Praga (zajezdnia tramwajowa)
Wygląd przypnij ukryj nr rej. A-732 z 2 lutego 2007
| |
 Hala zajezdni współcześnie | |
| Typ |
zajezdnia tramwajowa |
|---|---|
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja |
ul. Kawęczyńska 16 |
| Przewoźnik | |
| Data otwarcia |
1 marca 1925 |
Położenie na mapie Warszawy  Zajezdnia tramwajowa „Praga“
| |
Położenie na mapie Polski Zajezdnia tramwajowa „Praga“
| |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Zajezdnia tramwajowa „Praga“
| |
| 52,256071°N 21,054803°E/52,256071 21,054803 | |
Zajezdnia w 1937 roku
.jpg)
Wnętrze hali
Zajezdnia tramwajowa „Praga“, właśc. Zakład Realizacji Przewozów „Praga“ − R-2 – przelotowa zajezdnia tramwajowa znajdująca się przy ul. Kawęczyńskiej 16 w Warszawie.
Opis
Budowę zajezdni rozpoczęto w lipcu 1923. Została oddana do eksploatacji 1 marca 1925. Obliczona została na 212 wozów. Była to największa remiza tramwajowa w przedwojennej Warszawie. Obok zajezdni wzniesiono budynek administracyjno–mieszkalny z kąpieliskiem dla tramwajarzy. Wszystkie obiekty zaprojektował Juliusz Dzierżanowski.
W dniach 5–13 września 1944 hala zajezdni i podstacja tramwajowa „Praga” zostały zaminowane i wysadzone w powietrze przez Niemców. Zniszczeniu uległy prawie wszystkie wagony tramwajowe, zmiażdżone żelbetowym stropem hali. Do odgruzowywania zniszczonej zajezdni przystąpiono od razu po wycofaniu się Niemców z Pragi, 14 września 1944.
20 czerwca 1945 ok. godz. 11.00 z zajezdni wyjechał pierwszy po zakończeniu wojny tramwaj linii nr 1, udekorowany godłem państwowym, flagami i girlandami kwiatów. Tramwaje linii nr 1 rozpoczęły kursowanie na trasie: Kawęczyńska–Ząbkowska–Targowa–Zamoyskiego–Grochowska–Wiatraczna. 29 czerwca 1945 uruchomiono drugą linię tramwajową (nr 2) na trasie: Dworzec Wschodni–Kijowska–Targowa–Zamoyskiego–Grochowska–Gocławek.
W 2007 hala postojowa zajezdni oraz budynek administracyjno-mieszkalny zostały wpisane do rejestru zabytków.
Zajezdnia w kulturze masowej
- Morderstwo w budynku transformatorowni zajezdni praskiej daje początek akcji powieści Elektryczne perły autorstwa Konrada Tomasza Lewandowskiego (2008).
Przypisy
- ↑ a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31 grudnia 2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). Narodowy Instytut Dziedzictwa . nid.pl. s. 15. .
- ↑ Zakłady spółki Tramwaje Warszawskie. Tramwaje Warszawskie Sp. z o.o. . tw.waw.pl. .
- ↑ Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2008, s. 88. ISBN 978-83-923702-0-8.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 166. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2008, s. 92. ISBN 978-83-923702-0-8.
- ↑ Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 2008, s. 95. ISBN 978-83-923702-0-8.
- ↑ a b Warszawskie tramwaje elektryczne. Tom II. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1998, s. 33. ISBN 83-907574-00.
- ↑ Paweł Dunin-Wąsowicz: Praski przewodnik literacki. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2018, s. 79−80. ISBN 978-83-951050-2-9.
| Środki transportu | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zajezdnie |
| ||||||||
| Stacje postojowe |
| ||||||||
| Organizatorzy | |||||||||
| Przewoźnicy |
| ||||||||
| Historia |
|
