Znaczenie Scuderia AlphaTauri w dzisiejszym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. Niezależnie od tego, czy jest to temat aktualny, czy wydarzenie historyczne, Scuderia AlphaTauri odgrywa istotną rolę w życiu ludzi. Przez lata Scuderia AlphaTauri był przedmiotem debaty, analiz i refleksji w różnych obszarach, od polityki i ekonomii po kulturę i rozrywkę. W tym artykule zbadamy wpływ Scuderia AlphaTauri na życie codzienne, a także jego wpływ na podejmowanie decyzji i ludzkie zachowania. Od znaczenia w miejscu pracy po wpływ na zdrowie psychiczne i emocjonalne, Scuderia AlphaTauri ma zasięg przekraczający granice i czas.
Scuderia AlphaTauri – włoski zespół wyścigowy i konstruktor Formuły 1, startujący w wyścigach Grand Prix w sezonach 2020-2023. Był to jeden z dwóch zespołów należących do firmy Red Bull. Ekipa została utworzona na bazie ekipy Scuderia Toro Rosso – zmiana nazwy podyktowana była promocją firmy AlphaTauri, odzieżowej marki austriackiego koncernu.
W 1984, Minardi rozpoczął przygotowania do startów w Formule 1 – spotkał się on z prezesem Alfa Romeo Ettore Massacesim, aby przedstawić projekt, co spotkało się z pozytywnym odzewem szefa producenta i zgodził się na dostarczenie silników[4]. Latem 1984 ukończono model M184, który prowadził Alessandro Nannini[4]. Mimo przejechania dwóch tysięcy kilometrów, Massacesi informuje Minardiego, że wycofuje się z porozumienia[4]. Zespół postanowił podpisać umowę z firmą Motori Moderni, założoną jesienią 1984 roku przez byłego pracownika Alfy, Carlo Chitiego[5][6]. Jednakże na pierwsze dwa wyścigi sezonu, z uwagi na to, że włoskiej firmie nie udało się wykonać jednostki napędowej na czas, Minardi używało silnika Ford Cosworth[4].
Początkowo właścicielem zespołu był Giancarlo Minardi – w 1996 większość udziałów przejęło konsorcjum kierowane przez Flavio Briatore, w którego skład wchodził m.in. Gabriele Rumi[1]. Rok później, Briatore próbował sprzedać swoje udziały koncernowi British American Tobacco, na co nie było zgody Minardiego i Rumiego, wobec czego Flavio Briatore sprzedał swoje udziały Rumiemu[1]. 30 stycznia 2001, nowym właścicielem zespołu został Paul Stoddart, właściciel linii lotniczych European Airlines[11].
Red Bull kupuje Minardi i przemienia w Scuderia Toro Rosso
W 2005 roku, Paul Stoddart oświadczył, że sprzeda zespół pod warunkiem, że nowy nabywca popchnie zespół do przodu[12]. Australijczyk przyznał, że miał 41 zapytań od potencjalnych nabywców, wśród nich był m.in. Eddie Irvine, który występował w imieniu rosyjskiego magnata wódki i bankowości Roustama Tariko[12]. 10 września 2005, Red Bull poinformował oficjalnie o nabyciu zespołu Minardi i przemienieniu go w juniorski zespół[13].
Po informacji o sprzedaży zespołu, fani Minardi natychmiast rozpoczęli internetową petycję w sprawie zachowania nazwy i dziedzictwa zespołu[14]. Mimo zebrania piętnastu tysięcy podpisów petycja nie przyniosła skutku i zmieniono nazwę ekipy na Scuderia Toro Rosso.
Zespół był aktywny w Mistrzostwach Świata Formuły 1 w sezonach 2006-2019, zdobywając 500 punktów[15]. Największym sukcesem włoskiej stajni było zwycięstwo Sebastiana Vettela w Grand Prix Włoch 2008[16]. Najlepiej zespół radził sobie w sezonach 2008 i 2019, gdzie zajmował on szóste miejsce w klasyfikacji konstruktorów[15].
Zmiana nazwy na Scuderia AlphaTauri
Pod koniec września 2019, Toro Rosso wnioskował o zmianę nazwy ekipy na Scuderia AlphaTauri[17]. Miało to na celu wypromowanie przez austriacki koncern swojej marki odzieżowej, powstałej w 2016 roku[17]. Miesiąc później, Światowa Rada Sportów Motorowych zaakceptowała wniosek Red Bulla o zmianę nazwy[18], a 30 listopada FIA potwierdziła nową nazwę zespołu na sezon 2020[19].
Reprezentantami włoskiej ekipy w sezonie 2020 byli Pierre Gasly i Daniił Kwiat[20]. Podobnie jak Toro Rosso, zespół korzystał z silników Hondy[21]. Już w pierwszym wyścigu, Gasly zdobył pierwsze punkty dla zespołu, zajmując siódme miejsce[22]. Po Grand Prix Belgii, reprezentanci AlphaTauri zebrali łącznie dwadzieścia punktów[23]. Podczas Grand Prix Włoch, Pierre Gasly wywalczył swoje pierwsze zwycięstwo w karierze[24]. Tym samym było to pierwsze zwycięstwo AlphaTauri i pierwsze zwycięstwo francuskiego kierowcy w wyścigu Formuły 1 od Grand Prix Monako 1996, kiedy na najwyższym stopniu podium stanął Olivier Panis jeżdżący dla Ligiera[25][26].
