Leon IX
Dziś Leon IX stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ i zakres są coraz bardziej widoczne w naszym codziennym życiu, wywołując debaty, studia i badania mające na celu dalsze zrozumienie jego wpływu. Od momentu pojawienia się Leon IX przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie, stając się kluczowym punktem dyskusji podczas spotkań rodzinnych, rozmów przy kawie, a nawet w kręgach akademickich. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów Leon IX i jego znaczenie dzisiaj, a także możliwe implikacje, jakie będzie to miało w przyszłości.
| Bruno, hrabia Egisheim-Dagsburg | ||
| Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Papież | ||
| Okres sprawowania |
1049–1054 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Pontyfikat |
12 lutego 1049 | |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
Leon IX (łac. Leo IX, właśc. Bruno, hrabia Egisheim-Dagsburg[1]; ur. 21 czerwca 1002 w Eguisheim, zm. 19 kwietnia 1054 w Rzymie[2]) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 12 lutego 1049 do 19 kwietnia 1054[1].
Życiorys
Wczesne życie
Był niemieckim papieżem, pochodzącym z Alzacji, kuzynem Henryka III[1]. Przed wyborem na papieża, współpracował ze swoim krewnym Konradem II, który 9 września 1027 roku powołał go na biskupa Toul[2]. Po śmierci Damazego II, lud rzymski chciał elekcji biskupa Lyonu, Halinarda, jednak król Henryk odmówił i w grudniu 1048 roku w Wormacji wyznaczył na Stolicę Piotrową biskupa Brunona[2]. Ponieważ Leon chciał również zyskać aprobatę ludu rzymskiego, przyjął nominację dopiero w następnym roku[1].
Pontyfikat
Rozpoczął reformę odnowy moralnej Kościoła, wzorując się na zasadach klasztoru Cluny[1]. Zreorganizował kurię papieską wprowadzając do niej wielu obcokrajowców[3]. Skupił dookoła siebie przedstawicieli kultury i Kościoła, jak Hugo Candidus z klasztoru w Remiremont, Humbert z klasztoru w Moyenmoutier, a także Hildebrand i Fryderyk z Liège[2]. Współpracował także z opatem Hugonem z Cluny i Piotrem Damianim[2].
Leon IX zwoływał liczne[4] synody, które zajmowały się głównie zwalczaniem w Kościele symonii i wprowadzeniem celibatu wśród kleru (papież przywrócił pokuty nałożone przez Klemensa II)[2]. Potępił Berengara z Tours, który twierdził, że podczas Eucharystii chleb i wino tylko symbolicznie zmieniają się w ciało i krew Chrystusa[2]. Leon odbył także wiele podróży do Niemiec i Francji w celu odnowy kościelnej[1].
W maju 1053 roku, papież musiał chronić Państwo Kościelne przed atakami Normanów i w tym celu stanął na czele słabo uzbrojonej armii[2]. Bez pomocy cesarskiej (liczył wprawdzie na sojusz z katepanatem Italii Argyrosem) poniósł dotkliwą klęskę w bitwie pod Civitate[2]. Wówczas został wtrącony do więzienia na dziewięć miesięcy i zmuszony do oddania w lenno Robertowi Guiscardowi księstwa Apulii[5]. Sytuacja ta doprowadziła do konfliktu pomiędzy patriarchą Konstantynopola Michałem Cerulariuszem a Kościołem rzymskim, jednak sytuacja polityczna wymagała uzyskania porozumienia[2]. W tym celu legaci papiescy (Leon przebywał jeszcze wówczas w więzieniu), na czele z kardynałem Humbertem, udali się na negocjacje w styczniu 1054 do Konstantynopola[2]. Obie strony pozostały jednak nieprzejednane, wskutek czego 16 lipca 1054 roku kardynał Humbert złożył na ołtarzu w Hagia Sofia bullę ekskomunikującą Cerulariusza[1]. Patriarcha Konstantynopola odpowiedział ekskomuniką Kościoła łacińskiego 24 lipca tego samego roku[2].
Śmierć
Papież został uwolniony z więzienia i 12 marca 1054 roku przewieziony z Benewentu do Rzymu[2]. Był już wtedy słaby i schorowany, przez co zmarł około miesiąc później – 19 kwietnia[2]. Tuż po śmierci papieża, doszło do schizmy wschodniej (lipiec 1054) – rozłamu ze Wschodnimi Patriarchatami[1].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 19 kwietnia[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 71-72. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 205-207. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Jan Wierusz-Kowalski, Poczet papieży, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1985, s. 83 - 84, ISBN 83-03-01013-1.
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie – Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 55. ISBN 978-83-7425-697-1.
- ↑ Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 351, ISBN 83-85719-85-7.
Bibliografia
- Święty Leon IX, papież. Brewiarz. . (pol.).
- Pope St. Leo IX. Catholic Encyclopedia. . (ang.).
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |