Jan Antoni de Potoczki
W dzisiejszym świecie Jan Antoni de Potoczki to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Z biegiem czasu Jan Antoni de Potoczki okazał się podstawowym elementem w podejmowaniu decyzji i rozwoju różnych aspektów życia codziennego. Jego wpływ stał się tak znaczący, że coraz więcej osób poszukuje informacji i analiz na temat Jan Antoni de Potoczki, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na ich życie. W tym artykule dokładnie zbadamy dzisiejszą rolę Jan Antoni de Potoczki, jego ewolucję w czasie i wpływ na społeczeństwo.
| Kraj działania |
Królestwo Galicji i Lodomerii |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1759 |
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 1832 |
| Miejsce pochówku | |
| Biskup przemyski | |
| Okres sprawowania |
1825-1832 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
9 lipca 1786 |
| Prezbiterat |
12 sierpnia 1786 |
| Nominacja biskupia |
19 grudnia 1825 |
| Sakra biskupia |
12 marca 1826 |
| Odznaczenia | |
| |
| Data konsekracji |
12 marca 1826 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Jan Antoni de Potoczki, także Jan Potoczki Ritter von Pottock[1] (ur. 27 grudnia 1759 w Basfalov[2], Siedmiogród, zm. 16 maja 1832 w Przemyślu[3] – biskup przemyski (1825-1832)[4][2][5], rektor Uniwersytetu Lwowskiego (1792-1793), kawaler Orderu Cesarza Leopolda.
Pochodził z rodziny ormiańskiej. W latach 1787–1796 wykładowca Teologii Pastoralnej na Uniwersytecie Lwowskim. Przed nominacją biskupią był proboszczem w Żydaczewie i kanonikiem honorowym we Lwowie[2]. W 1828 zbudował w katedrze przemyskiej murowane przedsionki w miejsce starych, drewnianych.
W 1820 (10 VII) roku otrzymał nobilitację galicyjską wraz z herbem własnym (tarcza czwórdzielna w krzyż. W polu I i IV czerwonym na murawie zielonej baransrebrny z podniesioną przednią nogą zwrócony do środka tarczy, w polu II i III błękitnym chorągiew czerwona z krzyżem złotym na drzewcu w skos. W klejnocie I połubaran srebrny, w II chorągiew błękitna z krzyżem złotym w słup. Labry I czerwone podbite srebrem, II błękitne srebrem[6][2][4][7].
Trumnę z jego szczątkami odnaleziono w roku 2011 w trakcie odbudowy i adaptacji lochów przemyskiej archikatedry[8].
Przypisy
- ↑ S. Górzyński], Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, Warszawa: DiG, 1997.
- ↑ a b c d Ludwik Korwin: Ormiańskie rody szlacheckie. Kraków: Gebethner i Wollf, 1934, s. 144 – 145.
- ↑ Baza osób polskich: Potoczki, Jan Antoni. .
- ↑ a b Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIV. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1917, s. 303.
- ↑ Archidiecezja Przemyska – tabela biskupów przemyskich (dostęp 26-03-2015)
- ↑ S. Górzyński, Nobilitacje w Galicji, 1999 (pol.).
- ↑ Leon Theodorowicz: Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich. Lwów: nakł. autora, 1925, s. 14.
- ↑ Wielkie odkrycie w Przemyslu! W podziemiach spoczywa biskup Potocki. Nowiny24.pl. .
Bibliografia
- "Historya Uniwersytetu Lwowskiego", Lwów 1894, L. Finkel, S. Starzyński
- Kurjer Warszawski, nr 76, 1826
Linki zewnętrzne