Łącznie kierowcy zespołu zdobyli 107 punktów, dzięki czemu AlphaTauri zakończyła swój debiutancki sezon na siódmej pozycji[27]
Przed sezonem 2021, zespół przedłużył umowę z Gaslym, natomiast nastąpiła zmiana jego partnera zespołowego[28]. Już w trakcie sezonu 2020, opiekun programu Red Bulla Helmut Marko przyznał, że nie jest zadowolony z osiągów Rosjanina[29]. Z posadą łączeni byli Liam Lawson i Yūki Tsunoda[29]. Ostatecznie, na początku drugiej połowy grudnia oficjalnie potwierdzono, że miejsce Kwiata w zespole zajmie Tsunoda[30].
7 września 2021, zespół AlphaTauri potwierdził zatrzymanie Gasly'ego i Tsunody na sezon 2022[36]. Po sezonie 2021, Honda wycofała się z Formuły 1 z końcem sezonu 2021[37]. Ich jednostki przejął koncern Red Bulla, i pod nazwą RBPT używane były silniki stosowane również w samochodach AlphaTauri.
Rok ten był słabszy dla włoskiej ekipy – Gasly sześciokrotnie kończył wyścigi w pierwszej dziesiątce, podczas gdy Tsunoda uczynił to cztery razy. Najlepszy wynik zespół zanotował w Azerbejdżanie, gdzie Francuz ukończył wyścig na piątej pozycji[38]. Sezon dla AlphaTauri zakończył się dziewiątym miejscem w klasyfikacji konstruktorów z 35 punktami, wyprzedzając w tabeli tylko Williamsa[39].
W trakcie sezonu 2022, Pierre Gasly i Yūki Tsunoda przedłużyli kontrakty na sezon 2023[40][41]. Na przełomie sierpnia i września, nasilały się pogłoski o możliwym przejściu Gasly'ego do Alpine[42]. Na początku września, Helmut Marko poinformował, że zespół porozumiał się z Coltonem Hertą, jeżdżącym do tej pory w serii IndyCar Series[43]. Jednak po kilku dniach, FIA zdecydowała nie przyznawać amerykańskiemu kierowcy superlicencji ze względu na zbyt małą liczbę punktów, a ekipa zrezygnowała z zatrudnienia Herty[44][45]. 8 października poinformowano, że Gasly unieważnił kontrakt z Red Bullem, podpisując umowę z Alpine, gdzie zastąpił Fernando Alonso[46]. Tego samego dnia ogłoszono, że Nyck de Vries przejmie kokpit Gasly'ego w AlphaTauri[47]. W styczniu 2023, zespół nawiązał współpracę sponsorską z PKN Orlen, będącym do tej pory tytularnym sponsorem ekipy Alfy Romeo[48].
Pierwsza połowa sezonu była katastrofą – do Grand Prix Węgier zespół zdobył tylko dwa punkty, wywalczone przez Tsunodę w Australii i Azerbejdżanie[49][50]. Słabe starty de Vriesa spowodowały, że w trakcie sezonu mówiło się o jego zwolnieniu[51][52]. Przed Grand Prix Węgier zespół poinformował o rozwiązaniu kontraktu z niderlandzkim kierowcą, a jego miejsce zajął Daniel Ricciardo, pełniący funkcję trzeciego kierowcy Red Bull Racing po odejściu z McLarena[53]. Podczas drugiego treningu do Grand Prix Holandii, Australijczyk miał wypadek, po którym doznał złamania kości śródręcza lewej dłoni – na kilka wyścigów zastąpił go Liam Lawson[54]. Nowozelandczyk wykorzystał szansę, zdobywając jedyne punkty w Singapurze, zajmując dziewiąte miejsce[55]. Daniel Ricciardo wrócił do włoskiej ekipy od Grand Prix Stanów Zjednoczonych i już w drugim wyścigu po powrocie zapewnił jej najlepszy wynik – Australijczyk ukończył wyścig w Meksyku na siódmej pozycji[56]. Tsunoda w ostatnich pięciu wyścigach zgromadził czternaście punktów.
Zespół zakończył zmagania na ósmej pozycji z 25 punktami na koncie, pokonując Alfę Romeo i Haasa[57].
Zmiana nazwy
Po śmierci Dietricha Mateschitza, założyciela Red Bulla i obu zespołów austriackiego koncernu oraz ustanowieniu nowej struktury kierowniczej firmy, przyszłość zespołu była przedmiotem wielu spekulacji[58]. Konsultant Red Bulla Helmut Marko zapewnił, że ekipa nie zostanie sprzedana, choć przyznał, że zespół będzie bliżej współpracował z Red Bull Racing, dzięki przeniesieniu głównej bazy rozwoju do Wielkiej Brytanii[59]. Pod koniec czerwca 2023, Austriak potwierdził, że zespół doczeka się nowego sponsora i zmiany nazwy[58].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
