W tym artykule temat Michał Wodzicki zostanie poruszony z szerokiej i ponadczasowej perspektywy, aby zaoferować czytelnikom wyczerpującą i kompletną analizę tego tematu będącego przedmiotem ogólnego zainteresowania. Zbadane zostaną różne aspekty i podejścia związane z Michał Wodzicki w celu zapewnienia kompleksowej wizji, która pozwoli na zrozumienie go z różnych punktów widzenia. W tym artykule chcemy zaoferować czytelnikom wzbogacającą i szczegółową wizję Michał Wodzicki, umożliwiając im poszerzenie wiedzy i zrozumienia tematu.
![]() | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Miejsce pochówku |
kościół archiprezbiterialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie | |
Biskup przemyski | ||
Okres sprawowania |
1759–1764 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
19 września 1711 | |
Nominacja biskupia |
22 września 1760 | |
Sakra biskupia |
12 kwietnia 1761 | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Data konsekracji |
12 kwietnia 1761 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Michał z Granowa Wodzicki[2] herbu Leliwa[3] (ur. 3 października 1687 w Krakowie, zm. 1 stycznia 1764 w Warszawie) – biskup przemyski w latach (1760–1764), podkanclerzy koronny od 1746, dziekan krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1737–1764[4], opat komendatoryjny[5] czerwiński od 1746, mogilski od 1752, kanonik sandomierski od 1709, scholastyk łęczycki, kanonik krakowski od 1713, administrator biskupstwa, dziekan krakowski w 1731, dziedzic Prokocimia od 1749 r.
Był synem mieszczanina krakowskiego Jana Wawrzyńca Wodzickiego, właściciela Rogowa. Po śmierci jego ciało zostało złożone przy boku ojca, w grobie rodzinnym w kościele Mariackim w Krakowie[6].
Kawaler Orderu Orła Białego od 1735[7].