Kuiszki

W tym artykule zbadamy wpływ i znaczenie Kuiszki w dzisiejszym społeczeństwie. Od momentu powstania Kuiszki przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogółu obywateli, stając się tematem zainteresowań i badań w różnych obszarach wiedzy. Na przestrzeni dziejów Kuiszki znacząco wpływał na rozwój ludzkości, odgrywając fundamentalną rolę w kształtowaniu naszej zbiorowej tożsamości i ewolucji naszych relacji społecznych. Poprzez szczegółową analizę zbadamy wiele aspektów i wymiarów Kuiszki, rozumiejąc jego wpływ w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, a także jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Kuiszki
Kūjiškė
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Ignalino

Populacja (2021)
• liczba ludności


8

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuiszki”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuiszki”
Ziemia55°19′08″N 26°15′29″E/55,318889 26,258056

Kuiszki (lit. Kūjiškė) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w gminie Ignalino.

Historia

W czasach zaborów zaścianek w gminie Daugieliszki, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1905 roku liczył 56 mieszkańców, 63 dziesięciny[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim, w gminie Daugieliszki.

W 1931 w 7 domach zamieszkiwało 36 osób[2].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Daugieliszkach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Daugieliszkach[3].

Przypisy

  1. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 45.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 835.