Ignalino
W tym artykule szczegółowo zbadamy Ignalino i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Ignalino to temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób i niezwykle ważne jest zrozumienie jego implikacji i zastosowań w różnych kontekstach. Od wpływu na zdrowie po rolę w społeczeństwie Ignalino okazał się tematem rosnącego zainteresowania i zasługuje na szczegółową analizę. W tym artykule przyjrzymy się wielu aspektom Ignalino oraz temu, jak ukształtował i nadal będzie kształtował nasz świat. Szczególną uwagę zwrócimy na najnowsze osiągnięcia związane z Ignalino i na to, jak aktywnie wpływają one na nasz sposób życia. Dodatkowo zidentyfikujemy możliwości i wyzwania wynikające z Ignalino oraz sposoby, w jakie możemy im sprostać.
 Ignalina 2009 r.: widok z ulicy Turistų na północ, w ulicę Laisvės | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Rejon | |||||
| Burmistrz |
Valentinas Rumbutis | ||||
| Powierzchnia |
6,9 km² | ||||
| Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
386 | ||||
| Kod pocztowy |
LT-30122 | ||||
Położenie na mapie Litwy  | |||||
 55°21′N 26°10′E/55,350000 26,166667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.svg)
Ignalino (lit. Ignalina) – miasto na Litwie, w okręgu uciańskim, położone w północno-wschodniej części kraju w Auksztocie. W okresie II Rzeczypospolitej w województwie wileńskim, powiecie święciańskim, gminie Daugieliszki.
Siedziba rejonu i gminy, ok. 7,5 tys. mieszkańców (w całym starostwie ok. 25 tys.). W okolicy miasta utworzony w 1974 r. Auksztocki Park Narodowy (21 2100 2ha), liczne jeziora (ok. 200, w samym Parku ponad sto) i pierwotne lasy.
Od nazwy Ignalina wzięła nazwę wybudowana w tamtej okolicy w czasach ZSRR Ignalińska Elektrownia Jądrowa typu czarnobylskiego (RBMK-1500). Wraz z elektrownią zbudowano tam od podstaw trzydziestotysięczne miasto Wisaginia, w którym mieszkają pracownicy elektrowni[1].
Historia
W czasach zaborów miasteczko w gminie Daugieliszki, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1905 roku liczyło 328 mieszkańców, 19 dziesięcin[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko leżało w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim, w gminie Daugieliszki.
W 1931 w 232 domach zamieszkiwało 1538 osób[3].
Podczas okupacji hitlerowskiej na początku lipca 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1200 osób. 27 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieziono do obozu na poligonie obok Nowych Święcian. W październiku 1941 roku więźniów obozu (ok. 8 tys. osób) zamordowano[4].
Współpraca zagraniczna
Niemcy, Büren
Polska, Serock
Norwegia, Gmina Kongsvinger
Dania, Gmina Helle
Czechy, Prachatice
Łotwa, Dyneburg
Białoruś, Brasław
Ludzie związani z Ignalinem
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Robert Mickiewicz. Litwa żegna elektrownię w Ignalinie. „Rzeczpospolita”, s. A12, 2009-12-31. (pol.).
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 45.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1059.
Linki zewnętrzne
- Ignalin, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 246.