznał, iż „rozumie Hitlera” i że „był nazistą”. Wypowiedzi duńskiego reżysera wywołały szok, a sam reżyser wystosował oficjalne przeprosiny. Pomimo przyjęcia przeprosin reżyser został wydalony z festiwalu[7]. Tym niemniej film uzyskał nominację do Złotej Palmy[8].