W dzisiejszym artykule chcemy poruszyć temat Achoris, temat, który wywarł ogromny wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Achoris to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i kulturze, dlatego ważne jest, aby analizować go z różnych perspektyw. W tym artykule będziemy badać pochodzenie Achoris, jego ewolucję w czasie i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Dodatkowo przeanalizujemy możliwe rozwiązania lub podejścia do skutecznego rozwiązania tego problemu. Mamy nadzieję, że ten artykuł wywoła refleksję i dyskusję wśród naszych czytelników, a także dostarczy cennych informacji na temat Achoris.
Achoris – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXIX dynastii[1]. Panował prawdopodobnie w latach 390-380 p.n.e.[1]
Życiorys
Jego ewentualne związki rodzinne z Neferitesem I i Neferitesem II są trudne do ustalenia[1]. W zależności od źródła przedstawiany jest jako prawowity następca Neferitesa bądź jako uzurpator[1].
W 387 p.n.e. udało się Ewagorasowi zdobyć Cypr, ale już w następnym roku sojusznicy opuścili Achorisa i Ewagorasa, zawierając separatystyczny pokój z Persją[1]. Zwolnione z działań w Azji Mniejszej i Grecji siły perskie uderzyły na Egipt w następnym roku, ale zostały odparte przez Achorisa[1]. W tym czasie Ewagoras zdobył Tyr i osiadł w Cylicji. Persowie odzyskali utracone na rzecz Ewagorasa ziemie w latach 381-380 p.n.e. W 380 p.n.e. Ewagoras zmuszony został do zawarcia pokoju z Persją[1]. Prawdopodobnie w tym samym roku Achoris został pozbawiony władzy i zmarł[1].
↑Thomas Schneider: Leksykon Faraonów. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN SA, 2001, s. 43. ISBN 83-01-13479-8.
↑Peter A.P.A.ClaytonPeter A.P.A., Chronicle of the Pharaohs, (reprint 2001), Thames&Hudson, 1994, s. 203, ISBN 0-500-05074-0.
↑ abcdefRonald J.R.J.LeprohonRonald J.R.J., Denise M.D.M.DoxeyDenise M.D.M., The great name: ancient Egyptian royal titulary, Atlanta: Society of Biblical Literatures, 2013 (Writings from the ancient world), s. 170, ISBN 978-1-58983-767-6.
↑Jürgen vonJ.BeckerathJürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 280-281, ISBN 978-3-422-00832-8(niem.).