Dziś 254 Dywizja Strzelecka (ZSRR) odgrywa fundamentalną rolę w naszym społeczeństwie. Jego wpływ jest tak wielki, że przekroczył granice i kultury, wpływając na nasze życie w niewyobrażalny sposób. Od początków do chwili obecnej 254 Dywizja Strzelecka (ZSRR) był przedmiotem badań, debat i podziwu. W tym artykule zbadamy znaczenie 254 Dywizja Strzelecka (ZSRR) w różnych obszarach, analizując jego znaczenie w obecnym świecie i jego projekcję na przyszłość. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu, 254 Dywizja Strzelecka (ZSRR) wywarł wpływ na sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do środowiska, przed i po.
![]() W okopach pod Starą Russą | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
12 lipca 1941 |
Rozformowanie |
listopad 1945 |
Nazwa wyróżniająca |
Czerkaska |
Tradycje | |
Kontynuacja |
27 Dywizja Zmechanizowana |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen-mjr Piotr Pochaznikow |
Obecny |
płk Piotr Żywalew |
Działania zbrojne | |
Front wschodni (II wojna światowa) | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład |
929 pułk strzelecki |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
254 Dywizja Strzelecka (ros. 254-я Черкасская стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.
Dywizja sformowana 12 lipca 1941 roku w Tule[1] . Brała udział w walkach pod Starą Russą i pod Diemiańskiem, w bitwie nad Dnieprem, wyzwoleniu Ukrainy, w ofensywie jasko-kiszyniowskiej, sandomiersko-śląskiej, dolnośląskiej, berlińskiej i praskiej[1] .
Była jedną z najbardziej odznaczonych radzieckich dywizji II wojny światowej, wyróżniona pięcioma orderami (Lenina, Czerwonego Sztandaru, Suworowa, Kutuzowa i Chmielnickiego), ponadto aż 59 jej żołnierzy otrzymało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego (najwięcej spośród wszystkich dywizji)[2]. Forsowała Dniepr, Prut, Odrę i Nysę[3]. 14 grudnia 1943 wyzwoliła Czerkasy, za co otrzymała honorowe miano dywizji czerkaskiej[4].
W 1945 roku razem z 50 Dywizją Strzelecką i 294 Dywizją Strzelecką wchodziła w skład 73 Korpusu Strzeleckiego[5]. W czasie walk na ziemiach polskich 254 DS dowodził gen. mjr Piotr Żiwaliew. Dywizja uczestniczyła m.in. w ofensywie Armii Czerwonej rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, biorąc udział w przełamaniu niemieckich fortyfikacji Stellung a2[6]. W operacji łużyckiej w 1945 roku 254 DS walczyła w sąsiedztwie polskiej 8 DP[7], 18 kwietnia zdobyła Weißenberg, a 21 kwietnia Budziszyn[8]. Wojnę zakończyła koło miejscowości Lysá nad Labem w Czechach[9].